Verslag 2e ronde KNSB competitie Veldhoven 1-ASV 1 5-3 ASV heeft een slechte dag in het Brabantse land moeten bekopen met een nederlaag. Op cruciale momenten tastten de Arnhemmers mis. Het duel begon voorzichtig. Eerst tekenden Remco de Leeuw en Albert Schenning de vrede. Vroeg in het middenspel vertrouwde Remco de Leeuw zijn stelling niet. Daarom was hij wel tevreden met de puntendeling. Dat was ook Eelco de Vries, die tegen Alan van der Heijden wat minder stond. Hierna ontbrandde de strijd. Richard van der Wel kreeg tegen Huub Schenning groot voordeel. De captain van ASV miste echter de winnende zet en deed in plaats daarvan een ‘grafzet’. Een tweede blunder kostte een stuk en de partij. Na deze tegenvaller ging ook John Sloots ten onder. Frans Wolferink dwong John Sloots in zijn debuutpartij voor ASV tot langdurig verdedigen. Dat ging lang goed tot de Brabander een sterke loperzet uit de hoge hoed toverde. Ineens was geen verdediging meer mogelijk. ASV vocht terug. Peter Boel vermaakte zaterdag het publiek weer eens met een aanvalspartij uit één stuk. Thijs Laarhoven was het slachtoffer. Na een pionoffer in de opening werd Laarhoven teruggedrongen. De ontwikkelingsvoorsprong maakte het verschil. Ook Otto Wilgenhof won. Arnold Swinkels offerde nogal wat materiaal voor een gevaarlijke aanval. Otto Wilgenhof wist echter de ontsnappingsroute te vinden en won vervolgens eenvoudig. Het zou het laatste Arnhemse wapenfeit van deze middag zijn. Invaller Daan Holtackers (voor de afwezige Sander Berkhout) overzag een pionnenopmars van Rudy Simons. Daardoor dreigde een loper ingesloten te worden. Uiteindelijk kostte dat een kwaliteit en de partij. Wouter van Rijn vocht tenslotte als een leeuw voor het gelijkspel. Ferry Daamen had een flinke koningsaanval opgezet. Een torenoffer bracht Wouter van Rijn nog meer in het nauw, maar Daamen vond geen winstweg. Juist toen leek dat de ASV-er met een stuk meer op winst kon gaan spelen, liet hij zich pardoes matzetten. VAS 3 – ASV 2 2-6 ASV 2 had in Amsterdam geen kind aan het op papier toch niet zwakke VAS 3. Nog voor de eerste tijdcontrole liepen de Arnhemmers uit naar 0-5. Sjoerd van Roosmalen haalde via stukwinst het eerste punt binnen. Kort daarna volgde captain Frank Schleipfenbauer. In het eindspel maakte hij het overwicht te gelde. Fred Reulink won al in de opening een stuk tegen Floris Schoute. Dat voordeel was logischerwijze ook genoeg voor een punt. Theo Jurrius zorgde voor de 0-4, waarna Kees Sep tegen Jan Nagel de winst veilig stelde. Een nog veel grotere zege lag in het verschiet. Dat kwam er echter niet van. Eerst verspeelde Fokke Jonkman een totaal gewonnen stelling. De ASV-er begon te rommelen en verloor zelfs nog. Ook bij invaller Kees Verkooijen ging het mis. In tijdnood greep Kees Verkooijen in gelijke stelling mis. Invaller Vincent de Jong (voor Koert van Bemmel) bleek tenslotte een eindspel juist getaxeerd te hebben. Daar waar zelfs zijn teamgenoten op remise rekenden wist Vincent de Jong met een fraai kwaliteitsoffer de winst te grijpen. Door deze zege behoort ASV 2 tot de groep achtervolgers van koploper De Toren, die op jacht zijn naar hun tweede titel op rij. ASV 3 – Bennekom 1 2½-5½ In een vooruitgespeelde partij hadden Bert Buisman en Noël Bovens het elkaar niet echt moeilijk gemaakt. Beide spelers waren al snel tevreden met remise. Barth Plomp en Jan Wouters openden het bal op de wedstrijddag. Nadat veel stukken geruild waren, was remise ieders deel. Sluit Venster

Dat was ook het geval in het duel tussen Anne Paul Taal en Martijn Pauw. Ook hier verdween al snel veel materiaal van het bord. Edgar van Seben stond tegen invaller Mark van Lelieveld lange tijd iets beter. De Bennekomspeler vond echter een prachtig kwaliteitsoffer, waardoor hij tegenkansen kreeg. De actieve stukken van Van Lelieveld gaven tenslotte de doorslag. Ruud Wille was tegen Eddy de Beule misschien iets te voorzichtig in de taxatie van zijn stelling. De ASV-er stond waarschijnlijk iets beter, maar ook hier werd de vrede getekend. Erika Belle kwam niet goed uit de opening. Peter van Hoorn zag de Velpse nog even een poging doen tegenkansen te creëren, maar de Bennekommer gaf het voordeel niet meer weg. Eric Hartman haalde tegen Chris van Oosterwijk een zwaarbevochten remise. De invaller verdedigde zich nauwkeurig en dat werd beloond met een half punt. Hotze Hofstra haalde tenslotte de verdiende zege binnen voor zijn team. Ivo van der Gouw stond steeds iets minder en het was aan Hofstra zelf te danken dat Ivo van der Gouw toch nog kansen kreeg. In tijdnood miste de kopman van ASV 3 echter de beste voortzetting, waarna Hofstra afrondde. Meppel 1 – ASV 4 5½-2½ Als je op bijna elk bord honderd of meer ELO-punten minder hebt, dan weet je dat de kans groot is dat je kansloos bent. Het was echter niet zozeer het ‘papieren’ krachtsverschil dat telde, maar vooral een slechte eerste twee uur die ASV 4 opbraken. Lang zag het er naar uit dat het een veel grotere nederlaag zou worden. Gerben Hendriks, die net als Erik Wille en in mindere mate Paul de Freytas vroeg in de partij klungelde, bleef met een slecht ontwikkelde stelling zitten. Kees Hoogendijk kon dan ook naar hartelust de verminkte koningsstelling van Gerben Hendriks aanvallen. Dat leidde tot een snel punt. Erik Wille was de tweede die ten onder ging na een blunder. De captain van ASV 4 verloor echter niet zonder slag of stoot. Nadat Richard Berendsen een snelle winstweg gemist had, kwam Erik Wille weer terug in de partij en was de winst zelfs binnen handbereik. Een prachtig loperoffer van Berendsen maakte de stelling zo ingewikkeld, dat het krachtsverschil toch nog de doorslag gaf. Siert Huizinga kreeg van Roel Donker een bekend kwaliteitsoffer voorgeschoteld. Siert Huizinga verdedigde zich nauwkeurig, maar hij slaagde er niet in af te wikkelen naar een eindspel. Remise was daardoor logisch. Rob van Belle liet het initiatief aan Alwin Pauptit. Die vond dat niet vervelend en voerde de druk flink op. Uiteindelijk leverde het de dame tegen toren en paard op. Voldoende voor de winst. Martin Weijsenfeld was de volgende die onderuit ging. In een creatief gespeelde partij maakte Martin Weijsenfeld het Rienk van den Berg knap lastig. In tijdnood meende de ASV-er een stuk te gaan verliezen. Hij loste dat op door met een kwaliteitsoffer op de aanval te gaan spelen. Vrij kort daarna kostte een tussenschaakje een toren en de partij. In de analyse bleek vervolgens dat stukverlies helemaal niet aan de orde was. Jammer van de leuke partij. Hans Rigter wist in de auto al feilloos alle binnenwegen te vonden die het team om alle files heen loodsten. En ook op het bord wist Hans Rigter tegen Gerhard Pauptit goed de weg. Een flink ruimtevoordeel bleek beslissend bij de overgang naar het eindspel. Gerhard Pauptit kwam met zijn koning in het centrum in de problemen en daar ging hij ook mat. De resterende twee partijen eindigden in remise. Jan Willem van Willigen had een middag verdedigen achter de rug, toen Roelof Jan de Wolde afwikkelde naar het verkeerde eindspel. Het toreneindspel dat nu op het bord kwam, was in evenwicht, terwijl andere eindspelen kansen gaven aan de Meppelaar. Paul de Freytas kreeg de beloning voor een middag hardwerken. Bart Davids had in de opening een pion gewonnen, maar met inventief spel wist Paul de Freytas toch een toreneindspel met ieder twee pionnen te bereiken. Net genoeg voor remise. Verslag Erik Wille