"En Passant"

Terug index En Passant


39e jaargang no. 15                donderdag 13 april 2000

 

Rapidtoernooi: Op paaszaterdag 22 april a.s. wordt er in ’t Koelhuis in Huissen weer gestreden om het Open Huissens Schaakkampioenschap, een rapidtoernooi over 7 ronden. Opgave via: Bert Hetterscheidt, tel. 026 - 3255668 (na 19.00 uur).

 

Tekstvak: Uitslagen interne competitie 
25e ronde (6 april 2000):
van der Wel	- Boonstra	1-0
Beeke	- E. Belle	0-1
E. Wille	- Jurrius	1-0
Plomp	- Knuiman	1-0
R. Wille	- Ayyoubi	1-0
P.Schoenmakers	- Marks	0-1
Kruizinga	- Rood	0-1
van Leeuwen	- Zandbergen	1-0
van der Leer	- Dijkers	½-½
Hartogh Heijs	- de Groot	0-1
de Munnik	- Legierse	1-0
Koeweiden	- S. Sonneville	1-0
van der Meulen	- de Jong	1-0
Verbost	- van Vlerken	0-1
Stibbe	- Singendonk	0-1
Visser	- Kelderman	0-1
ASV-Bekercompetitie (kwart-finale):
Teunissen	- Schleipfenbauer	½-½
van Roosmalen	- Homs	0-1

Externe competitie: In deze E.P. teamverslagen van de competitiewedstrijden van afgelopen week. Uw redacteur had dit keer een makkelijk weekend. Hij ontving 2 verslagen per e-mail en kreeg 1 verslag op floppy. Wat een luizenbaan!!

Trots kunnen we zijn op KAMPIOEN ASV-5 dat door een 5½-2½ zege op het daardoor gedegradeerde Theothorne-1 uit Dieren promoveerde naar de 1e klasse OSBO. Grote klasse! Onze felicitaties!! Maar er was ook de zwanenzang van ASV-6. Dit team verloor de slotwedstrijd tegen SMB-8 met 3½-2½ en degradeerde daardoor naar de 4e klasse. Rood van schaamte gaan zij het dus volgend jaar een klasse lager proberen. Door deze resultaten spelen er volgend jaar twee ASV-teams in de 1e klasse en twee in de 4e klasse OSBO en is ASV dus niet vertegenwoordigd in de 2e en 3e klasse OSBO. ASV-4 tenslotte kon de prestatie van vorig jaar niet evenaren. Zonder enige glans eindigde men dit seizoen in de middenmoot. In de slotwedstrijd werden vele punten weggegeven waardoor met 6-2 werd verloren van Meppel, dat hierdoor kampioen werd.

Het verslag van ASV-7, dat dinsdag jl. speelde tegen De Sleutelzet-2 treft u in het volgende nummer aan. Dan informeer ik u ook over de resultaten van onze bovenste drie teams. Zij spelen namelijk a.s. zaterdag de voorlaatste ronde. Een ronde waarin weer veel duidelijk kan worden over mogelijke promotie en degradatie. ASV-1 treft ZSC/Saende (Zaandam). Om de kansen op promotie te behouden is winst een vereiste. ASV-2 gaat naar Bussum waar Magnus/BSG-2 moet worden bestreden. Door de winst tegen PION-1 in de vorige ronde is het tweede weliswaar boven de fatale streep gekomen maar nog lang niet veilig. ASV-3 is in Apeldoorn te gast bij koploper De Schaakmaat-1. Het derde verdedigt de 2e plaats, die recht geeft op promotie. Tegenstander De Schaakmaat is bij 4-4 zelfs zeker van promotie naar de 3e klasse KNSB. Volop               spanning dus!! Zaterdag weten we meer.

 

 

Tekstvak: Mekers		0
Plomp		½
Verkooijen	0
van Willigen	½
Marks		½
Hoedemaeckers	0
Dijkstra	½
Vermeer	0
Meppel-1 – ASV-4  6 – 2: Anders dan de uitslag zou doen vermoeden hebben we goede winstkansen gehad tegen dit kampioensteam. Zonder teamleider Paul Schoenmakers (met de smoes dat hij moest voetballen) toog het vierde voor de laatste speelronde naar het verre Meppel. Voor ons stond er niets meer op het spel, Meppel moest gelijk spelen voor het kampioenschap. Interim-teamleider Barth Plomp stelde meteen 4 - 4 voor, dan hadden we (net als Paul) fijn naar Real Madrid - Manchester United kunnen kijken. Helaas wilde Meppel er voor spelen en binnen het uur had men spijt, want het zag er prima voor ons uit na de openingsfase. Hedser, Kees, Jan Willem, Barth en Albert hadden uitstekende stellingen op het bord tegen een tegenstander die in niets leek op een titelkandidaat. Jan Willem van Willigen was geheel tegen zijn gewoonte in als eerste klaar. Met zwart kwam hij erg goed uit de opening en er had beslist meer in gezeten dan de remise die nu werd behaald (½-½). Albert Marks liet onder tijdsdruk een goede stelling verzanden en moest ook in remise berusten (1-1). Als derde was Hans Hoedemaeckers klaar. Hans liep eigenlijk steeds achter de feiten aan, wilde koste wat het kost een loperpaar behouden en werd in het eindspel kansloos weggetikt (2-1). Op dit moment behoorde een positief teamresultaat nog steeds tot de mogelijkheden. Kees en Hedser stonden gewonnen en Barth had een gezonde pion meer. Alleen Coen en Jan moesten vechten. Coen Mekers had op bord 1 een sterke opponent die bij winst op 7 uit 7 kon komen. In een vroeg stadium werden remisevoorstellen van Coen weggewimpeld, het middenspel kostte een pion en in het eindspel werd Coen (ondanks een enorm tijdvoordeel) weggezet (3-1). Invaller Jan Vermeer stond steeds in de verdrukking in een manoeuvreerpartij. Hij verloor een paar pionnen in een zware aanval, miste een paar goede swindle-kansen en was in het eindspel kansloos (4-1). Barth Plomp speelde een klassieke Plomp-partij. Pionwinst in het middenspel, flink ruilen en de pluspion (proberen te) verzilveren. Hij kwam een eind, maar na een domme zet vervlakte zijn voordeel en kon de tegenstander vrij eenvoudig remise maken (4½-1½). Kees Verkooyen overspeelde z’n tegenstander volkomen en kwam totaal gewonnen te staan. Helaas wist Kees de zaak te “ver-kloojen” en na een aantal grafzetten kwam hij zelfs in een verloren eindspel terecht (5½-1½). Hedser Dijkstra tenslotte speelde als een tijger maar vergat te oogsten door onder andere een matwending te overzien. Met oog op de klok accepteerde hij toen maar de remise (6-2). Na het weggeven van vele hele en halve punten een zwaar geflatteerde nederlaag tegen een tegenstander die we over 2 jaar zeker terug zullen zien. Terug in Arnhem (1.30 uur ‘s-nachts) heeft Barth Paul nog even uit z’n bed gebeld om het goede nieuws (Real - Manchester 0 - 0) te vieren.                                               Jan Willem van Willigen

 

Tekstvak: J. Vermeer	 0
N. Schoenmakers1
R. van Belle	½
D. Hajee	0
T. van Dijk	1
H. Kuiphof	1
P. Blees	1
F. Wiggerts	1
ASV 5 kampioen: "Wat verwacht werd is nu zeker, we hebben de beker, we hebben de beker", zo zong onder meer Gerrie Mühren in de tijd van het gouden Ajax (trouwens, het 45-toerenplaatje moet nog ergens op zolder liggen). Tijs van Dijk schreef het in ASV-nieuws van maart jl.: “ASV-5 (tenminste voor heel eventjes dan): het vlag­gen­schip van de Arnhemsche Schaakvereeniging”. M.a.w.: ASV-5 is afgelo­pen donderdag de 6e april kampioen geworden in de 2e klasse B van de OSBO-competitie. En er is voor gezweet! Aangetreden werd tegen Theothorne-1 uit Dieren. Een team met een stevige bezetting van de topborden. Na de winst op de directe concurrent Schaakstad Apeldoorn-6 en het gelijkspel van Schaakstad Apeldoorn-5 volstond winst voor het kampioenschap. Jan Vermeer kreeg een dame-gambiet opge­diend en kon zich niet echt aan de druk van de witspeler onttrekken. Deze bouwde zijn koningsaanval uit, waarna Jan ondanks taai verweer de handdoek in de ring moest werpen. Frits Wiggerts was in het middenspel een kwaliteit achter gekomen. Echter Frits - met zijn 100% score inmiddels omge­doopt tot Fritz - zou Frits niet zijn als hier niets aan zou wor­den gedaan. En inderdaad: Frits dreigde, mis­leidde, lokte en vocht en wist met een fraaie overwinning met een score van 7 uit 7 (!) topscorer te blijven (we noemen hem sedertdien Fritz7). Dick Hajee had in een Caro Kann zijn loper naar het verkeerde veld ontwik­keld. Hierdoor kon zwart met tempowinst een lastige aanval opzetten. Met noeste verde­di­gingsarbeid wist Dick zijn stel­ling te houden. In het eind­spel van dame met 5 pionnen elk beging Dick in remisestand een onnauwkeurig­heid, die helaas de partij kostte. De tussen­stand kwam hiermee op 1-2. Nico Schoen­makers had inmid­dels de be­lang­rijke centra­le pion op d4 verlo­ren laten gaan, ter­wijl Henk Kuiphof een eindspel met beide een toren en ongelij­ke lopers op het bord had, waarbij winst ook niet 1-2-3 voor het oprapen leek. Op dat moment infor­meerde Rob van Belle of hij remise mocht maken. Rob en zijn tegenstander hadden een voor­zichtige Fran­soos gespeeld. Na een aantal fijnzinnige paardenzetten, had Rob een stel­ling be­reikt, waarin geen van beiden, anders dan zetherha­ling, meer een zet kon doen zonder in het nadeel te komen. Mijn advies aan Rob was - gezien de stand bij Henk en mij­zelf - doorspelen. Enigszins geërgerd hoorde ik Rob vervol­gens remise aanbieden, hetgeen zijn tegen­stander terecht accepteer­de. Hoe het ook zij: de speler zelf en niemand anders beslist uiteinde­lijk in een derge­lijke situatie! Piet Blees verdedigde zich met verve in een koningsgambiet. In het eindspel van ongelijke lopers, torens en paard met twee zwarte torens op de h-lijn wist Piet twee pionnen te winnen en daarmee de broodnodige partijwinst zeker te stellen. Kort daarop klaarde de lucht verder op door winst van Turbo Tijs. Evenals Piet sloeg ook Tijs in het eindspel zijn slag en wist na de winst van een derde pion een wederom o zo belang­rijk vol punt veilig te stellen. De tussenstand kwam hiermee op 3½-3½. De tegen­stan­der van Nico had inmiddels een tweede pion gewonnen en een directe winstweg laten liggen. Het kampi­oen­schap lag hierdoor in handen van onze voor­zitter. Henk had inmiddels met een pion het veld d7 be­reikt en rondom deze pion met toren en loper een vesting gebouwd. Hierdoor was zijn tegenstrever met handen en voeten aan deze pion gebonden en kon Henk zijn koning bij de aanval inschakelen en op deze wijze, zoals het een goed voorzitter betaamt, de partijwinst, de matchwinst en het kampioen­schap binnen halen. Voor de statistiek speelde Nico nog steeds door in een stelling met twee pionnen minder. Maar zoals zo vaak doet tijd­nood wonde­ren en werden Ni­co achtereenvolgens de kwaliteit, een vol stuk en enkele pion­nen in de schoot geworpen, waarna de Dierenaar met minder dan 3 minuten op de klok opgaf. De einduitslag werd hierdoor nog enigszins geflatteerd: ASV-5 - Theothorne: 5½-2½                                                                            Nico Schoenmakers

 

Tekstvak: Rood	          ½
Otten	          0
de Munnik      1
Sigmond          1
de Groot          0
Koeweiden      0
ASV 6 gedegradeerd: Even een inspiratieloos berichtje over de teloorgang van Het Zesde. Uitgangspositie voor behoud in de 3e klasse was een 6-0 overwinning en concurrent Wageningen (voorsprong 2 matchpunten en 4½ bordpunt) moest met 5-1 verpletterd worden, dan zouden we het net redden. Maar de laatste ronde leverde weer een nederlaag op. Het begon hoopvol: Bert Sigmond aan bord 4 veegde binnen het uur z’n tegenstander van het bord. Hij opende agressief met een Albins tegengambiet dat goed uitpakte. De tegenstander offerde een stuk tegen twee pionnen maar miste een gemeen schaakje en zag een penning over het hoofd. Ondanks verwikkelingen die hij creëerde was materiaalverlies onontkoombaar en in drie kwartier was het gebeurd. Tegen die tijd stond Ignace Rood aan bord 1 in een goede stelling met een kwaliteit voor. We kregen hoop. Het werd echter nog knap lastig... Wat later werden twee nullen geïncasseerd, door André de Groot aan bord 5 en Theo Koeweiden aan bord 6. De conclusie was toen al dat ASV-6 hoe dan ook zou degraderen. André bediende zich van een standaard opening (zoals hij zelf schrijft) waarbij pionnen doorgeschoven werden. Een foute damezet kostte een stuk en een pion. André ontketende nog een heftige aanval op de vijandelijke stelling die verminkt was door twee dubbelpionnen maar de tegenstander sloeg de aanval secuur af. Bij Theo ging het lange tijd gelijk op maar in het eindspel pakte hij een verkeerde pion en verloor. Intussen was er rumoer bij Herman de Munnik aan bord 3. Nadat Herman een stuk voorkwam liet hij zijn dame instaan en de tegenstander profiteerde van deze “blunder van de eeuw”, zoals Herman het noemde. Maar even later kon men de echte Herman leren kennen. “Maar ik geef niet op!” zei hij vastberaden en voor iedereen hoorbaar. Hij speelde door en wist zetje voor zetje zijn stelling te verbeteren. “Ik moest er keihard voor werken”, schreef Herman in zijn verslagje”, maar arbeid loont en met een engelengeduld en techniek wist ik zijn dame te veroveren”. Een lastig eindspel met een paard meer werd knap gewonnen. Een grandioze prestatie! (“Schitterend, prachtig, wat kan schaken toch mooi zijn!”, aldus Herman). Inmiddels hingen er duistere wolken boven het bord (2) van Siebold Otten. Na 1. d4 werd er iets te passief gespeeld en Siebold werd klemgezet. Hij kwam niet meer aan rokeren toe, een paard stond ongelukkig op g6 en de tegenstander kon veel materiaal buitmaken. Er restte slechts opgave. Aan bord 1 was Ignace als laatste bezig te proberen de winst te grijpen, maar ondanks de kwaliteit voorsprong was de stelling moeilijk te winnen. De twee sterke lopers van de tegenstander stonden op de koningsstelling gericht en er stond een geïsoleerde pion in het centrum te wankelen. Ignace deed een voortzetting die minder risico inhield in verband met zijn gepende dame maar kon daardoor de remisemarge vrijwel niet meer overschrijden. Remise dus uiteindelijk. Einduitslag: 3½ - 2½. Uithuilen maar. Volgend seizoen proberen we het in de 4e klasse...                                                                                                                  Ignace Rood

 

 

Voetballen: Kunt u het zich nog herinneren. Vorig jaar nam ASV deel aan een voetbaltoernooi dat door Wodanseck uit Wolfheze werd georganiseerd. Dat was pas lachen. Grandioos. Ook dit jaar wordt dit toernooi weer gehouden en wel op Hemelvaartsdag, donderdag 1 juni a.s. Liefhebbers kunnen zich opgeven bij Paul Schoenmakers.