| |
 ASV 5 blijft in tweede klasse OSBO |
Dat was de belangrijkste conclusie van de laatste KNSB-ronde. Immers, door het degraderen van BIS 3 uit de derde klasse C en SMB 3 uit de derde klasse G was er in de OSBO-competitie al sprake van versterkte degradatie. Hierdoor was de nummer 8 van de promotieklasse, de slechtste nummer 6 uit de eerste en tweede klasse en de slechtste nummer 7 uit de derde klasse ook gedegradeerd. ASV 5 was de op één na slechtste nummer 6 uit de tweede klasse en daarmee was het afhankelijk geworden van de zeer kleine overlevingskans van ZSG in de derde klasse C. Rond 17.00 uur kwam bij de gemeenschappelijke slotronde van de promotieklasse het bericht door dat Zwollenaren met 3-5 gewonnen hadden bij DBC. De zege in De Bilt was voldoende, omdat concurrent Amstelveen 5 met 1-7 werd afgedroogd door HSG 2.
Uit het feit dat dit het voor ASV belangrijkste nieuws was, geeft al aan dat geen van de KNSB-teams de voor “zwarte zaterdag” nog reële promotiekans had weten te verzilveren. ASV 1 had nog wel hoop, maar dan moest zelf van ’t Pionneke gewonnen worden en koploper Voerendaal moest struikelen over het onberekenbare Sopsweps ’29.
ASV 1 deed wat het moest doen. Na plusremises van Olivier Bruning tegen Gerard Roufs en Remco de Leeuw tegen Geert Peeters zette captain Frank Schleipfenbauer ASV 1 op voorsprong. Vanuit de opening leek het na kwaliteitsverlies niet goed te gaan tegen Paul Aben, maar een misser in het middenspel leverde Schleipfenbauer een aanval op. Torenwinst beslechtte het duel. Ook Peter Boel kwam tot winst. Michiel Bunnik kon geen antwoord vinden op de vele complicaties die Boel het voorlegde. Door een winstpartij van Wouter van Rijn kwam ASV 1 op 1-4. Van Rijn scoorde zijn zevende punt tegen Jan van Mechelen die in een ingewikkeld gevecht de mindere was. Even kwam de Roermondse ploeg terug. Guido Royakkers drukte Eelco de Vries in de verdediging. Verdedigingskunstenaar De Vries kwam dit keer niet los en na stukverlies moest de Tilburger de strijd staken. Sander Berkhout ontsnapte wel. Eduard Coenen leek na winst van kwaliteit en pion op een eenvoudige winst af te stevenen. Toen de in het midden achtergebleven koning van Berkhout niet mat ging, kon de ASV-er via een loperoffer eeuwig schaak afdwingen. Als laatste vocht Otto Wilgenhof voor het gedeelde topscorerschap. De daarvoor benodigde overwinning op Ger Janssen kwam er in het toreneindspel met pluspion niet. De score van 6½ uit 9 mag er desondanks zijn.
ASV 2 verloor het laatste duel van Almere: 6-2. De ploeg van ex-ASV-er Pieter de Jager won overigens minder gemakkelijk dan de uitslag doet vermoeden. Na een remise van Theo Jurrius en een nederlaag in tijdnood van Fred Reulink was er een allesbepalend moment in de wedstrijd. ASV 2-captain Richard van der Wel had een gewonnen positie bereikt tegen zijn voormalig teamgenoot. De Jager had bovendien maar enkele seconden voor de laatste drie zetten.
^ vorige pagina^
|
|
Van der Wel nog anderhalve minuut. De ASV-er verzonk echter in gepeins en overschreed zonder nog een zet te doen de tijd. 2½-½ achter in plaats van een gelijke tussenstand; dat brak het Arnhemse verzet. “We weten eigenlijk nog niet precies wat ons is overkomen”, meldde Van der Wel ruim na de wedstrijd. Zeker was wel dat Kees Sep, Kees Verkooijen en Sherman Maduro verloren. Laatstgenoemde deed dat zoals al zijn voorgangers tegen Kees van Drunen. Diens score van 9 uit 9 (+ nog 3 uit 3 in de KNSB-beker) verdient een pluim. Dat laatste geldt zeker ook voor Sjoerd van Roosmalen. Zijn zege bracht zijn score op 8 uit 9! Koert van Bemmel zorgde met een remise voor het slotstuk.
ASV 3 in actie tegel Lelystad
ASV 3 speelde eigenlijk een duel om des keizers baard. Opponent Meppel had in de voorlaatste ronde haar titelkansen vergooid en ASV 3 was een echte middenmoter. Het was dan ook opvallend dat de ASV-ers zich op zoveel borden in de verdrukking lieten helpen. Voordat het op die borden misging, was er eerst nog een winstpartij van Erik Wille op Kees Hoogendijk. De man die de IQ-test won, raakte al in de opening een stuk kwijt. “Ik was nog ongeslagen”, klonk het dan ook teleurgesteld na het duel. Het verklaarde het onnodig lange doorspelen met een stuk minder. Gerben Hendriks was de eerste die sneuvelde. Roelof Jan de Wolde kreeg alle gelegenheid een aanval op te zetten en te bekronen. Een tegenvaller was de remise van Anne-Paul Taal. Zijn stukwinst op André Klomp was in een lastige stelling. Na het afruilen van het sterke loperpaar was remise de veiligste optie. Vervolgens ging het mis bij Ruud Wille en Ivo van der Gouw. Gebrek aan tijd was daarbij een oorzaak. Rienk van der Berg en Gerhard Pauptit profiteerden. Een flinke nederlaag dreigde en dat betekende dat DE Schaakmaat 2 ASV 3 dreigde te achterhalen. In dat geval stond ASV 3 op de gevaarlijke zevende plaats. De remise van Siert Huizinga was daarom welkom. Met een pion minder gaf hij Roel Donker geen kans op meer in het eindspel. Knap was de ontsnapping van Gonzalo Tangarife tegen Richard Berendsen. In verloren stelling bleef Tangarife loeren op kansjes. Een dolle toren bracht uitkomst. Erika Belle vocht tegen Alwin Pauptit voor haar leven in een eindspel met ongelijke lopers en twee pionnen minder. De remisehaven werd om half acht ( al na de prijsuitreiking) niet bereikt.
Geen titels! In 2004-2005 gaan we het weer opnieuw proberen, want de eerste klasse heeft lang gelonkt voor onze hoofdmacht.
Erik Wille
|