ZWARTE ZATERDAG

Zaterdag 17 april zal ASV nog wel even in het geheugen gegrift blijven staan. Niet alleen omdat op die dag de laatste officiële wedstrijden in De Opbouw gespeeld werden. Nee, vooral door de afloop! Witte donderdag en Goede Vrijdag waren al wel bekende dagen, maar Zwarte Zaterdag is geheel nieuw. Nadat ASV woensdag de Danny Stemverstrofee uitgereikt kreeg en vrijdag ASV 4 de stap naar de promotieklasse alsnog maakte, moesten de drie dolle dagen of het prijzencircus volmaakt worden. Helaas het mocht niet zo zijn! Het was zo’n zaterdag dat het er niet in zat. De drie teams van ASV haalden maar heel weinig extra’s op, maar gaven hier en daar wel iets weg. De titelkansen van ASV 1 en 2 zijn hierdoor tot een minimum gereduceerd. Op 15 mei zullen wonderen moeten gebeuren wil er nog een prijs gehaald worden, maar gebeurde dat ook afgelopen vrijdag niet met het vierde?

ASV 1 – Voerendaal 2½-5½
In het stampvolle clublokaal van ASV, De Opbouw, moest het karwei dan tegen de directe concurrent geklaard worden. Nadat het duel vrij rustig de openingsfase doorkabbelde, ging het eerst op het bord van Otto Wilgenhof mis. Althans zo leek het. In een kamikazepartij kreeg Wilgenhof van Arno Henzen een stukoffer voorgeschoteld. De Asv-er moest dit wel uit weg gaan om een vernietigende mataanval te voorkomen. De weg die Wilgenhof koos was in ieder geval ingewikkeld, maar op de nul werd niettemin door velen gerekend. Het duurde echter nog even voordat het duel der kopmannen beslecht was. Eerst zette enigszins verrassend Wouter van Rijn ASV op voorsprong.
Lange tijd leek ook Van Rijn tegen Patrick Driessens in een mindere positie terechtgekomen. Handig spelend won de ASV-er echter twee pionnen en zo kwam ASV op 1-0. Heel even geloofde alles wat Arnhem een warm hart toedroeg weer in kansen op een gelijkspel. Mede ook omdat Otto Wilgenhof ontsnappingsmogelijkheden leek te krijgen. Een gehoopte remise van Remco de Leeuw kwam er niet. Na een moeilijke opening kwam De Leeuw langzaam maar zeker in de problemen. Een afwikkeling bracht een toreneindspel met een pion minder op het bord. Dat voerde Camiel Peerlings met vaste hand naar winst. Olivier Bruning kwam vervolgens tegen Rob Merx niet verder dan remise en toen geschiedde op het eerste bord alsnog een wonder. Wilgenhof vond een uitweg naar eeuwig schaak: 2-2.

Toen was de koek echter op. Peter Boel had een pion geofferd om via de lange diagonaal met een sterke loper kansen te krijgen. Tom Bus bleef overeind tegen de dreigingen en onderwijl raapte de Limburger een tweede pionnetje en toen een stuk op. Ook bij Sander Berkhout ging het mis. Lange tijd geloofden veel ASV-ers, ook Berkhout zelf, in winstkansen. Opponent Henk Temmink gaf helaas voor de Arnhemmers geen krimp. In gierende tijdnood bleek dat Temmink het allemaal goed gezien had. Met de vlaggen op vallen werd Berkhout tot overgave gedwongen. Omdat Eelco de Vries tegen Rob Caessens al enkele uren in een toreneindspel met een pion minder de remise aan het veiligstellen was, was het ineens gelopen koers. Caessens pakte het winnende halfje en Frank Schleipfenbauer verloor tenslotte nog van Paul Vercoulen. “Het zat er vanmiddag nooit in”, vertelde Remco de Leeuw direct na de wedstrijd. Ook captain Frank Schleipfenbauer kon niets inbrengen tegen de nederlaag. “In het laatste uur is er één moment geweest, dat ik hoop had dat we in de wedstrijd konden komen. Dat was toen Otto naar remise ontsnapte. Er is niet af te dingen op deze nederlaag”, eindigt de Arnhemse captain zijn verhaal.

^ vorige pagina^

 

ASV 2 – Sneek 3-5
De ASV-ers wilden dit duel hoe dan ook winnen, om zo in ieder geval een mooie finale te mogen spelen tegen Almere. De onverwachte koploper had deze zaterdag met een zeer sterk acterend Sneek te maken. Uiteindelijk werd het duel beslist door twee blunders aan Arnhemse kant. Met een gezonde pion meer was Richard van der Wel even te gretig. Jan Lootsma profiteerde met een ouderwets ‘mat achter de paaltjes’. Fred Reulink maakte vrij snel weer gelijk. De Maldenaar had al snel voordeel tegen Tinus Fleur en met twee ijzersterke lopers maakte de ASV-er twee pionnen en een kwaliteit buit. Vervolgens vloog Kees Verkooijen uit de bocht. In een onduidelijke maar vrij gelijke stelling liet Verkooijen in tijdnood pardoes de dame op f2 binnenvallen. De ASV-er kon Anne Kloosterman meteen de hand drukken. Vervolgens verliepen de partijen zonder gekke dingen. Koert van Bemmel kwam tegen Jouke Algra heel slecht uit de opening. Stukverlies kostte de partij. Ook Sherman Maduro kwam tegen Christian Kuitert in grote problemen. Maduro leverde net als Van Bemmel een stuk in, maar even leek hij het de Fries nog lastig te kunnen maken. Kuitert gaf met een stuk meer echter geen krimp meer. Hoop verloren, al verloren moeten de ASV-ers gedacht hebben, want bij een 1-4 achterstand deden de ASV-ers nog een serieuze poging er 4-4 uit te slepen. Sjoerd van Roosmalen gaf de aanzet. Hij won tegen Tom Koster, dankzij een verre vrijpion een toren tegen drie pionnen. In het eindspel verzilverde Van Roosmalen dit voordeel. Ook Kees Sep en Theo Jurrius hadden inmiddels een eindspel met een pluspion op het bord. Sep bracht Douwe van der Meulen ook op de rand van verlies. Jurrius ging tegen Wim Ykema heel ver om de winst te forceren. Dat lukte even na zevenen tenslotte net niet. Even later verzuimde Kees Sep zijn eindspel te winnen. Ook hier was remise het einde van een onbevredigende middag. ASV 2 heeft hiermee de kansen op de titel normaalgesproken verspeeld. De trotse voormalig koploper mag hoe dan ook op een zeer goed seizoen terugkijken. En in de slotronde is er in ieder geval nog de uitdaging Almere beentje te lichten.

ASV 3 – Lelystad 4-4 Deze strijd in de promotieklasse van de OSBO stond vooral in het teken van de dreiging van versterkte degradatie. Dat zal ook het grote aantal missers wel verklaren. Erika Belle opende de score. Tegen Hans Larooij kreeg de Velpse een klein positioneel voordeel. Een remise-aanbod van de nog puntloze Larooij werd dan ook afgeslagen.
Drie zetten later gaf de speler van Lelystad een stuk weg. Erik Wille en Jacques Huijzer speelden een boeiend duel. Ineens verdwenen echter bijna alle stukken van het bord, waardoor remise het logische resultaat was. Bij Johan van den Brink was dat geenszins het geval. Van den Brink kreeg tegen Tilopa Hylett vanuit de opening groot voordeel. Met twee pionnen en een uur bedenktijd meer liet de ASV-er zich in een eindspel met ongelijke lopers lokken. Dat pakte hij vervolgens ook niet handig aan en remise was hier voor ASV 3 een halfje te weinig. De teloorgang van ASV 3 leek ingezet. Eerst liep Ivo van der Gouw in tenminste gelijke stelling in een val die hem de dame kostte en vervolgens raakten ook Ruud Wille en Gerben Hendriks een pion achterop. Hans Rigter was tegen Henk Riepma al langer in gevaar. Gerben Hendriks bleek tegen Tom Draisma voldoende compensatie te hebben voor de pion. Zetherhaling bracht hier de puntendeling. Dat gebeurde veel later ook bij Ruud Wille en Ton van Roooijen. Hans Rigter miste intussen een remisekans tegen Henk Riepma, waardoor de uistekende zege van Siert Huizinga op Dick Stapersma slechts genoeg was voor een gelijkspel. Het was zo’n zaterdag, waarop sport weer een heel wreed bleek te kunnen zijn! Alle kansen zijn nog niet weg en anders beginnen we komend seizoen weer opnieuw, maar dan met vier teams op de zaterdag.

Erik Wille