En passant no. 7, 2001

Externe competitie: Wat een succesvolle clubavond was het vorige week. Drie teams die de volle winst behaalden en niet eens met nipte cijfers. Nee, uitslagen die er niet om logen. ASV-4 won van het nog puntloze Ede-1 met 6-2, ASV-6 versloeg Brummen met 5-1 terwijl ASV-7 de maximale winst boekte door De Toren-6 met 6-0 terug te wijzen. ASV-5 tenslotte speelde afgelopen maandag in Nijmegen tegen UVS-2. Net na middernacht belde, zoals afgesproken, teamleider Nico Schoenmakers. “Het was een thriller. Frits Wiggerts behaalde zijn elfde achtereenvolgende zege voor ons team. We kwamen met 3½-1½ voor en in de laatste drie minuten van de wedstrijd waren er nog drie partijen bezig. Helaas gingen deze alle drie voor ons verloren. Een 4½-3½ nederlaag dus, het zal nu op de laatste 2 ronden aankomen willen we ons handhaven”, aldus Nico.

In deze EP veel verslagen. Eerst alles over de wedstrijd van het tweede. Dit verslag kon in de vorige EP niet meer worden meegenomen.

Teleurstellend verlies van ASV 2: Verliezen bij het onderaanstaande DJC-2: 3½-4½.. Ik ben geen psycholoog, maar ik heb wel eens gehoord, dat frustraties van je afschrijven helpt. Na de overwinning op de koploper in de afgelopen ronde volgde ditmaal de verre uitwedstrijd naar Stein. De reserves van De Juiste Combinatie hadden één schamel gelijkspelletje uit het vuur gesleept in 5 wedstrijden. Dat kon toch geen probleem worden? Het is weliswaar zo, dat het tweede het altijd moeilijk heeft tegen de zwakkere broeders en dat het tweede in Limburg altijd verliest, maar tegen DJC-2 toch niet?

De zieke Theo Jurrius opende met een remise. Een scherpe variant van het Frans pakte hij te rustig aan en na dameruil was alle spanning uit de stelling. Ook bij Fred Reulink liep het op een puntendeling uit. Fred speelde tegen een piepklein jongetje, die waarschijnlijk nog niet geboren was, toen Fred zijn vijfentwintigste seizoen speelde. Kleine jongetjes blijken tegenwoordig echter goed te kunnen schaken. Fred loste kleine problemen op door met dame en toren ten aanval te trekken. De schrik daarover was bij zijn opponent zo groot, dat deze meteen remise aanbood. Ook bij Erika Belle werd de vrede getekend. Aanvankelijk ging het Erika voor de wind. Ze dwong een zwakte af bij haar opponent en winst leek slechts een kwestie van tijd. Erika kon echter de juiste zetten niet vinden. En toen Sjoerd van Roosmalen. Tja, wat moet je er over zeggen? Onze Sjoerd is in vorm. Hij is dan ook topscorer van het tweede en aast op de pen. Sjoerd trof een tegenstander die na de opening volkomen verkreukeld stond. Sjoerd had dreigingen op de koningsvleugel en tegelijkertijd drukte hij met zijn torens op de damevleugel. Een pionnenopmars leek daar soelaas te bieden, maar uiteindelijk werkte dat tegen Sjoerd. Maar ook nadat de Limburger met zijn dame gevaarlijk in Sjoerds stelling binnen kwam, was winst nog het enig denkbare resultaat. Ineens vergreep Sjoerd zich echter aan een pion. En wel aan een heel speciale pion: een VERGIFTIGDE. De gewonnen stelling was binnen enkele zetten een rokende puinhoop. Sjoerd werd vakkundig matgezet. Ineens was de wedstrijd gekanteld, maar we leefden nog. Zeker nadat de tegenstander van Erik Wille in een volkomen gewonnen positie remise aanbood. Want ook Erik had de ellende over zich afgeroepen. Hij lokte een paard in zijn stelling en kreeg het beest vervolgens daar nooit meer weg. Wat restte waren twee ernstig zwakke pionnen en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor zijn stukken. Remise was welkom! Ineens was winst weer mogelijk. Koert van Bemmel had inmiddels een eindspel bereikt, waar winst een kwestie van tijd was. Ook bij Pieter de Jager zou het niet lang meer duren voordat zijn koningsaanval de winst zou brengen en bij Richard van der Wel was met hard werken en nauwkeurig spel nog een remise haalbaar. Het rondje 4½ kwam in zicht. Zoals verwacht won Koert het eindspel. Al deed hij dat niet met de extra pion, maar door met dame en loper een matcombinatie in de stelling te vlechten. We bleven op schema, maar dat schema werd ruw verstoord door een kleine maar o zo belangrijke onnauwkeurigheid van Pieter. Met een kwaliteit meer was Pieter druk doende een mataanval af te ronden. Onze kopman, die zaterdag het ritje Almere-Arnhem-Stein-Arnhem-Almere maakte, vergiste zich en liet eeuwig schaak toe. Paniek maakte zich van mij meester. Geen winst tegen de onderste, hoe was het mogelijk? Ik volgde de partij van Richard met argusogen. Ik was inmiddels niet meer overtuigd van de goede afloop. Mijn vrees werd bewaarheid. Richard deed in de moeilijke stand met een pion minder niet alles goed en verloor. Gewonnen van de bovenste; verloren van de onderste…… ASV-2 ten voeten uit! Komende ronde wacht het duel met medekoploper ’t Pionneke. Het Roermondse team is op papier ruim de sterkste van deze klasse. Dat mag geen probleem worden voor ons team. Voerendaal, ook na 17 maart zijn jullie nog koploper! Erik Wille

Gedetailleerde uitslag DJC-2 - ASV-2: J. Schilperoort - P. de Jager ½-½; F. Hermans - R. van der Wel 1-0; J. Bisschoff - S. van Roosmalen 1-0; M. Graff - E. Wille ½-½; R. Mocsnik - E. Belle ½-½; S. Spronkmans - K. van Bemmel 0-1; P. van Dinteren - T.Jurrius ½-½; J. Simenon - F. Reulink ½-½. Eindstand 4½-3½.

Ruime zege ASV-4: Het vierde heeft na de 6-2 zege op degradatiekandidaat Ede-1 de promotiekansen nog volledig in eigen hand. De wedstrijd tegen Ede liep opvallend gemakkelijk. Teamleider Paul Schoenmakers kon geen beroep doen op Coen Mekers, Renze Post en Barth Plomp maar ASV is sterk in de breedte want de invallers Rob van Belle, Piet Blees en Hedser Dijkstra scoorden samen 2 uit 3. Paul bracht ASV-4 zelf op voorsprong. Op zet 12 brandde de korte maar hevige strijd los die 5 zetten later stukwinst opleverde waarna zijn opponent gelijk de strijd staakte. Hans Hoedemaeckers kwam na de opening in een prachtige stelling terecht. Het voordeel bleek echter toch optisch bedrog. Nadat hij veel tijd had verbruikt in een niet kloppende voortzetting (met ruil van dame tegen 3 stukken) koos Hans uiteindelijk voor een rustige voortzetting. Hierop bood zijn tegenstander remise aan hetgeen na overleg met Paul werd aangenomen (overigens scoorde Hans tijdens Corus 4 uit 8 i.p.v. uit 9 partijen. Eén partij werd niet gespeeld omdat een speler zich had teruggetrokken. Red.). Ayyoubi zette het vierde op een ruimere voorsprong. In een ogenschijnlijk verloren pionneneindspel was zijn vrijpion sneller als die van zijn tegenstander wiens koning door de pionnenstructuur van onze ASV-er er niet meer bij kon komen. Hierna volgden er twee remises van resp. Jan Willem van Willigen en Hedser Dijkstra. Jan Willem kwam na een Franse opening goed te staan. Een tactisch remiseaanbod werd vervolgens door zijn tegenstander aangenomen. Bij Hedser was het een rustige partij waarin niet veel gebeurde. Zwart speelde op afruil en Hedser kon dit moeilijk voorkomen. Hij probeerde nog wat maar zwart vond de enige oplossing. Hierna werd de vrede getekend. Met de hiermee bereikte 3½-1½ tussenstand leek er niets meer aan de hand. Het was Piet Blees die het winnende punt scoorde. Hij won een kwaliteit maar kreeg een koningsaanval tegen zich. Piet wist dit nauwkeurig te pareren en won na dameruil de ene na de andere pion tot zijn tegenstander zich uiteindelijk gewonnen gaf. Rob van Belle speelde een slordige opening. Zijn tegenstander verzuimde vervolgens sneller te offeren. Toen deze dan toch een kwaliteit offerde was de witte koning al in veiligheid en was winst niet meer mogelijk. Het punt werd zo gedeeld. Albert Marks tenslotte was dik tevreden over zijn partij. Hij bracht zijn tegenstander in de problemen op de koningsvleugel, hield druk en zette zijn tegenstander in de slotstelling mat. Met deze ruime zege is er voor ons vierde nog alles mogelijk. In de laatste 2 ronden volgen nog de duels tegen de medekoplopers Wageningen-2 en Zutphen-1.

Gedetailleerde uitslag ASV-4 – Ede-1: P. Schoenmakers – M. Ale 1-0; J.W. van Willigen – S. Meijer ½-½; S. Ayyoubi – T. Weijman 1-0; H. Hoedemaeckers – J. van Woerden ½-½; A. Marks – R. Klassen 1-0; R. van Belle – H. Renken ½-½; P. Blees – H. van de Weteringh 1-0; H. Dijkstra- W. de Wilde ½-½. Eindstand 6-2.

Het Zesde wint weer, ondanks…Met een 5 – 1 overwinning heeft Het Zesde de opmars naar de derde klasse voortgezet. Weer een overwinning dus, ondanks het gepruts van de teamlei(ij)der zelve. Over alle grappen en grollen die naar aanleiding van dit gestuntel gemaakt zijn kan een ieder in de komende ASV-Nieuws uitgebreid smikkelen en smullen. Niet hier in En Passant anders zou deze A4 geheel gevuld worden met uitsluitend het verslag van het avondje ASV-6.

Ter zake dus: Deze keer ging nu eens niet Alex Kruizinga als eerste met het punt aan de haal. Bij aanvang stonden we al voor met 1 – 0. Pas na het invullen van de namen op het wedstrijdformulier bleek dat één van de spelers van Brummen er niet was. Dit was zó kort voor de aanvang dat ook de indeling voor de interne competitie al gemaakt was en zo dreigde Herman werkloos te moeten toezien; hij zou ook niet meer in de interne competitie kunnen meespelen. Maar Bert toonde zijn sportiviteit door zijn plaats af te staan aan Herman die nu aan het derde bord een gedegen partij speelde. Het tweede punt werd door André met zwart aan bord 5 na een half uurtje spelen binnengehaald. Na een rustige opening (e4, c5) volgde een opbouw van voornamelijk pionnen en kon André door een penning een pion winnen op de koningsvleugel. Daarna vlocht hij een nieuwe mooie penning in de stelling die niet opgemerkt werd door de tegenstander die zich pardoes mat liet zetten. Daarna won Horst met wit aan bord 4: Zijn tegenstander werd na een zwakke zet in de opening behoorlijk vastgezet. Horst berekende dat de beoogde koningsaanval toch geen mat op zou leveren en ging vervolgens maar voor de pionnenwinst. De korte rokade werd ook belet hoewel de tegenstander later dacht met een lange rokade te ontsnappen. Met een paardoffer wist Horst toch een mat te forceren. Niet lang daarna scoorde Alex met zwart aan bord 1 het volgende punt: “Hij speelde nietszeggend”, aldus Alex, “ook achteraf zei hij niet veel trouwens. Na zegge en schrijven 4 zetten vond hij het nodig een pion weg te geven”. Waarna Alex in alle rust (hij moest wel blijven opletten) zijn ontwikkeling kon voltooien, hier en daar geholpen door zijn tegenstander (een dubbelpion werd weggewerkt en een slechte loper werd afgeruild). Uiteindelijk deed hem een fatale dameruil de das om waarna hij ook een winterjas kon aantrekken om zo de kou buiten te trotseren. Hij ging mat en feliciteerde Alex. Daarna was het de beurt aan Herman die aan bord 3 met zwart een overwinning liet aantekenen. “Er valt weinig tot niets over te zeggen”, aldus Herman. Na een rommelige opening en onduidelijke kansen voor wit en zwart beukte Herman met zijn g-pion op wits rokadestelling. Met succes want zijn stelling werd zwakker en zwakker en met een slimme paardzet toverde Herman een ondekbare matdreiging op het bord en de tegenstander gaf op. De stand was nu 5-0. Aan bord 2 zat Ignace wat moeilijk te schuiven. Pionwinst in de openingsfase werd gemist maar toch verkreeg hij de betere stelling. De tegenstander verzette zich taai maar kon niet verhinderen dat in een eindspel met voor beiden 2 torens en een licht stuk een pion werd buitgemaakt en alles wees er op dat Ignace nu snel kon doordrukken. Echter, door een fabuleuze blunder werden de bordjes plots verhangen, een kwaliteit ging verloren, in tijdnood ook nog een loper en zo scoorde Ignace de enige nul van de 20 externe competitiewedstrijden die avond. Hij werd na afloop van de partij nog “uitgebreid gefeliciteerd” door o.a. wat bestuursleden, op vaak “uiterst geestige” wijze. Maar hierover is meer te lezen in de komende ASV-Nieuws…. Ignace Rood, teamlijder

Halve finale NK: Guust Homs is er afgelopen weekend in Leeuwarden niet in geslaagd de 2^e ronde te bereiken in de voorronden van het NK. Als OSBO-kampioen had hij zich voor dit kwalificatietoernooi geplaatst. Guust moest het opnemen tegen de sterke jeugdspeler Dennis de Vreugt (Elo 2452), die de titel grootmeester al op zak heeft. Een zware opgave dus. In de eerste partij verloor Guust maar hij won de 2^e partij. Een tie-break moest nu de beslissing brengen. Hierin verloor Guust helaas beide partijen.

Uitslagen interne competitie ronde 19 (8 februari 2001):

Berkhout – Storms 1-0; E. Belle – E. Wille 1-0; Buisman – Boom 0-1; Boonstra – Jurrius ½-½; Hendriks–Wiggerts 0-1; van Buren – Verhoef ½-½; Ariëns – Uithof 0-1; Zunnebeld – Brouwer 1-0; van der Leer – Bosmans 1-0; van der Meulen – Legierser 1-0; Stibbe – Visser 1-0.

Uitslagen bekercompetitie: Huizinga – R. Wille 0-1; Knuiman – Taal 1-0; van Leeuwen – Vermeer 0-1.

"En Passant"

Tel. aan