39e
jaargang no. 11 donderdag
16 maart 2000
Externe competitie: Na de fantastische zege van ASV-5 op mede-koploper Schaakstad Apeldoorn-6 was het donderdags de beurt aan ASV-4 en ASV-6. Overigens was het voor het vijfde sowieso een succesvolle ronde omdat de andere concurrent in de promotiestrijd, t.w. Schaakstad Apeldoorn-5, tegen Zutphen-2 met 4-4 gelijkspeelde en zo een belangrijk matchpunt liet liggen. ASV-5 staat nu een vol matchpunt en 2½ bordpunt voor met nog 1 ronde te gaan. Dat ziet er dus goed uit. De champagne kan alvast worden besteld. Voor ASV-4 en ASV-6 verliep het minder succesvol. Het vierde moest met 2½-5½ zijn meerdere erkennen in het Ermelose VSG. Het zesde kwam in de strijd tegen degradatie tekort tegen Elster Toren. Het werd een 2-4 nederlaag. Ons seniorenteam, ASV-7 speelde afgelopen dinsdag tegen Theothorne-2. Een verslag hiervan volgt, evenals dat van het vierde, in de volgende En Passant. In deze uitgave eerst ASV-5 en ASV-6. Verslagen hiervan kreeg ik van de desbetreffende teamleiders op floppy en per e-mail en dat was op het moment dat uw redacteur met deze E.P. begon, een dag na het ASV-Voorjaarstoernooi, wel lekker makkelijk!
Promotie voor ASV 5 binnen handbereik!:
De voorlaatste ronde van de OSBO-competitie trad het vijfde in Apeldoorn
aan tegen mede-koploper Schaakstad Apeldoorn-6. ASV-5 stond op deze dinsdag de
zevende maart met 8 matchpunten en 24,5 bordpunten exact gelijk met Schaakstad
Apeldoorn-5, terwijl Schaakstad Apeldoorn-6 eveneens op 8 matchpunten stond met
22,5 bordpunten. Kortom, een spannende eindstrijd in de 2e klasse B. Turbo
Tijs, die met eigen vervoer om exact 20.00 uur arriveerde, straalde bij
aankomst reeds het nodige zelfvertrouwen uit. Hij wist dit als zodanig ook in
zijn spel tot uitdrukking te brengen. Met zwart bereikte hij vanuit de opening
zonder veel problemen een nagenoeg gelijke stand. Reeds op de 17e
zet zag T.T. zijn kans schoon en besliste met een flamboyant dameoffer de
partij. Zijn tegenstander kon kiezen: mat of torenverlies! Piet Blees speelde
een moeizame partij, die lange tijd gelijk opging. Zijn tegenstrever offerde
twee stukken voor een toren en twee pionnen, waarna Piet het betere van het
spel verkreeg, met name door zijn twee prachtige paarden. Met een aantal
fijnzinnige zetjes dirigeerde Piet zijn paarden naar voren en zette de
Apeldoorner mat op h1. Henk Kuiphof stond onderwijl een stuk tegen twee pionnen
achter en was in het eindspel beland. Het eindspel van 6 pionnen tegen paard en
4 pionnen zou technisch verloren moeten zijn voor Henk. Echter zoals zo vaak in
dit soort “bijna-gewonnen” stellingen lag de druk bij de Apeldoorner, die
zichzelf volledig opblies en de das om deed met een afgrijselijke blunder.
Hiermee kwam de tussenstand onverwacht op 0-3. Frits Wiggerts was intussen hard
op weg zijn 100%-score stevig vast te houden. Vanuit de opening had Frits een
pion gewonnen en een betere stelling opgebouwd. Hij voerde de druk op zijn
tegenstander allengs op, hetgeen uiteindelijk stuk- en partijwinst opleverde.
Nico Schoenmakers had met zwart vanuit een gelijke stand in het middenspel
licht voordeel in het eindspel weten te bereiken. Zijn tegenstrever bood kort
na Frits zijn zesde(!) winst op rij voor de tweede maal remise aan. In de
wetenschap, dat hiermee twee belangrijke matchpunten zeker waren gesteld,
aanvaardde Nico dit aanbod. Ayyoubi speelde een uiterst gecompliceerde partij
en gebruikte voor zijn doen zeeën van tijd. Echter in het late middenspel sloeg
hij op sluwe wijze zijn slag, waarna enige tijd later wederom een vol punt kon
worden aangetekend. Rob van Belle had op dat moment een gewonnen eindspel in
handen, maar verkeerde in zware tijdnood. In de koningsaanval met nog minder
dan 2 minuten op de klok sloeg hij zijn slag en wikkelde af naar een eindspel
met koning en toren en enkele pionnen tegen koning en drie pionnen. Zijn
tegenstander geloofde het verder wel en vertrouwde op Rob’s techniek waarmee
deze hem ongetwijfeld binnen 1 minuut en 20 seconden mat zou kunnen zetten. Ook
Jan Vermeer verkeerde inmiddels in vliegende tijdnood en was vanuit een
stelling met een pion minder in een verloren stelling terecht gekomen. Met
minder dan een minuut op de klok streek “de laatste der Mohikanen” de vlag. Het
eindresultaat werd hiermee: Schaakstad Apeldoorn-6 – ASV-5: 1½ - 6½. De laatste
ronde treedt het vijfde thuis aan tegen Theothorne-1. Bij winst gloort voor
ASV-5 de eerste klasse! Nico
Schoenmakers
ASV-6 - Elster Toren-1: Het
begon allemaal al een week voor de wedstrijd. Ik werd door onze stimulerende
teamleider Rood benaderd met een papiertje. Dit papiertje vertoonde sterke
overeenkomsten met het OSBO-wedstrijdformulier, ik herken dat namelijk meteen
omdat ik het origineel ontwikkeld heb. Op dat papiertje stond een
teamopstelling zonder de Rode leider erop en er werd bij vermeld "kun jij
het team sturen want ik ben er niet". Natuurlijk kan ik dat want zo
moeilijk is dat nu ook weer niet. Elke zichzelf respecterende schaker kan
teamleider zijn. Met nog 2 wedstrijden voor de boeg zijn wij in ernstige
degradatienood komen te verkeren en het is natuurlijk niet zo slim om dan als
teamleider ineens te vertrekken. Men krijgt sterk het idee dat er een argument
gezocht wordt, zoiets als "het is niet mijn schuld want ik was er niet
bij". Op de bewuste avond werd er vol goede moed begonnen. Ik had mij voor
de afwisseling speciaal op de gelegenheid gekleed. Ik heb bij aanvang een
poging tot intimidatie gedaan door te beweren dat men uit het zuiden nog wel de
invloed van carnaval zou moeten merken en dat wij met het degradatiespook in
onze rug toch wel in supervorm verkeerden. Tijdens mijn eigen partij (ik begin
met mezelf want ik was als eerste klaar) kwam ik er al snel achter dat zo'n
apenpak niet echt goed is voor je spel. Regelmatig kreeg mijn denkspier te
weinig zuurstof, en al gauw ging ik met mijn dame een gedekt stuk aanvallen, na
wat opjagen door mijn tegenstander kwam mijn dame ergens in een hoekje in de
verdrukking en verloor ik een volle toren. Na een tiental schaakjes waarop ik
mijn tegenstander trakteerde had hij een stelling gecreëerd waarin hij nog wel
wat kon doen en ik niet (0-1). Theo Koeweiden was al snel na mij klaar met zijn
partij. Op zijn korte registratie schrijft hij: "het was een slechte
partij", meer staat er niet. U zult dus wel snappen dat wij toen met 0-2
achter stonden. Bert Sigmond op het eerste bord speelde een
Philidor-verdediging, die resulteerde in een eindspel met D+P+6, met steeds een
iets mindere stelling, die hij knap remise wist te houden. Donald Dijkers zei
mij zelf maar even te kijken hoe hij speelde. Nou ja uit het voorgaande kunt u
afleiden dat ik op mijn eigen bord al niets zag, laat staan op zijn bord. In
ieder geval bleef het daar ook remise, dus 1-3. Vervolgens verloor ook Herman
de Munnik. Hij speelde een Najdorf waarbij zijn tegenstander heel agressief f4
en g4 speelde. Na een lange rokade kwam Herman's dame in de verdrukking,
waardoor hij een stuk moest geven. Hierna speelde zijn tegenstander het solide
uit (1-4). Tenslotte Siebold Otten, die leert van het schaken. Vorig jaar nog
verloor hij op tijd, nu bezorgde hij zijn tegenstander een dubbelpion in het
middenspel en bleef lange tijd de stelling gelijk houden. Het verschil zit
hierin dat hij nu zijn tegenstander door de vlag liet gaan (2-4). Een snelle
blik op de OSBO-site leerde dat Wageningen-5 in de slotronde moet verliezen en
wij sowieso moeten winnen. Tevens moeten wij 5 bordpunten meer halen dan
Wageningen-5. Wellicht dat er toch nog een klein wonder in het verschiet
ligt. Andre
de Groot
ASV-Voorjaarstoernooi:
Met 102 deelnemers trok het ASV-rapidtoernooi dit jaar meer schakers dan de
laatste jaren het geval was. Na 1996 (128 schakers) toen het toernooi voor het
laatst werd gehouden in ons vorige clubgebouw, de Heidemij, werd de grens van
100 deelnemers niet meer overschreden. Het was dus voor het eerst sinds het
toernooi in De Opbouw wordt gehouden dat ons clubgebouw zoveel schakers
herbergde. Ook de ASV-ers lieten dit jaar niet verstek gaan want met 26 leden
had men een grote inbreng in de opkomst. Toch ook iets om zeer tevreden over te
zijn. Jammer is dat het aantal spelers in de A-groep, dit jaar slechts 12, weer
beperkt bleef. SMB-er Willy Hendriks maakte zijn favorietenrol waar en won het
toernooi met 5½ uit 7. Hij bleef de talentvolle jeugdspeler Erwin l’Ami een
half punt voor. Beste ASV-ers in deze groep werden Remco de Leeuw en Frank
Schleipfenbauer met 4 uit 7. Aardig was dat Frank na 3 ronden met 2½ punt
alleen de leiding nam. Hij verloor daarna 2 keer op rij waaronder tegen
eindwinnaar Hendriks. Remco speelde een zeer regelmatig toernooi. Alleen Otto
Wilgenhof bracht hem een nederlaag toe maar daar stonden goede remises tegen
Hendriks en l’Ami tegenover. Otto bleef met 3½ punt wat onder zijn niveau.
Meestal behoort hij bij rapidtoernooien tot de smaakmakers en is een hoge
positie vaak voor hem weggelegd maar dit keer zat dat er niet in. Ook Peter
Boel had de vorm van de dag niet. Hij scoorde 2½ uit 7 na een beroerde start
van 1 uit 5. Direct na afloop van het toernooi verliet hij De Opbouw om het
slot van de damwedstrijd (!?) van Troesoe te kunnen bijwonen in verband met de
verslaglegging voor de Arnhemsche Courant. Zo kon hij het nuttige met het
aangename verenigen. In de B-groep had Richard van der Wel lange tijd uitzicht
op de eindoverwinning. Steeds was hij in de kop van de ranglijst te vinden.
Helaas ging het in de laatste ronde mis. Terwijl zijn naaste concurrent, SMB-er
Fassaert, al remise had gespeeld kon Richard door winst op Rens Post ongedeeld
eerste worden. Het werd echter een nederlaag. Daardoor moest hij de 2e
plaats met 4 man delen. Fassaert werd zo winnaar van deze B-groep. Jan Vermeer
viel met 5 uit 7 net buiten de prijzen. Desondanks behaalde hij met een
gedeelde 6e plaats een goede klassering. Ook Ayyoubi speelde een
goed toernooi. Hij scoorde 4½ uit 7. Met iets meer routine in dit onderdeel had
hij zeker hoger kunnen eindigen. Theo Jurrius speelde tot de 6e
ronde ook in de kopgroep mee. Hij had toen 4 uit 5. In een rechtstreeks duel
schakelde Richard hem als naaste belager uit. Ook de slotronde ging vervolgens
voor Theo verloren. Dick Hajee kwam met 1 uit 3 wat moeizaam op gang maar
herstelde zich vervolgens en eindigde naast Jurrius op 4 uit 7. De overige
ASV-ers in deze groep kwamen net tot 50% of bleven daar onder. De C-groep werd
gewonnen door oud-ASV-er Frans Veerman met 6 uit 7. Beste ASV-er in deze groep
werd Bert Sigmond. Hij eindigde op een gedeelde 5e plaats met 5 uit
7. Hij begon overigens met 1 uit 3 slecht maar won de resterende 4 partijen op
rij. Kasper Uithof, Siebold Otten en Herman Ulkeman, die afgelopen donderdag
voor het eerst sinds lange tijd weer aan de interne competitie deelnam,
speelden een zeer regelmatig toernooi en kwamen met 4½ uit 7 goed voor de dag.
Ook Herman de Munnik, Theo Koeweiden en Hans van Leeuwen bleven boven de 50%
score. André de Groot dacht nog zijn toernooirecord te verbeteren maar dit viel
door een nederlaag in de slotronde in duigen. Al met al was het een geslaagd en
vlot verlopen toernooi.
Geurts Conserven Schaaktoernooi: Aan dit rapidtoernooi voor senioren van 50 jaar of ouder, dat voor de 12e keer plaatsvond, werd op woensdag 8 maart jl. weer door meer dan 300 schakers deelgenomen. Een imposant aantal. Ook ASV-ers komen er graag. Dit jaar zeven in getal. Hun resultaten waren wisselend. In groep B eindigden Henk Kuiphof en Dick Hajee als beste ASV-ers. Zij scoorden 4½ uit 7. Dick begon sterk met 2½ uit 3, daarna wisselde hij verlies en winst met elkaar af. Henk haalde Dick in na de 4e ronde toen ook hij op 2½ punt kwam. Henk won echter ook de daaropvolgende 2 ronden. Met 4½ uit 6 had hij nog uitzicht op een hoge klassering maar een nederlaag in de slotronde wierp hem terug op de ranglijst. Albert Marks kwam uit op 4 uit 7. Na twee winstpartijen in de openingsronden wilde het niet meer zo vlotten want in de daaropvolgende 4 ronden scoorde hij slechts 1 punt. Alleen de 7e ronde behaalde hij nog een winstpunt. Wel had hij iemand stikmat weten te zetten en dat was hem, voorzover hij zich kon herinneren, nog niet eerder gebeurd. Piet Blees had zijn dag niet. De eerste vier ronden gingen verloren! Pas in de 5e en 6e ronde won hij om de slotronde weer te verliezen. 2 uit 7 was voor hem dan ook een teleurstellend resultaat. In groep C kon Jacob Zandbergen geen potten breken. Ook hij bleef steken op 2 uit 7. In groep E treffen we John Legierse en Henk Kelderman aan. Eerstgenoemde bleef met 4 uit 7 net boven de 50%, Henk kwam net niet aan dit percentage want hij eindigde op 3 uit 7. Het plezier was er die dag niet minder om geweest.