Verslag 4e ronde KNSB competitie HSC - ASV 1 3½-4½ Eindelijk zat het dan een keer mee. Het duel met HSC was niet eenvoudig en de score hing lang rond de 4-4. Cruciaal moment in de wedstrijd was de zege van Sander Berkhout. Daarna kon het niet meer misgaan. Wouter van Rijn opende de score met een remise tegen Frans Janssen. De ASV-er bevrijdde zich met een pionoffer uit een gedrongen stelling. De pion werd teruggewonnen en daarna had Wouter van Rijn licht voordeel door het loperpaar. Niet voldoende voor de winst. Remco de Leeuw bracht ASV aan de leiding. Al snel kwam de Arnhemmer tegen Dirk van Dooren in een eindspel terecht. Daarin nam Remco de Leeuw wat risico. En dat werd beloond. Van Dooren dacht met een penning een stuk te winnen, maar daarbij overzag hij een tussenzet die juist een stuk kostte. Sander Berkhout bracht ASV op 2½-½. In een uiterst dubieuze stelling vond de ASV-er een leuk paardoffer, dat een paardvork mogelijk maakte met damewinst. HSC was echter niet zo maar verslagen. Eerst ging Peter Boel onderuit. De partij leek lange tijd in het voordeel van Peter Boel te lopen, maar na een verzwakking op de damevleugel sloeg Hugo Faber toe. Peter Boel probeerde na pionverlies nog te forceren, maar dat versnelde het einde slechts. Hierna verrekende John Sloots zich. In een grootscheepse afruil schonk de Apeldoorner in het team van ASV Marco de Waard pardoes een stuk. Eelco de Vries speelde een van zijn beste partijen. Ruben Venis bleef met zijn koning in het centrum en na een stukoffer van Eelco de Vries werd de Brabander volkomen weggespeeld. Ook het teruggeven van de materiaalvoorsprong hielp niet. Richard van der Wel had geen gelukkige hand tegen Reini de Waard. In een tactisch gevecht gaf de Arnhemse captain zo maar een kwaliteit weg. En nadat hij zich teruggeknokt had in de partij liet Richard van der Wel zich, weliswaar in mindere stelling, matzetten. Otto Wilgenhof zorgde tegen Sebastiaan Smits tenslotte voor een hoogstandje. Met fraai spel won Wilgenhof een stuk en in het lastige eindspel besliste de Dierenaar door het stuk terug te offeren voor een mataanval. ASV 1 staat door deze zege weer in de middenmoot. Kijk Uit – ASV 2 3½-4½ Fokke Jonkman speelde tegen Martin de Koning een verbeten gevecht dat in remise eindigde. Daarna zetten Sjoerd van Roosmalen en Daan Holtackers de trotse koploper op ½-2½. Sjoerd van Roosmalen klopte Colleen Otten in het eindspel en Daan Holtackers profiteerde vanuit een moeilijke positie van langdurig planloos spel van Sinclair Koelemij. Even leek een makkelijke middag verstoord te worden. Eerst verprutste Koert van Bemmel een totaal gewonnen stelling tegen Arent van Nieukerken en vervolgens liet Fred Reulink zijn veel betere stelling tegen Sebastiaan van Westerop remise lopen. Theo Jurrius bracht de voorsprong weer op twee. Na zeer goed uit de opening gekomen te zijn, rondde de ASV-er zijn voordeel tegen Peter Hamersma fraai af. Kees Sep had tegen André Kunst steeds een kleine plus. Kees Sep verspeelde echter een pion en ging er daarna in het eindspel af. Frank Schleipfenbauer speelde in een ingewikkelde partij tegen Peter van Nieuwenhuizen tenslotte remise. ASV 2 blijft zo met stadgenoot De Toren op een gedeelde eerste plaats. “We zijn nu wel veilig”, was dan ook een understatement van diverse spelers van ASV 2. Sluit Venster

Rheden – ASV 3 2½-5½ Rheden slaagde er helaas niet in om acht spelers op de been te krijgen. Daardoor streken Anne Paul Taal en Gonzalo Tangarife na een uur spelen een gratis punt op. Rheden kwam echter toch weer op gelijke hoogte. Eerst raakte Kees Verkooijen een kwaliteit kwijt tegen Carsten Lange. In een uiterste poging de kansen te keren, liep Kees Verkooijen in de fuik. Mat of materiaalverlies besliste het duel. Barth Plomp bleef in een complex duel lang overeind. Uiteindelijk overzag de routinier toch een grap van de nog ongeslagen kopman van Rheden, Nick Mulder. Edgar van Seber pakte tegen Stefan Jaspersz zijn eerste zege. De Duitser werd in het defensief gedrongen. In tijdnood ging Jaspersz meevluggeren met Edgar van Seben. Het slaan van een vergiftigde pion leverde een stuk op. Ruud Wille en Menno Dorst vochten een spannend duel uit, waarin geen van beide spelers beslissend voordeel kon halen. Remise dus! Erika Belle boekte ook al haar eerste zege van dit seizoen. De Velpse verdedigde zich zeer nauwkeurig tegen Gert Jan van Vliet, maar ze gebruikte daar wel veel tijd voor. Van Vliet lette in die fase meer op de klok dan op de stelling en daar maakte Erika Belle handig gebruik van. Een combinatie leverde torenwinst op. Ivo van der Gouw stond op dat moment al heel lang gewonnen. Na kwaliteitswinst werden de dames geruild. Ivo van der Gouw drong met zijn torens de stelling van Marcel Leroi binnen en haalde het punt binnen. Het Kasteel – ASV 4 4-4 Een spannende middag werd tegen zevenen bekroond met een punt. De wedstrijd begon echter met een rustige remise van Martin Weijsenfeld tegen Daan Derks. De opening had de ASV-er niet gebracht wat hij er van gehoopt had en Derks kon geen plan vinden om zijn lichte voordeel uit te breiden. Hierna ging Hans Rigter onderuit. Henk van Kortenhof had speculatief zijn dame gegeven tegen een toren. Hans Rigter verdedigde zich uitstekend en leek langzaam maar zeker het punt te gaan binnenhalen. Nadat hij de dame had teruggegeven liet Hans Rigter zich pardoes matzetten. Paul de Freytas liet het initiatief aan Willem van Berkel, maar verdedigde zich zo solide dat Van Berkel er niet doorheen kwam. Remise. De remise tussen Rob van Belle en Léon ter Beek was zeker niet zonder strijd. Rob van Belle koos de aanval, maar na een schijnoffer van Ter Beek vervlakte de stelling. Het lopereindspel was vervolgens potremise. Vincent de Jong vocht met Wesley van Nie een moeilijk gevecht uit. Het kleine plusje ging dan ook over en weer. Tegen de tijdcontrole stopten de spelers de overhoring. 3-2. Gerben Hendriks koos wel heel onorthodox de aanval. Nadat op verschillende vleugels gerokeerd was, koos de ASV-er de aanval juist aan zijn koningkant. Nadat Gerben een dame gegeven had voor twee torens stond zijn monarch dan ook moederziel alleen op de koningsvleugel. De torens zorgden voor verdediging. Een fraai stukoffer leek alsnog de winst te brengen, maar Maarten Rossen ontsnapte via een pionoffer naar eeuwig schaak. Jan Willem van Willigen speelde vanaf zet 15 een eindspel met een pion minder en bovendien een dubbelpion. Casper Hermeling was echter niet al te nauwkeurig. En na 95 zetten kreeg Jan Willem van Willigen de beloning voor een middag verdedigen. Erik Wille bracht tenslotte de partijen weer in evenwicht. Een gambietpion werd vastgehouden en toen Twan Rutjes er na de 40e zet meteen een pion bij gaf was het niet ingewikkeld meer. 4-4! Verslag Erik Wille