ASV 1 zet Sopsweps ’29 mat in één!

ASV 1 heeft de koppositie in de tweede klasse D overtuigend in handen gehouden. Sopsweps ’29, een vriendenploeg die alleen uitwedstrijden speelt, werd in Arnhem met 7-1 over de knie gelegd. Voor “Samen Op Pad Spelen We Een Potje Schaak” was het samenzijn waarschijnlijk leuker dan het potje schaak, want ASV 1 was zaterdagmiddag zeer goed bij de les. Sopsweps ’29 duidelijk niet, want drie spelers lieten zich overigens in slechte positie ‘mat in één’ zetten. Dat begon al na twee uur spelen. Sander Berkhout bracht het eerste ‘mat in één’ op het bord. Jeroen van den Berg onderging dit kwaad. Olivier Bruning overspeelde vervolgens Paul Rump. In de koningsaanval werd de overwinning binnen gehaald: mat of dameverlies! Ook Peter Boel won. Hij maakte tegen Geelen twee pionnen buit en al snel zag hij af van verdere strijd. De 4-0 was voor Remco de Leeuw. Gert Pijl speelde planloos en de ASV-er kwam steeds beter te staan. In paniek offerde Pijl nog een stuk voor vage kansen, maar ook dat bracht geen soelaas. Captain Frank Schleipfenbauer stelde de twee matchpunten veilig. Na een moeilijk gevecht met Arnth van Tuinen bleek Schleipfenbauer na een afwikkeling een beter eindspel overgehouden te hebben. Juist toen kwaliteitswinst niet meer te verhinderen was, liet Van Tuinen ‘mat in één’ toe. Eelco de Vries kwam niet langs Frank Smeele. De verdediging van Smeele, die met 5 uit 5 topscorer van zijn team is, gaf geen krimp. Een puntendeling was daardoor een logisch resultaat. Wouter van Rijn had een pion geofferd, waarbij niet iedereen overtuigd was van de compensatie. In tijdnood kreeg Van Rijn toch de betere kansen en veel later liet ook zijn opponent Paul van Onselen ‘mat in één’ toe. Otto Wilgenhof zou tenslotte voor de 7½-½ zorgen, maar hij offerde net te laat een kwaliteit. De vrijpionnen die de winst hadden moeten brengen, waren er toen niet.

De komende ronde wacht de kraker tegen de nummer twee, Voerendaal, terwijl in de slotronde in Roermond tegen ’t Pionneke (nummer drie) aangetreden moet worden. Nog geen enkele reden voor vreugdevuren derhalve, maar toch is het elke keer weer leuk om op de ranglijst te kijken en dan te zien staan: 1. ASV 1

ASV 2 had in Hardenberg een complete off-day, maar desondanks pakte het alleen de leiding in de derde klasse B. Het onderaanstaand Hardenberg 3 speelde ASV 2 helemaal weg en 6-2 leek niet eens geflatteerd. Captain Richard van der Wel won nog wel snel. Jeugdspeler Klapwijk legde Van der Wel geen strobreed in de weg. Vervolgens zorgde Kees Verkooijen voor 2-0. Van Doorn werd als enige speler van Hardenberg in een fraaie partij tot overgave gedwongen. Vervolgens kreeg ASV 2 geen wind mee, maar storm in de rug. De zet voordat Te Bokkel Sjoerd van Roosmalen zou vloeren gaf de Overijsselse speler een stuk weg. Dat was de eerste meevaller, maar er waren er meer nodig. Het was weliswaar 0-3, maar op de andere vijf borden leek een halfje het maximaal haalbare. Kees Sep dacht daar anders over. Hij boog met een handigheidje zijn slechte stelling om in winst. 4-0, waarna het beoogde halfje van Koert van Bemmel ook niet doorging.

Sluit Venster 		 

Niets ging immers normaal zaterdagmiddag. Van Bemmel liet zich flessen en verloor. Theo Jurrius zette ASV 2 geheel in stijl op 5-1. In een volkomen verfrommelde stelling met de dame buitenspel vond Jurrius in tijdnood een truc. genoeg om Reinders alsnog te kloppen. Dat Fred Reulink – van Schuttert – en Bert Buisman – van Rooda – alsnog verloren, daar maalde niemand meer om.

Enkele uren later werd de vreugde over de uitslag nog groter, omdat koploper Almere met 4½-3½ verloren had van ESGOO 2. Daarmee was ASV 2 tenminste voor één ronde koploper. Als ASV 2 nu geen misstap maakt tegen het gevaarlijke Sneek, dan wacht in Almere een prachtige finale van het seizoen.

Doetinchem – ASV 3 is altijd een speciale wedstrijd, waarin van alles gebeurt. Zo had Doetinchem nu de primeur van een live verslag op internet. Een betere openingswedstrijd voor dit leuke initiatief had men niet kunnen kiezen. Al bij het maken van de opstellingen waren alle tactische registers opengetrokken. Zo was Doetinchem verrast door de opstelling van kopvrouw Erika Belle en was ook Erik Wille niet in de top verwacht. Doetinchem had een nog onverwachtere verrassing. Daar speelde Roel Evertse voor het eerst mee, omdat hij dispensatie heeft gekregen na zijn twee partijen voor Messemaker in de tweede klasse KNSB.

De eerste schermutselingen waren op het bord van Kees Nederkoorn en Erik Wille. De ASV-er vond in een huisvariant van Nederkoorn met een schijnoffer een gat. Vervolgens wilde Erik Wille met een stukoffer te veel. Een snel verlies volgde, maar nog juist nadat Gerben Hendriks met kinderlijk gemak van Henk Steinhauer gewonnen had. Hans Rigter ontsnapte hierna tegen Marino Küper aan een omklemming. Ook hier zorgde een schijnoffer voor lucht. Na een ruil restte een remise-achtig eindspel. De vrede werd dan ook meteen getekend. Datzelfde gold voor Ivo van der Gouw in zijn strijd met Roel Evertse. In een dichtgeschoven stelling zou de speler die initiatief nam verliezen. Dat gebeurde dus niet.

Het vervolg was spannend, waarbij de uitkomst van de wedstrijd steeds tussen 4+ en 4½ voor ASV 3 schommelde. Het werd uiteindelijk 4-4. Dat kwam omdat tussen de zekere overwinningen van Erika Belle en Ruud Wille twee minder zekere verliespartijen zaten. Erika Belle speelde tegen Marius van Hal alsof ze al jaren aan het eerste bord speelde. Een pionoffer in de opening gaf Van Hal nooit compensatie en een stukoffer in tijdnood leverde ook nauwelijks iets op. Met vaste hand speelde Erika Belle haar positienaar winst. In een gedrongen stelling was Johan van den Brink de eerste die ASV 3 verzuimde aan de winst te helpen. Henny Haggeman liet drie zetten lang een toren ongedekt staan, maar Van den Brink had zich zo ingeprent dat die niet geslagen mocht worden, dat hij het ook niet deed toen het wel kon. Vervolgens sneuvelde de ASV-er in de koningsaanval. Siert Huizinga tructe in een verloren eindspel Theo Goossen. Het benodigde halfje leek daarmee toch nog te komen. Huizinga vergiste zich vervolgens. Zo gewonnen, zo geronnen. In een zenuwslopend gevecht besliste Ruud Wille zijn duel met Peter Roessel tenslotte dankzij een verre vrijpion. Tegen half acht gingen de laatste stukken in de doos. Het einde van een prachtige schaakmiddag.

Erik Wille