"En Passant"
39e jaargang no. 3 donderdag
20 januari 2000
Clubavonden: Na vanavond ligt de interne competitie even stil. Volgende week wordt de
3e rapidavond gehouden (de actuele rapidstand zal ik volgende week in E.P. plaatsen)
en een week later (donderdag 3 februari) vindt de algemene ledenvergadering
plaats. Op 10 februari is er weer een ronde voor de interne competitie.
Externe
competitie: De teams die
vorige week in actie kwamen hielden het op tweemaal winst en tweemaal verlies.
Opvallend daaraan was het feit dat steeds de thuisspelende teams verloren. Voor
ASV waren dit het vierde en het zesde terwijl ASV-5 en ASV-7 in hun
uitwedstrijd de thuisspelende clubs Zutphen-2 en OPC-2 versloegen. Mag daarom
nu de conclusie worden getrokken dat er in het schaken geen thuisvoordeel
bestaat met eigen supporters, de zogenaamde “twaalfde man”, die met zijn allen
achter hun favorieten staan, die waar nodig nog eens wat in kunnen fluisteren?
Of is de druk dan juist groter om het waar te maken? Wie het weet mag het
zeggen. Ik hou het maar gewoon op toeval! Door deze uitslagen deed vooral het
vijfde goede zaken. Zij staan nu gedeeld 1e. Alleen op bordpunten
ligt men nog wat achter. Ook ASV-7 maakte een fikse sprong voorwaarts. Daarentegen
zakte ASV-4 terug naar de grauwe middenmoot. Voor ASV-6, tenslotte, begint het
er wel heel somber uit te zien na de nederlaag tegen een
mededegradatiekandidaat. Uit welingelichte bronnen werd al vernomen dat
overwogen wordt de naam van het team te wijzigen in S.E.P.-6, hetgeen zoiets
betekende als “Soms Een Punt”. Met 1 punt uit 4 wedstrijden in ieder geval een
passende afkorting. Het moet dus beter want anders speelt men volgend jaar
gewoon een klasse lager. Veel verslagen dus in deze E.P. Alleen van het zesde,
ja hoe kan het ook anders treft u (nog) geen verslag aan. Verschuilt de
teamleider van dit team zich achter het feit dat hij druk was met de
voorbereidingen van alweer een ASV-Nieuws of is hij voor zijn collega-redacteur
van E.P. ondergedoken. Mailtjes worden in ieder geval al niet meer
beantwoord. En dat geeft toch te
denken.
Fikse
misstap ASV-4: Het leek weer net
zo’n mooi seizoen te worden als vorig jaar. Ons vierde had door 2 overwinningen
weer aansluiting gevonden bij de kopgroep. Helaas ging het donderdag jl. toch
weer mis. Zonder Cees Verkooijen (cursusverplichtingen), maar met Ayyoubi als
invaller werd met 2½-5½ verloren van De Schaakmaat-2. Duidelijke cijfers zelfs
maar toch wel wat geflatteerd. Het was Ayyoubi die ASV op prachtige wijze op
voorsprong zette. Zijn speelwijze maakt velen enthousiast. Speelde hij in het
begin bij ASV nog erg snel, nu wordt de tijd al beter benut. De manier waarop
hij ook nu weer won maakte indruk. Hij liet zijn tegenstander eigenlijk
kansloos. Met een pion achterstand leverde een combinatie hem een kwaliteit en
een pion op. Daarna had hij met een dubbele penning een stuk kunnen winnen maar
hij speelde op mat en drie zetten later was het gewoon uit. Hierna volgde een
nuttige remise van Paul Schoenmakers aan bord 1. Na een moeilijke opening kon
hij op een gegeven moment met een paard op e3 binnenkomen. Dit leverde
pionwinst op maar zijn tegenstander had ruim voldoende compensatie. Na dameruil
werd uit armoe de pion maar teruggegeven. In het eindspel werden de torens geruild
waarna tot remise werd besloten. Bij analyse bleek zijn tegenstander eerder de
betere kansen te hebben. De nederlaag van Hedser Dijkstra was hoogst
ongelukkig. In een spectaculaire partij had hij in de van Geet-opening een
speculatief offer gepleegd. Wellicht niet geheel correct maar hij hield druk op
de zwarte stelling. Op het moment dat hij kon oogsten deed hij naar eigen zeggen
een “krankzinnig domme damezet”. En dat was jammer want het zag er zo mooi uit.
De stelling had allerlei goede mogelijkheden in zich. Nu ging een toren verloren
en daarmee de partij. Jan Willem van Willigen kwam tot een puntendeling. In een gesloten Siciliaan speelde
hij te snel zijn toren naar het centrum waarna zijn tegenstander spel kreeg op
de damevleugel. Het was bij het remise-aanbod van zijn opponent niet reëel meer
om door te spelen. Hiermee was de stand 2-2 en gezien de overige partijen leek
de balans toen al in het voordeel van de gasten uit te vallen. Immers Hans Hoedemaeckers
stond verloren en in de overige partijen was het ook allemaal niet even
duidelijk. Dat Hans niet veel later opgaf was eigenlijk geen verrassing meer.
Het eindspel was onhoudbaar. Na afloop gaf Hans aan zijn tegenstandster toch
wat te hebben onderschat. Na een tamme positionele opening verloor hij een
pion. In het middenspel trachtte hij wit in een val te lokken door nog een pion
aan te bieden hetgeen de dame zou kosten, maar dit werd doorzien. Hans maakte
hierop zelf een fout door de wending uit de stelling te halen waardoor ook de 2e
pion nu zomaar verloren ging. De stelling stortte toen in en na dameruil kwam
hij in een verloren stelling terecht. De volgende dag mailde Hans mij. Direct
na thuiskomst had hij in de theorie gezien dat hij de pion in de opening
helemaal niet had hoeven te verliezen. “Maar ja, zo leer je iedere keer bij, dat is het mooie van
schaken zullen we maar zeggen”, aldus Hans. Hij gaat zich nu richten op de Hoogovens want ook hij is
daar al verscheidene jaren een vaste deelnemer. Hierdoor was het 2-3 geworden.
Toen daarna in de tijdnoodfase ook Albert Marks verloor door een blunder was
het in feite gedaan. Albert was niet echt tevreden over de opening. Toch kreeg
hij een sterk paard op e4, ondersteund door pion f5. Na de nodige tactische
verwikkelingen won hij een pion. Hij stond toen waarschijnlijk gewonnen. In
tijdnood met een moeilijk eindspel op het bord ging het mis. In een poging zijn
paard om te spelen zette hij dit stuk net op een verkeerd veld neer waar het
geslagen kon worden. Als hij zou terugslaan liep een vijandelijke pion
door. Ook bij Barth Plomp pakte
het intussen verkeerd uit. Hij stond steeds heel gedrongen maar hield de
stelling goed onder controle. Net op het moment dat hij wat los leek te komen
ging het in de slotfase mis. Zijn tegenstander kon een kwaliteit winnen maar
koos voor 2 pionnen. Het eindspel speelde de Apeldoorner resoluut naar winst.
Coen Mekers was met een heel klein voordeeltje het eindspel ingegaan en speelde
gelet op de stand op de andere borden door. Vanuit een Engelse opening had hij
wat druk gekregen op de lange diagonaal. In plaats van de druk op te voeren
wikkelde hij af naar een dubbeltoreneindspel met een plusje. Zijn tegenstander
bleef actief verdedigen. Coen ging in een ultieme poging op winst in op een
eindspel van toren tegen drie pionnen maar kwam niet verder dan remise. De
eindstand kwam daarmee op 2½-5½. Het vierde viel daarmee terug naar een positie
in de middenmoot.
ASV-5 weer in de race om het
kampioenschap:
Aan de vooravond van de vierde
ronde stond ASV-5 samen met Schaakstad Apeldoorn-5, Schaakstad Apeldoorn-6 en
Schaakmaat-3 met 4 matchpunten op een gedeelde 2e plaats in de 2e klasse B van
de OSBO-competitie. Koploper Zutphen-2 had vóór de ontmoeting met ASV-5 één
matchpunt meer. Met andere woorden: de laatste kans voor ASV-5 om nog een rol
van betekenis in het kampioenschap te kunnen spelen. Piet Blees werd vanuit
een aangenomen Koningsgambiet met een lastige aanvalsstelling geconfronteerd.
Toen zijn tegenstander echter iets te voortvarend te werk ging - hij verorberde
een zwaar giftige pion - kon Piet op de 19e zet een vol stuk incasseren. Na op
de 29e zet ook nog een toren te winnen, kon achter Piet's naam een eentje
worden genoteerd. Ook Frits Wiggerts kwam vanuit de opening gedrukt te staan.
Niettemin won ook hij een vol stuk in het middenspel. Zijn tegenstrever kon
hierdoor wel het initiatief vasthouden en veroordeelde Frits tot secuur
verdedigen. Frits bleef op een kansje loeren en na het onterecht opspelen van
een pion, won Frits met een paardvork de vijandelijke dame en de partij. Nico
Schoenmakers was op dat moment vanuit een gesloten Siciliaan in een eindspel
met dame, toren, ieder 4 pionnen en ongelijke lopers terechtgekomen. Zijn
remise-aanbod werd door Zutphenaar na overleg met zijn captain aanvaard.
Ayyoubi, de inmiddels vaste super-sub van het vijfde, kreeg vanuit de opening
een pluspion, waarna een laveereindspel resteerde. En zo'n stelling is aan hem
besteed! Met vaste hand en een engelengeduld voerde hij de stelling tot winst.
Henk Kuiphof trad aan tegen Olaf Wilgenhof, jawel hoor, de broer van... Olaf
miste in de opening een sterke voortzetting, waarna Henk een drukstelling wist
op te bouwen. Op de 30e zet was de oogst stukwinst, gevolgd door partij- en
matchwinst voor ASV-5. Uit de mond van matchwinnaar Henk kon aansluitend het
volgende worden opgetekend. "De Born aan de Oude Bornhof is eigenlijk
gemakkelijk te bereiken. ASV-5 was dan ook keurig om 8 uur in de speelzaal
aanwezig. Vreemd eigenlijk, dat ASV-3 zoveel moeite had de speelzaal te
bereiken. Is dat nu een kwestie van slimheid of ... Schaken kunnen ze wel, die
ASV drieërs. Hoewel wonnen zij niet met 4,5 punt? Het vijfde had dit aantal al
uit vijf partijen". Tot zover onze lichtelijk euforische clubvoorzitter.
(P.S. Wie de schoen past, trekke hem aan, Ruud!). Wat Henk op dat moment nog
niet kon bevroeden was, dat de nog resterende 3 partijen helaas verloren zouden
gaan. Rob van Belle en Tijs van Dijk lagen onder zware druk, terwijl de
stelling van Jan Vermeer niet geheel duidelijk was. Rob en Tijs bezweken onder
de Zutphense druk, waarna uiteindelijk ook Jan de vlag moest strijken. Jammer
voor de bordpunten, maar niettemin voldaan keerde ASV-5 in de mistige nacht van
dinsdag 11 januari 2000 huiswaarts. Nico
Schoenmakers
(Noot redactie: Jammer Henk,
wijs ik collegiaal op de eigen ervaringen wat betreft de vindbaarheid en dan…
De winst moet hem naar het hoofd zijn gestegen. Het zoeken naar de speelzaal in
de binnenstad op zaterdagmiddag in de Kerstdrukte is toch wel even wat anders
dan op een stille maandagavond als het centrum nagenoeg verlaten is En nog
katten op het derde ook. Speelt ASV-3 niet gewoon in de hoogste klasse van de
OSBO? Bovendien wij wonnen met 5-3. Heel overtuigend. (RW).
ASV-7 boekt zege: Met invaller Horst Eder voor Hartogh Heijs ging ASV-7 afgelopen donderdag
op bezoek bij OPC-2 in Doorwerth. Het begin was goed. Eder bouwde uit een
Russische opening een goede stelling op en toen de tegenstander zijn dame op de
diagonaal voor de koning plaatste werd met de loper de dame afgevoerd. Na nog
enkele zetten was het spel uit (0-1). Matthijs van Dijk wist na een gelijkopgaande
opening op de 22e zet een pion te veroveren alsmede een goede
positie. Dit resulteerde in nog een pion winst, die door afruil werd uitgebouwd
tot 2 vrijpionnen. Overmoedig geworden verslapte de concentratie, waardoor die
pionnen verloren gingen en in gelijke stand tot remise werd besloten (½-1½).
Henk Kelderman leed in de opening aan een vlaag van schaakblindheid hetgeen hem
een loper tegen een pion kostte. De tegenstander maakte hier goed gebruik van
door de druk op te voeren. Door een gedwongen torenruil werd een pion
ingeleverd. Maar toen sloop onzekerheid in het spel van de tegenstander.
Een paard werd gepend, waardoor
een stuk werd teruggewonnen. In een poging tot dameruil te komen liet zijn
tegenstander pion f3 ongedekt. Deze werd met schaak genomen. Met paard en dame
werd de koning in de hoek gehouden tot na enkele zetten door een paardvork de
dame werd gewonnen, waarmee het pleit werd beslecht. (½-2½). Hein van Vlerken
verging het minder goed. In de opening werd na 12 zetten een paard weggegeven .
Daarna ging ook nog met de toren op h1 en de dame op g2 door een penning een
toren zonder compensatie verloren. Hein speelde nog door met de stille hoop op
pat maar dit lukte niet (1½-2½).
Gerrit Verbost won op de 22e zet een paard maar de
tegenstander verdedigde zich taai. Na een moeizaam en langdurig manoeuvreren
kon hij geforceerd een toren afruilen waardoor het spel openbrak. De
tegenstander trachtte nog een pion te winnen om een doorbraak te plegen maar
liet daarbij zijn witte loper insluiten zodat deze kon worden gewonnen. De
tegenstand was hiermee gebroken en met resp. nog 7 en 3 minuten speeltijd
staakte de OPC-er de strijd. Hiermee was de winst een feit (1½-3½). Jacob
Zandbergen had lange tijd een gelijkopgaande partij. De tegenstander slaagde er
evenwel in met zijn paarden diep in de witte stelling door te dringen. Hierdoor
ging een kwaliteit verloren. Door het hierdoor ontstane overwicht en in
tijdnood gekomen was de stelling niet meer te houden en moest de koning worden
omgelegd. De eindstand kwam hiermee op 2½-3½ zodat revanche op de nederlaag van
vorig jaar was genomen. Henk
Kelderman
OSBO-Kamp: Ook een verslag
van de derde speeldag in dit toernooi moet u tegoed houden. In het kort: Guust
Homs stevent hard af op de titel in de hoofdklasse en Ignace Rood staat gedeeld
1e in de 2e klasse. Hoe dit ging leest u volgende week.