 ASV 1 verliest ook van koploper D4 |
De tweede klasse D is de laatste jaren steeds meer een soort derde eersteklassepoule geworden. Menig team uit die klasse zou dan ook niet misstaan in de eerste klasse. Het is dan ook niet voor niets dat de kampioenen van de laatste jaren, Wageningen, DSC Delft en Voerendaal het uitstekend doen in de eerste klasse. ASV moest het in Oosterhout stellen zonder de vakantievierende topscorer Wouter van Rijn. Een gemis dat moest worden opgevangen door invaller Gonzalo Tangarife. De score werd zaterdag geopend door Olivier Bruning. Aanvankelijk stond de ASV-er iets beter tegen invaller Talon. De stelling vervlakte echter en remise was het logische resultaat. Daarna volgde vanuit ASV gezien het hoogtepunt van de middag. Sander Berkhout nam dwars door het centrum de koning van Jadoul onder vuur. De Belg verzonk in gepeins, maar hij kon in de verloren stelling geen oplossingen bedenken. Op de 22e zet overschreed Michel Jadoul de tijd. Tegen de eerste tijdcontrole zag ASV D4 weer langszij komen. Pieter Claesen leek lange tijd niet veel te bereiken tegen Otto Wilgenhof, maar toen de ASV-er nog eens goed keek, bleek hij heel slecht te staan. “Ik heb er gewoon helemaal niets van begrepen”, was de korte maar krachtige weergave van Otto Wilgenhof van het duel. ASV was echter niet van zins om de koploper aan een makkelijke zege te helpen. Captain Remco de Leeuw moest tegen Arben Dardha lang verdedigen. Dat deed De Leeuw uitstekend en net voor de tijdnoodfase lanceerde de Arnhemmer een venijnige counter die een stuk opleverde: 1½-2½. Gonzalo Tangarife speelde tegen Henk Jan Janssen een ingewikkelde partij. De speler van D4 offerde een stuk voor twee sterke pionnen. De invaller aan ASV-kant gaf noodgedwongen het stuk terug, maar bleef toen wel met een slechte stelling achter. Janssen haalde zonder dralen het punt binnen. Vervolgens liet ASV een paar kansjes op een beter resultaat liggen. Eerst verloor Sjoerd van Roosmalen. Na de opening gaven er ook nog maar weinig spelers iets voor een goede afloop. Met het loperpaar tegen een toren en een pion leek Robert van Vossen op een makkelijke winst af te stevenen voor D4. Sjoerd van Roosmalen creëerde echetr tegenkansen en remise leek zowaar haalbaar. Een onnauwkeurigheid maakte een eind de hoop op een halfje. Bij Peter Boel ging het nog erger mis. Peter Boel zette tegen Wim Maes een sterke koningsaanval op en na pionwinst leek er niets meer mis te kunnen gaan. In de tijdnoodfase greep de ASV-er tenslotte toch nog mis. Daarmee verspeelde ASV de kans op één of zelfs meer matchpunten. Eelco de Vries was weer eens als laatste overgebleven en ditmaal wist hij een zeer slechte stelling tegen Ekrem Cekro remise te houden. Door deze 5-3 nederlaag staat ASV nog maar net boven de gevarenzone. ASV heeft twee punten meer dan de puntloze ploegen van ’t Pionneke en UVS.
ASV 2 blameert zich in Nijverdal tegen ENO ENO begint om 12.00 uur met haar thuiswedstrijden en dat was ASV 2 even ontgaan. Normaalgesproken levert dat nog geen problemen, maar omdat de ENO-captain ook verzuimd had ASV 2 uit te nodigen, ging het nu wel mis. Tegen 12.45 uur stapten zeven spelers van ASV 2 nietsvermoedend het clublokaal van ENO binnen en toen bleken de klokken al ruim 35 minuten te lopen. Nog tien minuten later verscheen ook Fokke Jonkman en die had dus de grootste tijdachterstand. De spelers van ASV 2 leken niet echt onder de indruk van het incident. Na een uur spelen stond invaller Paul Schoenmakers al een kwaliteit voor en op verschillende borden leken snelle zeges mogelijk. In de loop van middag hadden echter verschillende ASV-ers een moment van onachtzaamheid. Dat begon al bij Bert Buisman. Tom Officier was aardig in het nauw gedreven en de winst leek slechts een kwestie van tijd. Vervolgens ruilde Bert Buisman de dames en bleef na die ruil een stuk achter. Ook Fred Reulink tastte mis tegen De Vos. Met de open h-lijn als belangrijk wapen had Fred Reulink het beste van het spel. Een foutje bracht de stelling weer volledig in evenwicht en de puntendeling volgde snel daarna. Captain Richard van der Wel werd met loper en dame gevaarlijk over de lange diagonaal. Brinkhuis kon het gevaar van deze batterij niet bezweren. Paul Schoenmakers was na kwaliteitswinst op Bielderman op weg om ASV 2 voor het eerst in het duel op voorsprong te brengen. De ASV-er overzag tot ieders ontzetting vervolgens een penning. Die penning maakte een paardvork mogelijk en dat kostte de dame en de partij. Koert van Bemmel speelde tegen captain Beintema een mooie laveerpartij. Eindeloos manoeuvreren met de loper leverde uiteindelijk een toren op: 2½-2½. In het vervolg bleek de koek op. Fokke Jonkman was tegen Op den Dries goed uit de opening gekomen, maar naarmate de partij vorderde werd de kopman van ASV 2 slordiger. Fokke Jonkman verspeelde enkele pionnen en bleef in het eindspel kansloos. Bij Kees Verkooijen ging het in tijdnood mis. Pionverlies leidde tegen Johnson tot een hopeloos eindspel. Dat Siert Huizinga tenslotte ook verloor was geheel in stijl van de wedstrijd. Sluit Venster
Hengstman stond lange tijd onder druk. Siert Huizinga weigerde ook tot twee keer toe remise en gaf vervolgens het voordeel weg door een stuk weg te geven. Een zure nederlaag zeker nu de gedoodverfde kampioen Lewenborg verloren heeft. Winst op ENO had ASV 2 op een gedeelde tweede plaats gebracht. Maar ja, had komt als hebben is geweest!
ASV 3 moet Meppel net voor laten gaan De vierde ronde van de promotieklasse was een prachtige ronde. De vier koplopers streden hun onderlinge wedstrijden en dat viertal zou dus wel eens gehalveerd kunnen worden. Dat gebeurde ook. In Wychen versloeg De Toren Het Kasteel met het kleinst mogelijke verschil, terwijl Meppel in eigen huis dezelfde uitslag op het scorebord bracht: 4½-3½. ASV 3 startte goed. Invaller Eric Hartman voor de verhinderde Gerben Hendriks liet tegen Meppel-invaller Wijnstok een paardvork toe. Het was voor de ASV-er het sein voor een scherpe koningsaanval. Eric Hartman liet een volle toren slaan en won vervolgens in de aanval. Ruud Wille kon het voordeel tegen Roel Donker niet vasthouden. De jonge Meppelaar vond steeds de juiste zetten en toen de stelling vervlakte, werd de vrede getekend. Kees Sep gaf in slechte stelling een kwaliteit voor twee pionnen. Dat bleek een gouden greep, want opponent Richard Berendsen verzonk in gepeins. De beste speler van de promotieklasse vond geen beter idee dan het materiaalvoordeel weer in te leveren en met nog maar seconden op de klok in remise te vluchten. Meppel kwam dankzij Alwin Pauptit weer langszij. Barth Plomp kwam niet goed uit de opening. Na een lastig middenspel restte een toreneindspel met ieder vier pionnen en daarin tastte Barth Plomp mis. Datzelfde overkwam Anne Paul Taal. De Arnhemse captain gaf tegen Roelof Jan de Wolde pardoes een pion weg. In het middenspel volgden nog enkele mindere zetten en daardoor liep Anne Paul Taal in een matnet. De stand kwam daarmee op 3-2 voor Meppel met voor ASV 3 weinig hoop meer op een goed resultaat. Erika Belle kwam tegen Kees Hoogendijk slecht uit de opening> In het vervolg kostte dat Erika Belle twee pionnen. Het paardeindspel met drie tegen vijf pionnen werd tot verbazing van velen nog remise. Edgar van Seben kwam tegen André Klomp in een stelling met een slechte loper tegen een sterk paard. Dat werd de ASV-er in het eindspel noodlottig. Restte het duel tussen Theo Jurrius en Gerhard Pauptit. In een partij met wisselende kansen leek het eindspel remise te lopen De speler van Meppel waagde echter teveel en Theo Jurrius kon daardoor alsnog het volle punt pakken. ASV 4 boekt in Apeldoorn belangrijke zege op De Schaakmaat 2
Vanaf het begin van de partijen was merkbaar dat de ASV-ers wisten dat het deze zaterdag moest gebeuren. Al snel had Rob van Belle beslissend voordeel. Tempelman liet de koning in het midden staan en met twee torens werd de monarch over de e-lijn ondervuur genomen. Materiaalverlies beslechtte het pleit. Kort daarvoor had Hans Rigter remise gespeeld tegen Dolsma. In die partij was het evenwicht nooit verbroken. Datzelfde gold bij Nico Schoenmakers. Henriët Springelkamp opende de a-lijn en ruilde daar alle zware stukken. In een verder gesloten stelling was er niet veel meer te beleven. De 2-1 voorsprong hield ASV 4 lang vast. Bovendien waren er verschillende partijen met kansen en eigenlijk stond niemand slecht. In de tijdnoodfase ging evenwel het een en ander mis. Vincent Theissen had met zwart een prima partij gespeeld en zag zijn goede spel beloond met een eindspel met een pluspion. Van der Klis bleek in dat eindspel lastig te zijn met zijn paard. Nog voordat Vincent Theissen enige voortgang geboekt had, raakt de ASV-er een kwaliteit kwijt na een paardvork. Gedesillusioneerd gaf Vincent Theissen zich gewonnen. Ook bij Jacques Boonstra was tegen de jonge William Cornelies een uitstekende positie veranderd in een rokende puinhoop. Daardoor nog enigszins van slag vergat Jacques Boonstra ook nog tijdsoverschrijding te claimen. Met een toren minder staakte de ASV-er zijn verzet. Een meevaller was de zege van Ivo van der Gouw. Op een moment dat ASV 4 een makkelijke zege leek te boeken sloeg Mark Brussen een remiseaanbod van Ivo van der Gouw af. Vervolgens overspeelde Brussen zijn hand. Geroutineerd raapte Ivo van der Gouw twee pionnen op en die werden in het toreneindspel verzilverd. Jan Willem van Willigen bracht ASV 4 weer aan de leiding.Na een vroege dameruil bleek Jan Willem van Willigen veel handiger met zijn stukken dan Willem Frouws. Na een afwikkeling restte een op het oog eenvoudig paardeindspel met twee pluspionnen. Het duurde echter nog zo’n drie uur en een paardoffer alvorens de winst een feit was. Het beslissende halfje kwam van captain Erik Wille. In zijn partij tegen Gilian Visschedijk wisselden de kansen nogal eens. Eerst won Erik Wille met een trucje op de damevleugel een pion. Een grote fout op de andere vleugel kostte hem die pion weer en mede doordat zijn loper niet meedeed, was Erik Wille ineens in verliesgevaar. Een pionoffer forceerde een doorbraak en slechts met een stukoffer kon Gilian Visschedijk de nederlaag verhinderen. Twee verre vrijpionnen noopten de ASV-er op een gunstig moment het stuk terug te geven. Het toreneindspel met vier tegen drie pionnen probeerde Erik Wille niet eens. Remise was immers genoeg voor de 4½-3½ zege.
Erik Wille