"En Passant"

38e jaargang no. 4 donderdag 28 januari 1999

Schaken overdag: Beschikt u overdag over vrije tijd? Dan kunt u die tijd op een prettige wijze besteden door te schaken! Bij voldoende deelname kan er in De Opbouw elke dinsdagmiddag van 14.00-17.00 uur worden geschaakt. De kosten bedragen slechts ƒ 2,-- per middag. Deelname is mogelijk voor zowel beginners als gevorderden. Beginners kunnen schaakles krijgen, terwijl gevorderden wedstrijden kunnen spelen. Gestart zal worden op dinsdag 2 februari a.s. met een simultaan. De organisatie is in handen van ASV. OHRA-verzekeringen steunt deze schaakactiviteit. Nadere informatie kunt u verkrijgen bij Gerrit Verbost (tel. 4432752) en Henk Wille (tel. 3615003) of op dinsdagmiddag in de speelzaal. Komt u ook? U bent van harte welkom!!

Daarnaast wordt nog gezocht naar enthousiaste vrijwilligers om bij toerbeurt te assisteren bij de organisatie en begeleiding van het "Schaken Overdag". Mocht dit niet lukken en melden zich geen vrijwilligers aan dan kan het voortbestaan van deze schaakactiviteit niet worden gegarandeerd. En dat zou jammer zijn!!

Het Vijfde in de Blizzard!: Dinsdag 12 januari 1999 trad ASV-5 in de 4e ronde van de OSBO-competitie in de 2e klasse C aan in wat ik zou willen kenschetsen als de "Hel van Ede"; niet te verwarren met John Steinbeck's 'East of Eden', edoch meer vergelijkbaar met zijn absolute meesterwerk 'Grapes of Wrath' ('Druiven der Gramschap'). Diana Woei (of zo iets; what's in a name) van het weerbericht mompelde tijdens het 6 uur Journaal nog zo iets van thuis blijven of zo, maar ja, wat wil je...het vijfde moest aantreden...het vaderland roept...een half uurtje rijden, dus wie maakt ons wat? Het vijfde kende deze avond twee bolide-rijders, t.w. Hedser Dijkstra (zeg maar de Jos Verstappen van Renkum) en Nico Schoenmakers (niet te verwarren met zijn andere broer: Michael Schumacher). De "Hel van Ede" kende deze avond drie etappes. De heenreis, de match De Cirkel-1 - ASV-5 en de terugreis. De heenreis -de eerste etappe- werd glorieus door Hedser gewonnen. Sneeuw en wind werden getrotseerd en de rijstroken van de internationale transportas A12 werden op gevoel gevonden en gehouden. Met ruim zeshonderdste seconde tijdsvoordeel zou hij dan ook de derde etappe met een gerust hart in kunnen gaan. Ook de tweede etappe bracht de nodige spanningen met zich mee. Immers de afwezigheid van eerste bordspeler Dick Hajee (Monte Gordo, Algarve, Portugal) en vierde bordspeler Henk Kuiphof (Nieuw-Zeeland, Oceanië) gaf aanleiding tot de nodige omzettingen in het team. Invaller Bert Sigmond kwam vanuit een hectisch aangenomen damegambiet in een remise-achtig eindspel terecht. Getroffen door een vlaag van 'sneeuwblindheid' produceerde Bert een helpmat met als gevolg volledig onnodig puntverlies. Nico Schoenmakers werd geconfronteerd met de Siciliaanse draak. Ook deze keer bleek het 'Fischer-systeem' ('Slaying the Dragon', partij twee uit zijn 60 memorable games -toch een keer aanschaffen dat boek, 'folks') de tegenstander te machtig en kon Nico rond de klok van 22.30 uur het eerste Arnhemse punt aantekenen. Tijs -"Immer mit Schwartz"- van Dijk verdedigde zich in deze vierde ronde voor de vierde keer dit externe seizoen met de Franse verdediging. Door op het juiste moment f7-f5 door te zetten, wist 'Turbo Tijs' het initiatief naar zich toe te trekken. Vervolgens wist Tijs de druk op te voeren met als gevolg een onafwendbaar mat. Rob van Belle speelde een 'ouderwets' spannende partij. Zijn opponent offerde noodgedwongen een loper voor drie pionnen, waarop Rob - niet te zuinig - er een volle toren tegenaan 'gooide'. Nadat de rookwolken waren opgetrokken, koos de Edenaar terecht voor een geforceerd eeuwig schaak, teneinde mat te voorkomen. Frits Wiggerts koos - als vanouds - voor de Caro-Kann verdediging. Na een bizarre positionele strijd was de stelling in het late middenspel volledig dichtgeschoven, waarna terecht remise werd overeengekomen. Ook Piet Blees speelde een uitermate bizarre partij. Tegen de 'youngster' van Ede vertrouwde Piet op zijn eindspeltechniek, kwam verloren te staan...kwam zelfs reddeloos verloren te staan...maar maakte met zijn eindspeltechniek (uiteraard)...remise dus! De tussenstand kwam hiermee op 2½-3½. Hedser Dijkstra confronteerde zijn tegenstander na het onorthodoxe 1. g3 reeds vanuit de opening met een aantal moeilijke dilemma's. Allengs voerde Hedser de complicaties op, bracht zijn tegenstander in zware tijdnood en besliste de partij en match in stijl met gepaste overmacht. Ignace Rood tenslotte -Arnhems schaakdier 'pur sang'- koos voor een zwaar positioneel gevecht. Zelfs na een zet of twintig was er nog geen stuk geruild. Met een aantal 'fijne' tactische zetten op de koningsvleugel dwong Ignace in het middenspel een overwegend voordeel af, waarna hij -gelet op het teamresultaat- met een gerust hart remise kon overeenkomen. Eindresultaat: De Cirkel1-ASV5: 3-5!! Zoals reeds opgemerkt bestond deze OSBO-wedstrijd uit drie etappes. De laatste etappe werd helaas ook de zwaarste. Over de wijze waarop onze Renkumse Jos Verstappen op de Hommelseweg in 'de grindbak' terecht kwam, verzoek ik een ieder hem zelf te consulteren. Hetzelfde geldt voor de heroïsche slippartijen van 'de broer van Michael Schumacher' op de Apeldoornseweg en bij binnenkomst in zijn thuishaven Duiven. Moraal van dit verhaal: 'adviseert het KNMI om thuis te blijven (m.a.w. sneeuwt en waait het een beetje?!), overleg dan met de competitieleider van de OSBO en verplaats zo mogelijk de externe wedstrijd'.

Nico Schoenmakers

OSBO-cup: ASV had voor de 1e ronde in deze bekercompetitie geloot tegen Dodewaard, uitkomend in de 2e klasse OSBO. Een makkie zult u zeggen. Nee, zeker niet, want had dit team ASV niet 2 jaar geleden met 2½-1½ uitgeschakeld? Maandag 18 januari was het zover. Een gemotiveerd team, bestaande uit Frank Schleipfenbauer, Ruud Wille, Anne Paul Taal en captain Siert Huizinga, ging de strijd aan in het plaatselijke Dorpshuis, waar een gemoedelijke sfeer heerste, soms wat rumoerig, maar de mensen leken nog echt voor hun plezier te schaken. Twee jaar terug waren Frank en Anne Paul er ook al bij, Erik Wille en Fred Reulink completeerden toen het kwartet spelers. Zeker geen misselijke namen en dan toch worden gewipt door Dodewaard. Het was dus oppassen geblazen. Vooral niet onderschatten. Gelukkig kwam de tegenstander niet in de sterkste opstelling. "We hebben weinig vertrouwen in een goede afloop", zei mijn tegenstander nog vooraf, zich daarmee heel slim in de underdog positie pratend. Siert kwam al snel goed te staan. In een Siciliaan speelde zijn tegenstander vroegtijdig e7-e5. Hij verspeelde eerst zijn rochade en daarna een pion. Ruud daarentegen zat weer eens als vanouds te knoeien en gaf op uiterst simpele en knullige wijze een vol stuk weg. Onbewust dacht hij aan het ongetwijfeld cynische commentaar van zijn broer. Eigen schuld, dan had ik hem ook maar niet aan die wedstrijd van twee jaar terug moeten herinneren. Frank kwam via zetverwisseling (1. Pc3, g6) in een Pirc terecht, iets wat hij zelf nooit speelt. Hij behandelde het alsof het Koningsindisch was met het gevolg dat, ondanks witte zetten als Dd1-d2-c1-d2-d4, hij niets bereikte en het remiseachtig bleef. Anne Paul Taal kreeg in een Siciliaan met zwart aanval na enig tempoverlies in de opening van wit. Veel gemanoeuvreer leverde uiteindelijk pionwinst op maar de stelling bleef gecompliceerd en onze ASV-er had bovendien meer tijd verbruikt. Siert zette ASV al snel op voorsprong. Na het pionverlies ruilde zijn opponent onder druk foutief af, verloor nog meer materiaal en gaf spoedig op (0-1). Intussen kreeg Ruud wat rommelkansen maar niet meer dan dat. Bij Frank ging het er echter steeds beter uitzien omdat zijn tegenstander alles geforceerd wilde gaan ruilen. Hieruit resulteerde een toreneindspel waarbij wit een zeer slechte pionnenstelling overhield met 3 tegen 2 "pionneneilandjes". Een positieve wending dus. Het laatste speeluur was inmiddels ingegaan. Ruud won het stuk terug maar moest een zet later ontdekken dat hij zijn dame moest geven voor een toren en een loper. Het bleef dus behelpen. De tijdnoodfase brak aan. Eerst wist Frank met kinderlijk gemak het voordelige toreneindspel in winst om te zetten (0-2). Ook Anne Paul kreeg langzaam maar zeker meer grip op de stelling. Bovendien werd een kwaliteit gewonnen. In tijdnood volgde de genadeslag met torenwinst (0-3). Gelukkig, de volgende ronde was bereikt en een afgang was bespaard gebleven. De tegenstander van Ruud had zeker 20 minuten meer op de klok maar wist zich geen raad en verbruikte steeds meer tijd, terwijl Ruud sowieso snel moest zetten want hij had nog enkele minuten op de klok. Een zinderende slotfase volgde. Ruud's tegenstander, bepaald geen snelschaker, had het niet meer en speelde op een gegeven moment zelfs Kh6-h3 in de veronderstelling dat het de dame was. Langzaam maar zeker verstreek de tijd, Ruud hield zwart met toren en loper bezig en de Dodewaarder kwam slechts moeizaam verder. Het onrecht gebeurde, de vijandelijke vlag viel. Winst en dat na zo'n slechte partij (0-4). Schande! Over de terugweg valt nog het volgende te zeggen. "Jullie weten de weg?", vroeg Anne Paul nog voor we wegreden. "Alsmaar rechtdoor en dan linksaf". "Ja" antwoorden we nog zelfverzekerd. Maar evenals twee jaar werd de weg richting snelweg, mede door een wegomlegging in Dodewaard, niet gevonden. Na lang zoeken, keren en draaien kwamen we tenslotte via de dijk en allerlei kronkelige weggetjes een kwartier later en zo'n 10 km. verderop bij Zetten weer de snelweg op. Anne Paul Taal zal intussen al hoog en breed thuis zijn geweest. Al met al weer een onvergetelijke avond. Op naar de volgende ronde!

Gedetailleerde uitslag Dodewaard - ASV: A. Brouwn - F. Schleipfenbauer 0-1; W.G. Janssen van Doorn - R. Wille 0-1; A. van Ommeren - A.P. Taal 0-1 B. Crum - S. Huizinga 0-1. Eindstand 0-4.

OSBO-KAMP: De voorlaatste speeldag kon al diverse beslissingen opleveren. Vincent Deegens stond in de hoofdklasse ruim aan kop en kon bij mistappen van de concurrentie de titel zelfs al in de wacht slepen. Alleen Otto Wilgenhof kon hem nog bedreigen maar hij stond al een vol punt achter op Deegens. Bovendien trof Otto in uittredend kampioen Marc Jonker natuurlijk nog een zware tegenstander. Na een spectaculaire partij moest Otto het onderspit delven. Vincent speelde remise en toen kon het eigenlijk niet meer voor hem mis gaan. Een remise in de middagronde bleek voldoende omdat ook Otto niet verder kwam dan een puntendeling. Daarmee werd onze oud-ASV-er Vincent Deegens onbereikbaar voor zijn achtervolgers. Gelet op de ruimte kom ik in de volgende E.P. terug op de verrichtingen van de ASV-ers in de hoofdklasse. Eerst aandacht voor de 1e klasse waar Jan Knuiman en Paul Schoenmakers zich in de strijd om de bovenste plaatsen mengden. Paul had na de vorige speeldag even de aansluiting verloren met de kop maar Jan had zich met sterk spel op de 2e plaats genesteld met een score van 5 uit 6. In de 7e ronde ging de strijd om plaats 1 tegen koploper Michiel Bouwhuis uit Apeldoorn, die een halfje meer had. Bij winst zou Jan de 1e plaats overnemen. Hij speelde een goede partij met wit en had steeds voordeel. In het eindspel dacht Jan te kunnen winnen maar blunderde een pion weg en moest teleurgesteld opgeven. Dit werkte bij Jan door naar de middagronde want toen speelde hij ongeconcentreerd en kwam al snel in een mindere positie terecht. Hij kon het niet meer opbrengen om ervoor te vechten en zo ging ook deze partij verloren. Jan viel hierdoor uit de kopgroep weg. Paul Schoenmakers daarentegen kwam met 2 overwinningen goed voor de dag. In de 7e ronde kwam zijn tegenstander een half uur te laat omdat deze een afslag had gemist. Zijn opponent speelde daarom in een hoog tempo. In het begin van het middenspel won Paul een pion, waarna zijn tegenstander in diep gepeins verzonk. Hierdoor begon de tijd helemaal te dringen. Paul had nog steeds de gezonde pluspion maar in een eindspel met dubbele torens en paard gaf de tegenstander op zich relatief vroeg op. Ook in de 8e ronde werd gewonnen. Na een gelijkopgaande partij had Paul in het eindspel het loperpaar tegen loper/paard van zijn tegenstander. Paul sloeg om die reden remise af daar hij meer vertrouwen had in het loperpaar. Dit bleek terecht. Paul heeft nu 6 uit 8 en staat daarmee op een ongedeelde 2e plaats. Een prima prestatie. In de 2e klasse stond Bert Sigmond voor het begin van de 4e speeldag op een gedeelde 3e plaats met 4½ uit 6. Hij trof in de ochtendronde de koploper en bereikte na een afruilvariant van het Frans een goede stelling. Hierbij kreeg hij goede kansen om de 1e plaats over te nemen maar toen de concentratie even verslapte werd de positie snel slechter. Zelfs remise werd nog om zeep geholpen. 's-Middags koos Bert veiligheidshalve voor remise ondanks 2 pionnen meer, gezien zijn eerdere ervaringen van die week in het vijfde en in de ochtendpartij. Hij wilde het risico van een blunder niet nog eens meemaken. Bert heeft nu 5 uit 8. Herman de Munnik ging Bert daardoor weer voorbij. Herman won nl. twee keer. Eerst werd in een gecompliceerde stelling een verdedigend stuk geruild waardoor een vol stuk werd gewonnen. Dit werd daarna eenvoudig in winst omgezet. 's-Middags kwam Herman in de verdrukking maar zijn tegenstander deed net een verkeerde zet, daardoor kwam er een stuk ongedekt te staan. Anders was onze ASV-er in de problemen gekomen. Herman heeft nu 5½ uit 8 en heeft daarmee nog goede vooruitzichten op een hoge klassering zeker wanneer hij de slotronde in winst weet om te zetten. In de Veteranengroep, tenslotte, werden een paar partijen uitgesteld. De ASV-ers in deze groep kwamen nog niet in actie. Daarom kom ik hier later op terug als alles is ingehaald.