39e jaargang no. 17 donderdag
27 april 2000
ASV-3 mist kans: Vooraf was
heel voorzichtig rekening gehouden met een gelijkspel tegen koploper De
Schaakmaat-1. Dit team had hieraan voldoende voor het kampioenschap en het
derde zou daarmee in de race blijven voor een tweede promotieplaats.
Aanvankelijk leek het er echt even op dat werd aangestuurd op een gelijkspel.
Er ontstond namelijk over het algemeen een rustige openingsopbouw (o.a. 2 keer
een ruilvariant van het Frans). Maar bij de tegenstanders bleek men niet over
een dergelijk scenario te hebben nagedacht. Men ging gewoon voor de winst zo
bleek bij een 2-2 stand toen eens voorzichtig werd geïnformeerd of men iets
voelde voor 4-4. Op zich niets mis mee natuurlijk maar het bracht in het begin
wat verwarring. Toch ging de wedstrijd steeds gelijk op en heeft ASV-3 zeker
uitzichten gehad op meer dan de uiteindelijke 5-3 nederlaag. Eerst kwamen er 2
remises tot stand. Invaller Keer Verkooijen, te elfder ure opgeroepen voor de
naar ASV-2 doorgeschoven Jacques Boonstra, boekte een degelijke remise. Hij kwam in een Pirc met wit wel lekker te staan. Toen zwart
echter de dames van het bord forceerde was er weinig voordeel meer over en was
er niets op tegen om het remise-aanbod dan ook maar te accepteren. Een
klein half uur later werd dit gevolgd door Ruud Wille, die al na zo’n 15 zetten
in een eindspel was beland. Een remise-aanbod van zijn kant werd toen nog door
zijn tegenstander afgeslagen omdat deze wat actiever spel had maar nadat het
materiaal nog verder was uitgedund werd de vrede alsnog getekend. Hierna kwam
ASV op voorsprong. Anne Paul Taal speelde een “Colle in optima forma”. Zijn
tegenstander verspeelde enkele tempi om de ontwikkeling te kunnen voortzetten.
Anne Paul offerde een paard en kreeg via allerlei tussenschaakjes materiaal
terug en combineerde zich vervolgens naar winst. Een prachtige partij! Toen ik
daarna met Anne Paul de stellingen eens doorliep kwamen we tot de conclusie dat
een positief resultaat mogelijk was. Zeker wanneer Ivo van der Gouw de
tijdcontrole zou halen. Hij hield een vijandelijke vrijpion op de a-lijn keurig
in bedwang en wist zijn tegenstander ook verder aardig bezig te houden. Maar
hoe anders kan het lopen. Drie nederlagen op rij volgden. Eerst was het Theo
Jurrius die moest opgeven. Hij speelde helaas die middag één van zijn mindere
partijen dit seizoen. Jammer maar dat kan gebeuren. Na een Russische opening
met d3 ontstond er een gelijke stelling. In het middenspel maakte hij een fout
en dreigde er een stuk verloren te gaan. Met een beetje bluffen kreeg hij een
toren + 1 pion tegen 2 lopers (nadat zijn tegenstander de beste voortzetting
had gemist). Hierna maakte Theo opnieuw een fout en raakte in het eindspel een
kwaliteit achter. Toen zijn opponent kon afwikkelen naar een gewonnen
pionneneindspel was het gedaan. Ook Hans Rigter moest opgeven. Een Franse
ruilvariant speelde hij vrij opportunistisch. Zo jaagde hij de witte loper op
g5 weg met h6 en g5. Hierdoor ontstond er een belangrijk gat op g6 in de eigen
koningsstelling. Wit speelde op deze zwakte. Op zet 17 ging Hans in de fout.
Hij had met De8 (na …f6 om het paard op e5 te verdrijven) controle op veld g6
kunnen blijven uitoefenen en had er een goede aanval ingezeten, maar speelde
Te8. Nu werd het vijandelijke paard op e5 bijzonder sterk. In tijdnood verspeelde
Hans een pion waarna zijn tegenstander de partij goed naar winst afwikkelde.
Toen ook Siert Huizinga verloor was het wedstrijdbeeld totaal omgedraaid. In
een gesloten Siciliaan speelde wit de opening zowel positioneel als tactisch
goed. Siert bleef zitten met een iets mindere stand, hoewel hij het loperpaar
had. Beide spelers kwamen in tijdnood waarbij de jeugdige Apeldoorner zijn
slagvaardigheid bewees door de druk op te voeren en met een combinatie
voldoende materiaal won om de partij uit te maken. Het was daarmee 4-2. Voor de
Schaakmaters reden om te juichen gelet op de behaalde promotie. Voor ASV-3 was
een nederlaag onvermijdelijk. Hoewel Gerben Hendriks inmiddels een gewonnen
stelling had bereikt stond Ivo nog
steeds moeilijk maar remise was haalbaar. Gerben speelde tegen dezelfde
tegenstandster als vorig jaar. Toen werd het, ondanks een gewonnen stand,
remise vanwege de teamwinst. Dus vol vertrouwen begon hij aan de wedstrijd. Dit
keer werd het een Pirc, die door wit niet goed werd behandeld waardoor Gerben
een sterk centrum kreeg en ruimteoverwicht. Bovendien stonden de vijandelijke
stukken slecht. De breekzet d4 kon Gerben stukwinst opleveren maar hij zag het
niet. Wat overbleef was een remise-achtige stelling wat echter weer door zijn
tegenstandster verkeerd werd behandeld. Een blunder, de stelling was inmiddels
al gewonnen, beëindigde de partij met stukwinst. Voor Ivo rest alleen maar lof
voor zijn strijdlust. Geheel ten onrechte speelde zijn tegenstander door op wat
vage winstkansen. Het paste totaal niet in het beeld van de wedstrijd. Ivo verspeelde
in grote tijdnood materiaal en ging even later door de vlag. Het doorspelen
werd zo “beloond”. De wedstrijd ging daardoor met 5-3 verloren. Niettemin hield
ASV-3 uitzicht op de 2e promotieplaats. Dan moet gewonnen worden van
Doetinchem terwijl De Schaakmaat ditzelfde moet doen tegen ZSG. De slotronde
wordt gezamenlijk gespeeld in Zwolle. Dus de verrichtingen van de concurrentie
kunnen direct worden gevolgd.
Gedetailleerde uitslag De Schaakmaat-1 – ASV-3: J.
Wolbers – I. van der Gouw 1-0; J. Gorter – H. Rigter 1-0; J.E. Smit – R. Wille
½-½; S. Rijnaarts – S. Huizinga 1-0; M. Beekhuis – A.P. Taal 0-1; M.
Visschedijk – G. Hendriks 0-1; W. Frouws – C.B.M. Verkooijen ½-½; M. van Dommelen
– T. Jurrius 1-0. Eindstand 5-3.
De uitslagen en de eindstand na de 7e ronde in de 1e
t/m 4e klasse van de OSBO:
1A: Meppel - ASV-4 6-2; Gova-Velp-2
– Pallas-2 3½-4½; De Schaakmaat-2 – O&O-2 5-3; VSG – Variant 7-1.
2B: ASV-5 - Theothorn-1 5½-2½; Lochem - Schaakstad Apeldoorn-6 4-4; Schaakstad Apeldoorn-5 – De Schaakmaat-3 6-2; Voorst – Zutphen-2 1-7.
3F: SMB-8 – ASV-6 3½-2½; Wageningen-5 – De Toren-3 2-4; Veenendaal-4 – De Cirkel 1-5; Elster Toren – Ede-2 1-5.
4G: ASV-7 – De Sleutelzet-2 4½-1½; Westervoort-2–Theothorne-2 4-2; De Toren-5–Doesburg-2 4-2; Zutphen-4–OPC-2 3-3
Eindstand OSBO 1eklasse A Meppel
12 39½ K VSG 11 35 Schaakmaat-2 9 29 O&O-2 6 30½ ASV-4 6 25½
Gova-Velp-2 6 24 Pallas-2 4 21
D Variant-1 2 18½ D |
Eindstand OSBO 2e klasse B ASV-5 12 36½ KApeldoorn-5 11 34½ Zutphen-2 9 33½ Apeldoorn-6 9 28 Lochem 6 28½ Schaakmaat-3 4 19½ Theothorne 3 23
D Voorst 2 20½ D |
Eindstand OSBO 3e klasse F De Cirkel-1 12 31 K De Toren-3 11 23 Ede-2 9 27 Elster
Toren 8 20 SMB-8 8 18 Veenendaal-4 4 18 Wageningen-5 3 17 ASV-6 1 13 D |
Eindstand OSBO 4eklasse G Doesburg-2 12 31 K De Toren-5 9 23 Zutphen-4 8 25 Theothorne-2 8 21 ASV-7 7 21½OPC-2 6 19½
Westervoort-2 5 19 Sleutelzet-2
1 8 |
Open Groninger Schaakkampioenschap 2000: Sjoerd van Roosmalen nam in het verre Groningen deel aan dit weekendtoernooi dat van vrijdagavond 7 t/m zondag 9 april werd gehouden. Sjoerd kwam uit in groep A (Elo vanaf 1800). In de 1e ronde verloor hij van de latere eindwinnaar Nico Vink. Tegen deze sterke jeugdspeler kwam Sjoerd met zwart goed uit de opening en leek het heel lang remise te worden. In het verre eindspel werd de partij toch beslist. Toch gaf deze partij vertrouwen voor het verdere verloop van het toernooi. In de 2e ronde kwam Sjoerd goed uit de opening en speelde voor zijn doen vrij aanvallend. Hij kreeg een goede aanval maar door zetverwisseling kon hij er net geen winst uitslepen. Een ronde later kwam hij met zwart sterk onder druk te staan en de stelling leek in hogere zin verloren maar toch wist hij het eindspel te keepen. Hoewel Sjoerd de partij uit de 4e ronde verloor verdiende deze partij, als die prijs er zou zijn geweest, zeker de schoonheidsprijs. Een prachtige partij die dan ook binnenkort in ASV-Nieuws te bewonderen zal zijn. Op een gegeven moment had zijn tegenstander drie dames maar wist Sjoerd met allerlei valkuilen nog voor het nodige gevaar te zorgen. Zwart hield de kansen van Sjoerd echter vakkundig tegen waarna het materiële voordeel beslissend was. In de vijfde ronde, op zondagochtend, verscheen Sjoerd met zijn kameraden een half uur te laat achter het bord. De wekker op het logeeradres stond namelijk nog steeds op de wintertijd afgesteld. Na een goede opening, waarin zijn opponent het nogal rustig aanpakte, zette Sjoerd de partij aanvallend op en drukte zwart helemaal terug. Na een afwikkeling resulteerde dit in een eindspel met een stuk meer waarin Sjoerd met een combinatie op een fraaie manier aan zijn eerste (en naar later bleek zijn enige) winstpunt kwam. In de slotronde werd het remise tegen een hele solide tegenstander. Eerst wilde Sjoerd nog ijzer met handen breken maar later koos hij toch voor een rustige partijopzet. Even leek hij nog via de a-lijn kansen te krijgen maar hij moest later toch met remise genoegen nemen. Zo eindigde Sjoerd net onder de middenmoot. Over zijn eindscore, 2½ uit 6 (3 remises, 1 keer winst en 2 nederlagen), was Sjoerd niet zo content, wel was hij tevreden over zijn spel. Bovendien was zijn partij uit de 4e ronde inmiddels bekend geworden als de partij van de officieuze schoonheidsprijs.
Rapidtoernooi Huissen: Het meest teleurstellende aan dit jaarlijks op paaszaterdag gehouden rapidtoernooi was ongetwijfeld het ongekend lage deelnemeraantal. Slechts 28 spelers namen de moeite om aan dit toernooi deel te nemen. Jammer voor de organisatie. Zo bestond de A-groep uit 8 spelers, zodat een ieder tegen elkaar uitkwam, terwijl de B- en de C-groep uit 10 spelers bestonden. In de A-groep waren Guust Homs en jeugdspeler Ramon Koster (O&O Kampen) vooraf favoriet. Guust verspeelde echter in de 2e ronde eerst een halfje aan oud-ASV-er Rob Huberts. In een schuifstelling had Guust na dameruil geen winstmogelijkheden meer. Toen Guust in de 3e ronde ook nog een nederlaag moest incasseren toen hij zomaar een toren verspeelde aan Paul Schoenmakers zag het er voor Guust somber uit. Hij moest daarna dus winnen van Koster om kans op de 1e plaats te kunnen blijven maken. Met zwart lukte hem dit na een lange strijd inderdaad. Zo was de strijd weer helemaal open. Ook zijn concurrent moest nog een remise afstaan zodat beiden uiteindelijk de 1e plaats deelden met 5½ uit 7. Op een gedeelde 3e plaats eindigde heel knap Paul Schoenmakers samen met Toon Janssen (Rothmans) met 4 uit 7. Paul speelde een zeer regelmatig toernooi en kon de koplopers lang volgen maar verloor de aansluiting na een nederlaag tegen Janssen in de 6e ronde. Met een remise in de slotronde tegen Maarten de Mol (Westervoort) sloot Paul het toernooi met een hele goede eindklassering af. Rob Huberts eindigde als 5e met 3 uit 7. Fassaert (SMB) werd 6e met 2½ uit 7 gevolgd door Maarten de Mol met 2 uit 7 als 7e. Ruud Wille sloot de rij met een teleurstellende score van slechts 1½ uit 7. Ruud had bepaald zijn dag niet en verspeelde hier en daar enkele goede stellingen. De ASV-ers Bert Sigmond en Herman de Munnik kwamen in de C-groep uit. Bert kwam pas na drie ronden op toeren. Hij had toen 1 uit 3. Een sterke eindsprint bracht hem uiteindelijk op 4½ uit 7 waarmee hij met oud-ASV-er Frans Veerman de derde plaats deelde. Herman startte goed met 2 uit 3 maar daarna wilde het niet meer lukken en werd hij met 2½ uit 7 achtste. Barth Plomp, die als wedstrijdleider optrad had die dag een makkie. Nogmaals, het blijft jammer dat de schakers het lieten afweten. Daar wordt het toch uiteindelijk allemaal voor georganiseerd.
ASV-nieuws: Nog maar net had ik in de vorige En Passant een oproep geplaatst om uiterlijk 4 mei kopij aan te leveren voor een nieuwe uitgave van ons fantastische clubblad ASV-Nieuws, dat op 11 mei zal gaan verschijnen of…. ik ontving een mailtje van ons aller Tijs van Dijk met de volgende mededeling: “Ik zou wel willen waarschuwen de verslagen niet TE gekruid, de partijen niet TE sappig en de commentaren niet TE pittig te maken. Voor je het weet wordt je stukje weggelaten (Anne-Paul), vervormd weergegeven (Tijs), wordt je eigen rubriek je ontnomen (André, Guust en nu weer Ignace aan de Interne), wordt je als hoofdredacteur weggepest (Pieter) of word je onder het toeziend oog van drankorgel Prof. Dr. Ing. Psychopat gebracht die dan een iets TE gekruid, pittig en sappig verslag over je schrijft...”, aldus Tijs. Zijn de druiven zuur omdat ASV-Nieuws beter gelezen wordt dan het blaadje Sst.. dat Tijs voor de ASV-jeugd volschrijft. Met u kijk ik ook weer met belangstelling uit (met dank voor uw bijdragen) naar het mei-nummer van ASV-Nieuws.