En passant no.31

Schaakprobleem: De sleutelzet van het probleem van vorige week was natuurlijk 1. Dg8. Nu dreigt Lxd5 mat. Behalve na 1. ... f4 is het op elk antwoord nog steeds met Lxd5 (of Ld5) mat. Alleen op 1. ... f4 kan zwart ontsnappen naar het dan ontstane veld op f5. In dat geval is echter 2. Dh7+ mat! Duidelijk lijkt mij. Er waren 5 goede oplossingen en ook 1 foutieve. In de stand veranderde weinig. Aan de kop kreeg Theo Jurrius gezelschap van Sahin. Zij hebben 4 punten. Het volgende probleem is dit keer een driezet. Heel eenvoudig. Daarom slechts 1 punt.

Externe competitie: Het was jammer dat ASV-2 zaterdag verzuimde te winnen van het sterke Amersfoort want dan was het helemaal een geweldige seizoensopening geweest. Wel wonnen ASV-1 (4½-3½ tegen Venlo) en ASV-3 (5-3 tegen Het Kasteel Wijchen). Daarom toch geen slechte start. Hoe het verliep leest u in onderstaande verslagen

Verdiende winst ASV-1: Het eerste is geen moment in gevaar geweest. Aan de 4½-3½ eindstand is dit niet af te lezen maar toen het op een gegeven moment 3-0 stond leek het een grote zege te worden. Daarna werden er wat punten gemorst. Desondanks was Frank Schleipfenbauer een tevreden teamleider. “Venlo blijft altijd een lastige tegenstander. We hebben gewonnen en lopen nu tenminste niet al meteen zoals vorig jaar vanaf het begin achter de feiten aan”. Het eerste kreeg voor aanvang wel met afzeggingen te stellen zodat er flink moest worden geschoven. Jan Knuiman maakte zijn debuut, Olivier Bruning werd ingezet en Bert Buisman werd doorgeschoven vanuit het tweede. Deze spelers scoorden 2½ punt en hadden daarmee een belangrijk aandeel in de Arnhemse zege. ASV kwam al na een paar uur spelen op een comfortabele 3-0 voorsprong door zeges van Remco de Leeuw, Olivier Bruning en Jan Knuiman. Remco kwam in een voor hem bekende openingsvariant terecht waardoor hij veel voorsprong in bedenktijd kreeg. Zijn tegenstander speelde de opening niet goed.. Na de tweede onnauwkeurigheid won Remco een pion. Toen onze ASV-er zijn tegenstander de enige vijandelijke troef uit handen nam en daarmee een tweede pion won was de strijd gestreden. Een makkelijke zege, zijn opponent heeft geen kans gehad. Jan Knuiman boekte eveneens een overtuigende zege. Na een grove onnauwkeurigheid won Jan een pion waarvoor zijn tegenstander geen enkele compensatie had. Jan deed wat hij moest doen en zette een aanval op en won vervolgens zonder problemen. Ook Olivier kwam beter uit de opening. Op het moment dat zijn tegenstander tegenkansen leek te krijgen kwam Olivier met een onverwachte zet. Een penning bracht zijn opponent al in grote problemen. Maar toen deze even daarop in de fout ging betekende dit stukverlies. Olivier stond toen al heel erg goed. Venlo kwam daarna terug in de wedstrijd zonder dat de winst van ASV in gevaar kwam. Wouter van Rijn kwam na de opening in een gelijkwaardige stelling terecht en probeerde een koningsaanval op te zetten. Dit kwam er echter niet van terwijl zijn tegenstander wel kansen kreeg op de damevleugel. Toen Wouter een zet overzag ging er een kwaliteit verloren. Dit was de inleiding tot het verlies van de partij. Bert Buisman dacht steeds heel goed te staan maar dit bleek gezichtsbedrog. Daarna had hij het gevoel dat hij met remise tevreden moest zijn maar ook zijn tegenstander was pessimistisch over zijn eigen kansen. Remise werd daarmee het logische resultaat. Frank Schleipfenbauer kreeg met zwart een goede stelling met aanvalskansen op de witte koningsstelling. De koning van Frank stond echter nog in het midden. Frank had daarom de keus om of verder te gaan met de aanval of zijn koning uit het centrum te halen en veilig te stellen. Hij koos voor het laatste maar de aanval stokte daardoor. In het vervolg van de partij bleek Frank geen voordeel meer te behalen en werd tot remise besloten. Bij Peter Boel werd met een beslissend halfje door zetherhaling de ASV-winst veilig gesteld. Peter kreeg aanvankelijk problemen op de damevleugel en moest zijn kans dus zoeken op de koningsvleugel. Een stukoffer bracht redding. Dit bleek voldoende voor remise. Zonder dit offer was er een moeilijke stelling ontstaan. Otto Wilgenhof kreeg vanuit de opening goed spel en toen hij dacht te oogsten ging het even mis en verspeelde een kwaliteit. Wilgenhof miste in de slotfase nog een goede kans. Nu ging de partij verloren. De winst van het eerste was binnen en daar ging het in eerste instantie om.

ASV-1–Venlo: O. Wilgenhof–R. v. Gool 0-1; W. v. Rijn-H. v. Gool 0-1; P. Boel–P. Schoeber ½-½; R. de Leeuw–S. Thijssen 1-0; J. Knuiman–P. v. Genugten 1-0; B. Buisman –G. v.d. Berg ½-½; F. Schleipfenbauer–J. Rievers ½-½; O. Bruning–J.H. Everaars 1-0. Eindstand 4½-3½.

ASV 2 zorgt net niet voor sensatie!: Voor het seizoen sprak ik Richard. Ik zei tegen hem: “Als wij nou eens aan de laatste twee borden gaan zitten. Dan halen we samen steeds 1½ punt; dat moet genoeg zijn voor de winst.” Op buitengewoon trieste wijze faalden wij echter. Zelf had ik na een moeizame opening afgewikkeld naar een zeer gunstig middenspel, dat de winst in het eindspel zeker zou gaan brengen. Ik liet me echter flessen. Terwijl ik op de damevleugel op pionwinst speelde, offerde mijn tegenstander er één voor mijn koning. Achteloos weigerde ik, waarna het pionnetje een dodelijk stapje voorwaarts maakte en ik niet veel later mat ging. Bij Richard was de ellende zeker zo groot. In een moeilijke partij kreeg Richard een toren tegen een stuk en twee pionnen. Met nog twee minuten op de klok speelde onze man zijn veertigste zet en hem wachtte een lang slot, waarin hij de remise zou gaan binnen halen. Tot verbijstering van alles wat ASV was, claimde de Amersfoorter winst door tijdsoverschrijding. Wat bleek, Richard had een fout gemaakt in zijn notatie en een zet teveel opgeschreven. Met deze twee incidenten was de wedstrijd gelopen. Zeker omdat Paul zijn uitstekend debuut niet had opgeluisterd met de winnende combinatie. Een eenvoudig stukoffer met dameruil had voor een niet te stoppen vrijpion gezorgd. Jammer voor Paul, want op moeilijke momenten deed hij alles goed en op het moment-suprème koos hij voor eeuwig schaak boven de winst. Doordat ook Theo Jurrius al remise had gespeeld in een partij die na een gambiet snel vervlakte, stond het inmiddels 1-3. De winst kon Amersfoort niet meer ontgaan, zodat Cees Sep en Koert van Bemmel en Barth Plomp hun moeilijke posities maar remise gaven. In de analyse bleek Koert tegen de sterke Bor zelfs winst gemist te hebben, maar de prestatie was er niet minder om. Cees kwam beter uit de opening, maar kon zijn goede positie geen vervolg geven in het middenspel. Barth tenslotte bleef uitstekend overeind in een partij waar het initiatief steeds bij zijn opponent lag. Sjoerd van Roosmalen kende een lang lijden op deze zaterdag. Hij offerde tegen Joost Marcus een stuk om vervolgens tot de conclusie te komen, dat hij niets had. In het verre eindspel ging hij er dan ook af. Conclusie: We hebben de kans om kampioenskandidaat nummer 1 beentje te lichten laten liggen. Erik Wille

ASV-2 - Databalk Amersfoort: K. van Bemmel – W. Bor ½-½; P. Schoenmakers – F. van Gorp ½-½; S. van Roosmalen – J. Marcus 0-1; C. Sep – R. van Nieuwenhuizen ½-½; B. Plomp – P. Reedijk ½-½; T. Jurrius – H. van Doorn ½-½; E. Wille – L. Boutens 0-1; R. v.d. Wel – W. Dijk 0-1. Eindstand 2½-5½.

Prima winst ASV-3: Ook de zege van ons derde was verdiend te noemen. Tegen het gepromoveerde Het Kasteel werd het 5-3. Alleen Erika Belle verloor. Zij kwam de tijdnood niet door in een ingewikkelde stelling en ging door de vlag. Daarnaast leken in de partij van Gerben Hendriks de kansen in het voordeel van zijn opponent. Het was een wilde partij waarbij het er griezelig uitzag voor onze clubgenoot totdat de Wijchenaar met zijn dame in een penning kwam en Gerben zo de winst greep. Maar voor het overige was alles aardig onder controle. Ruud Wille opende de score met een snelle remise. Zijn tegenstander had op dat moment wel wat makkelijker spel maar ging de strijd niet aan. Na de winst van Gerben en de nederlaag van Erika boekte Siert Huizinga een sterke remise tegen oud-ASV-er Henk van Kortenhof. Na een onregelmatige opening dacht Siert het loperpaar over te houden maar van Kortenhof bedacht echter een slimme zettenreeks waarna Siert met zwart wat minder kwam te staan. Stukoffer en dameoffer van wit richtten echter geen schade aan waarna Siert, zelf vroeger lid bij Het Kasteel, op voorstel van wit remise aannam. Een partij waarin van Kortenhof alles probeerde maar waarin Siert heel knap verdedigde. Ook Jacques Boonstra kwam een puntendeling overeen. Hij kreeg een gambiet te verwerken en koos er voor om het loperpaar te behouden met eventuele positionele voordelen. De activiteit van de zwarte stukken was ruimschoots genoeg voor gelijk spel. Jacques probeerde het nog wel maar kwam er niet doorheen. Toen zijn tegenstander remise aanbood werd dit na overleg met teamchef Anne Paul aangenomen. De overige borden gaven op dat moment een gunstig beeld. De stand kwam hierdoor op 2½-2½ maar Fred Reulink en Ivo v.d. Gouw stonden goed en Anne Paul zelf had zeker remise in handen. Ivo zorgde voor de voorsprong. Hij was beter uit de opening gekomen en bouwde dit voordeel goed uit. In de slotfase ging zijn tegenstander in de fout. Dit kostte materiaal en niet veel later de partij. Maar ook zonder de beslissende fout was de vijandelijke stelling moeilijk houdbaar geweest. Fred Reulink kreeg met zwart een dubbel loperfianchetto te bestrijden. Nadat wit zich tot d4-d5 had laten verleiden kon Fred geforceerd een pion winnen. Daarna was het een kwestie van tijd. Zwart gaf de pion terug in ruil voor een dubbeltoreneindspel waarin Fred zo superieur stond dat wit geen enkele kans meer kreeg. Hij zorgde daarmee voor de Arnhemse winst. Voor de 5-3 eindstand zorgde Anne Paul zelf. Vanuit de opening maakte hij een pion buit maar moest daarvoor wel ruimte prijsgeven aan zwart. Daardoor ontstond er evenwicht in de stelling. Niettemin had Anne Paul steeds de betere kansen. Zijn tegenstander verdedigde echter taai en hield de stelling binnen de remisemarge. De teamwinst was binnen en dat geeft vertrouwen voor de toekomst.

ASV-3 – Het Kasteel: R. Wille – W.J.H. van Berkel ½-½; A.P. Taal – H. Massink ½-½; F. Reulink – W.J.F. Blankert 1-0; I. v.d. Gouw – C. Hermeling 1-0; S. Huizinga – H. van Kortenhof ½-½; E. Belle – W. van Nie 0-1; G. Hendriks – D. Derks 1-0; J. Boonstra - R..E.J. Duin ½-½. Eindstand 5-3.

Uitslagen 1^e ronde externe competitie (29 september 2001):

KNSB 2^e klasse D: PION Groesbeek – ’t Pionneke 2½-5½; Brunssum – HSC Helmond 2½-5½; ASV-1 – Venlo 4½-3½; Hoensbroek ME–Veldhoven 2-6; SMB-2–Wageningen 5-3.

KNSB 3^e klasse G: Ordina-3 – Utrecht-3 6-2; Voerendaal – GESS 6-2; ASV-2 – Databalk Amersfoort 2½-5½; Groothoofd – UVS 4-4; SMB-3 – De Wolstad 3-5.

Promotieklasse OSBO: Bennekom–Veenendaal 2-6; De Toren–Doetinchem 4½-3½; ASV-3– Kasteel 5-3; Lelystad – Schaakmaat-2 6½-1½; Zutphen - Wageningen-2 2½-5½;

Jubileumavond: Geeft u zich tijdig op voor de feestavond op zaterdag 27 oktober a.s. Dan weten wij met welke aantallen wij rekening moeten houden. Met een hapje en drankje en oud-Hollandse spelen als aangenaam vermaak wordt het ongetwijfeld een gezellige avond.

Uitslagen interne competitie 5^e ronde (27 september 2001):

Sep – Knuiman 0-1; Buisman – P. Schoenmakers ½-½; Taal – Bruning ½-½; van Gemert – Schleipfenbauer 0-1; R. Wille – E. Wille ½-½; Kruizinga – van Willigen 0-1; Boonstra – R. van Belle ½-½; Steenhuis – Dekker 1-0; Verkooijen – Dijkstra 1-0; Boom – Rood ½-½; Vermeer – Dijkers ½-½; Hajee – Velders ½-½; Verhage – Blees 0-1; de Munnik – v.d. Leer 1-0; M. Horstman – Ariëns 0-1; Meijer – Legierse 1-0; Zandbergen – van Vlerken 0-1; Sahin – Spallina 0-1; de Jong – Singendonk 0-1; Verbost – Stibbe 1–0.

"En Passant"