 ASV behaalt twee zeges en een nipte nederlaag op derde schaakzaterdag |
22 november kan de geschiedenis in gaan als de dag waarop Arnhem te groot was voor Nijmegen. De massakamp ASV 1+3 – SMB 2+4 eindigde namelijk in een overtuigende 10-6 zege. Het overtuigende kwam overigens van ASV 1, want bij ASV 3 was het maar net aan. ASV 2 zag haar zegereeks onderbroken door een 3-5 nederlaag tegen de sterke reserves van Unitas uit Groningen.
De hoofdmacht van ASV was er duidelijk op gebrand om de 6-2 nederlaag tegen Veldhoven weg te poetsen. Al na zo’n twee uur spelen scoorde Otto Wilgenhof het eerste punt. Erik Swinkels werd vanuit de opening onder druk gezet en onder die druk bezweek de SMB-er. Na deze gedegen winstpartij volgde een remise van Remco de Leeuw. Een klein plusje restte na de opening. Cees Koopmans gaf echter geen krimp en toen het loperpaar van het bord verdween, was de stelling weer geheel in evenwicht. Bij Sander Berkhout was dat nooit het geval. Hylke Veenstra kwam er totaal niet aan te pas. De koningstelling kwam open te liggen en in de aanval sloeg Berkhout toe. Hierna kon Jochem Aubel iets terugdoen namens SMB 2. Eelco de Vries maakte een fout in de opening en al zijn creativiteit ten spijt kon hij het daardoor opgelopen nadeel nooit meer rechttrekken. Eelco de Vries liep zo tegen zijn tweede nederlaag op rij aan en dat zal lang geleden zijn, dat hem dat overkwam. Captain Frank Schleipfenbauer stond tegen Wouter Dinjens steeds min of meer gelijk. Dinjens probeerde wat op de koningsvleugel en Schleipfenbauer moest daarom blijven opletten. Langzaam maar zeker dirigeerde de ASV-er zijn stukken naar betere velden en toen kwam er een combinatie in de stelling die Dinjens voor de keuze stelde ‘mat of materiaalverlies’. 3½-1½ was daarmee de tussenstand. Olivier Bruning verdedigde zich goed tegen de aanvallen van Pieter van Groenestijn. Vervolgens won Bruning een pion en miste hij een opgelegde winstkans. Gelet op de stand in de wedstrijd werd daarom de vrede maar getekend. In de resterende twee partijen zou zeker nog anderhalf punt gehaald worden. Wouter van Rijn speelde een theoretisch remise-eindspel tegen Erik van Heeswijk. De Nijmegenaar moest tenslotte maar eens aantonen, dat hij koning en toren tegen koning, toren en loper remise kon houden. Peter Boel was de andere strijder. Tegen ex-ASV-er Wouter Knoop probeerde Boel een toreneindspel met een pluspion tot winst te voeren. Dat laatste mislukte. Boel speelde zelfs zo voortvarend door op winst, dat nog even gevreesd werd dat hij die poging te ver door zou voeren. Dat gebeurde echter niet. Net voor die puntendeling bewees Van Rijn zijn gelijk. Van Heeswijk vond de remiseweg niet en ging mat. Door deze 5½-2½ zege heeft ASV 1 de aansluiting met de subtop behouden en staat het nu één matchpunt achter de koploper Veldhoven en Voerendaal die gisteren de punten deelden.Sluit Venster
ASV 2 kon het tegen Unitas 2 net niet bolwerken. Invaller Barth Plomp voor de zieke Theo Jurrius opende de score met een verdienstelijke remise tegen Sander Velema. Richard van der Wel speelde een wilde partij tegen Jans. Een kwaliteitsoffer moest een kansrijke koningsaanval brengen. Jans had echter een verdedigingszet die al het gevaar uit de stelling haalde. Sjoerd van Roosmalen bracht de partijen weer naast elkaar. Na een positionele blunder van opponent Fons van Hamond maakte Sjoerd van Roosmalen geen fout meer. Met een fraaie truc werd de winst binnen gehaald. Een tegenvaller was vervolgens de nederlaag van Sherman Maduro. Maduro had tegen Ten Doeschate een mindere stelling langzaam maar zeker naar zijn hand weten te zetten. Dat had echter veel tijd gekost en in goede stelling ging de ASV-er dan ook door zijn vlag. ASV 2 was echter ook hierdoor niet uit het veld geslagen. Met een prachtige aanval bracht Kees Verkooijen Erik Meis op de knieën. En opnieuw was het gelijk. Een verrassing hing in de lucht, maar helaas ging er nog het een en ander mis in het vervolg. Zo had Fred Reulink in een enorm moeilijke partij een kwaliteit gewonnen tegen Spaans. Die kwaliteitswinst bracht wel veel risico’s met zich mee. In alle verwikkelingen raakte Reulink de draad kwijt en na stukverlies ging de ASV-er ten onder. Daarmee was de wedstrijd gespeeld, want Kees Sep kon tegen Gé Knol niet verder komen dan een plusremise en Koert van Bemmel verloor in het verre eindspel zelfs nog van Boekschoten. Zoals zo vaak was het op papier sterkere team net even gehaaider in de tijdnoodfase en dat leverde ASV 2 de eerste nederlaag van het seizoen op. ASV 3 bracht zichzelf tegen het zwakke SMB 4 in grote problemen. Door een collectieve off-day van de top drie kwam de winst zelfs nog in gevaar. Erika Belle bracht na twee uur spelen een remise tegen Geurt Gijssen in. Het zou later het winnende halfje blijken te zijn. Op dat moment leek echter SMB 4 aan het langste eind te gaan trekken, want aan de staart stond Erik Wille slecht en was Hans Rigter ook niet erg tevreden met de opening. Bovendien had Ruud Wille in goede stelling een kwaliteit weggegeven. Kortom: het werd een zware middag. Johan van den Brink onttrok zich aan de malaise en sloot de dame van Martine Middelveld in. Hierna ontsnapte Erik Wille aan een wisse dood. Aad van Wieringen zag af van verdere aanvallen op de koning en stelde zich tevreden met pionwinst. Erik Wille kon de stelling hierna openen en hij won in de tegenaanval. Ook Hans Rigter kwam uit de problemen. Na de moeilijke openingsfase ontstond weer een bekende stelling en al snel toverde Hans Rigter een fraaie winstcombinatie uit de hoge hoed. De 3½-½ voorsprong bood echter geen zekerheid voor een zege. Inmiddels had Gonzalo Tangarife zichzelf laten opsluiten dor Michael Termeeren dat leidde tot een fraai mat. Bij Ivo van der Gouw ging het ook onverwacht snel mis. Hij leek voorbestemd om langdurig een iets slechtstaand eindspel te moeten verdedigen, maar op de 40e zet viel zijn vlag. Zo kreeg Peter Freriks het punt onverwacht snel in de schoot geworpen. Ruud Wille verdedigde zich lang na zijn kwaliteitsverlies. Daarbij miste hij waarschijnlijk nog een ontsnappingsroute en Karel Polman liet geen tweede ontsnapping toe. Alle ogen waren vervolgens gericht op Siert Huizinga. Een klein voordeel was overgebleven uit de opening en in het eindspel moest dat de winst gaan brengen. Pionwinst gaf daarbij extra mogelijkheden en zeer zorgvuldig spelend werd de winst over de streep gebracht. 4½-3½ dus, maar met een blauw oog, dat wel!
Erik Wille