 Verslag 9e ronde KNSB competitie |
Met nog twee ronden te gaan stond ASV 2 trots aan kop in de derde klasse C. Daar waar handhaving het doel was, was er een gapend gat van drie punten naar de nummer twee. Wel moesten de concurrenten Voorschoten en Paul Keres 2 nog bestreden worden. Twee keer trok ASV 2 met het kleinst mogelijke verschil aan het kortste eind. De felicitaties gaan naar Paul Keres 2, die in een zinderende finale de titel binnen haalde. Jammer voor de mannen van ons tweede. Het voelt nu even zuur, maar we mogen niet voorbijgaan aan het prachtige seizoen dat achter ons ligt. ASV 2 was een voorbeeld voor de andere negen ASV-teams en komend seizoen wacht weer een nieuwe kans op succes. De andere zaterdagteams blonken niet uit. ASV 1 eindigde na een kleurloos seizoen in de middenmoot van de tweede klasse D en datzelfde geldt voor ASV 3 in de promotieklasse. Een klasse die ASV 4 weer heeft verlaten. Een volkomen mislukt seizoen resulteerde in een verdiende degradatie. Maar niet getreurd: in 2006-2007 zal iedereen weer van ASV horen!
Fred Reulink (li) en Theo Jurrius ASV 1 – Vianen / DVP 4-4
In een wedstrijd om des keizers baard kon Vianen / DVP slechts zeven spelers op de been brengen. Donderdag speelden Otto Wilgenhof en Frank Lommers hun partij al. Nog voor de eerste tijdcontrole eindigde dit duel in remise. In de analyse liet Frank Lommers zijn opponent zien waar deze kansen gemist had. Op de wedstrijddag kwam ASV 1 dus op 1½-½, omdat voor Remco de Leeuw geen tegenstander voorhanden was. Niet leuk, maar wel een steun in de rug. Sander Berkhout liet deze zaterdag weer eens zien hele mooie dingen te kunnen op het schaakbord. Na een kwaliteitsoffer kreeg Sander Berkhout goed spel tegen Jan Selten. In de tijdnoodfase kwam de kwaliteit terug en het resterende eindspel was vervolgens een koud kunstje. Peter Boel had tegen Thomas Lemanczyk zijn dag niet. Een loper verdwaalde en daarna vocht de ASV-er tegen beter weten in voor zijn leven. Een truc kostte tenslotte een toren. Richard van der Wel kende weinig problemen met invaller Hans Eshuis. Na een kwaliteitsoffer kreeg de ASV-er een niet te stuiten koningsaanval. Een snelle winst werd nog gemist, maar het punt kwam even goed. Wouter van Rijn en Ulrich Perschke vermaakten het publiek met een wildwestpartij. In een eindspel van loper en drie pionnen tegen toren en één pion kwam vervolgens de enige uitslag die niet verwacht was op het scoreformulier: remise. Eelco de Vries had tegen Ulrich Dresen een slechte pionnenstructuur. Het toreneindspel was voor de Duitser geen probleem. John Sloots leek tegen Dennis Kerstens met twee pionnen voor de kwaliteit er aardig voor te staan. De pionnen van de ASV-er bleken echter zwak en in het eindspel kostte dat de partij. ASV 2 – Paul Keres 2 3½-4½
Sjoerd van Roosmalen opende de score tegen Erik Oosterom. In gelijke stelling werd het punt gedeeld. Hierna kreeg de grootste kanshebber op de titel enkele tegenslagen te verwerken. Eerst verloor Vincent de Jong. Jan Bart Abcouwer profiteerde handig van de zwakke positie van de koning van Vincent de Jong. Theo Jurrius kreeg zijn lijfvariant weer op het bord, maar Simon Kronemeijer vond achter het bord alle goede zetten, zodat ook daar niet meer dan remise in zat. Het verlies van Daan Holtackers besloot de eerste helft van het kampioensduel. Jan Jaap Janse gaf Daan Holtackers geen kans. In de tweede helft vocht ASV 2 voor het benodigde gelijkspel. Met het kampioenschap als inzet werden de spelers toch wat zenuwachtig en dat bood misschien onverwachte mogelijkheden. Zo stond Frank Schleipfenbauer lang minder tegen Maartje de Jonge. De Arnhemse captain verdedigde zich nauwkeurig en in het eindspel kreeg hij zelfs de overhand. Maartje de Jonge bleek het eindspel echter goed ingeschat te hebben en hield dat keurig remise.
Sluit Venster
Maartje de Jonge en Frank Schleipfenbauer Vervolgens werd het een bijna onmogelijke opgave. Fokke Jonkman zat inmiddels in een eindspel van loper en één pion tegen vijf pionnen en ook daar was geen winst haalbaar. Sterker nog: waarschijnlijk had Paul van der Kooij hier de beste kansen namens de Utrechters. Toen duidelijk werd dat Kees Vreeken minimaal remise had tegen Fred Reulink nam Van der Kooij genoegen met remise. De droom van ASV 2 was wreed verstoord. Fred Reulink nam met een pion minder in het eindspel de fatale remise aan. Hoe fraai ook; de zege van Koert van Bemmel op Hein Piet van der Spek was daarna van weinig waarde meer. De titel ging naar Utrecht. ASV 3 – Veenendaal 4-4
Veenendaal zou bij een gelijkspel ongeacht de score van Meppel tegen UVS 2 kampioen zijn. Zeer waarschijnlijk was ook een kleine nederlaag genoeg, omdat Veenendaal behalve twee matchpunten ook nog eens 4½ bordpunt meer had. Het werd een duel op twee golflengten. ASV 3 wilde het seizoen met een zege afsluiten en Veenendaal sprokkelde bordpunten om de titel veilig te stellen. Dat leidde vooral tot veel puntendelingen in een tactisch gevecht. Al na een kleine twee uur spelen tekenden Ivo van der Gouw en Guun du Chatinier de vrede. Na dameruil stond de Veenendaler iets beter, zodat Ivo van der Gouw moeilijk kon weigeren. Een tactisch remiseaanbod aan de borden van Barth Plomp en Erik Wille werd op dat moment geweigerd, omdat Bert Buisman in de opening tegen Leo Hovestadt een kwaliteit had gewonnen. Vervolgens ging het mis bij Edgar van Seben. Na 17 zetten theorie was een ingewikkelde stelling ontstaan met vrijpionnen en vooral veel stukken die gevaar liepen. Een verkeerde keuze van Edgar van Seben gaf Audry Burer ineens groot voordeel. De Veenendaalse captain gaf dat voordeel niet meer uit handen. Die winst was voor Veenendaal het startsein om aan alle borden waar ze licht voordeel hadden remise aan te bieden. Barth Plomp tegen Henk Brongers en invaller Erik Wille tegen Jef Verwoert konden en wilden dat niet weigeren. Vervolgens liep ook de partij tussen Ruud Wille en Veenendaals topscorer Benno van der Veen remise. Op de resterende borden lagen er kansen voor ASV 3. Gonzalo Tangarife verspeelde zijn voordeel echter en in een mindere stelling plaatste de Arnhemmer een remiseaanbod. Tjaart Jan Offringa greep het halve punt en doordat Meppel al punten verspeeld had aan UVS 2 was Veenendaal op dat moment kampioen. ASV 3 sloeg vervolgens een 4-4 aanbod af. Erika Belle leek in vliegende tijdnood Mike van Niel te kunnen verslaan, maar toen Van Niel tegenkansen vond, koos Erika Belle voor zetherhaling. Bert Buisman stond intussen al een poosje een volle toren voor. Leo Hovestadt wilde echter zo lang mogelijk ‘genieten’ van de kampioenswedstrijd en wist van geen opgeven. Bert Buisman zag het allemaal met een grijns aan en stelde in alle rust de gelijkmaker veilig. ASV 4 – Bennekom 1 3-5
Met vier invallers wist ASV 4 een van haar betere wedstrijden van het seizoen te spelen. Helaas werd toch de zevende nederlaag van het seizoen geleden. De start was goed, want Bijan Zahmat wist de dame van Jan Wouters in te sluiten. Deze vroege treffer leek bij Martin Weijsenfeld een vervolg te krijgen. In plaats van materiaalwinst te halen vond de ASV-er een weg naar dameverlies. Harry Verhoef greep die kans. Het stellingsgeluk lachte Martin Weijsenfeld echter toe. Een leuke torenzet sloot de dame van Verhoef in en met twee pionnen voor een stuk was er weer van alles mogelijk. Ruim na de prijsuitreiking zou Martin Weijsenfeld echter nog een toren verspelen en bij 3-4 betekende dat een nieuwe nederlaag. Tussen die twee partijen vielen nog zes beslissingen. Knap waren de remises van Nico Schoenmakers en Robert Naasz. Nico Schoenmakers stond tegen Chris van Oosterwijk lang met de rug tegen de muur, maar hij bleef wel staan. Robert Naasz hield het evenwicht goed vast tegen de sterke Martijn Pauw. In de tijdnoodfase ging het op twee borden mis. Jacques Boonstra zag zijn slechte stelling tegen Peter van Hoorn verloren gaan en ook Jan Willem van Willigen bleef met lege handen achter. Na een goede openingsfase moest Jan Willem van Willigen in het vierde uur teveel tijd investeren in de moeilijke stelling. Mark van Lelieveld profiteerde. Paul de Freytas bleek ook tegen Bert Duyker een verdedigingskunstenaar. De stelling van de kopman aan ASV-kant leek steeds snel in te storten, maar dat gebeurde niet. In tijdnood verspeelde Duyker vervolgens een stuk en daarna sloeg Paul de Freytas toe. Verslag Erik Wille