"En Passant"

Terug index En Passant

         

 

38e jaargang no. 41 donderdag 23 december 1999

 

Uitslagen interne competitie

14e ronde (16 december 1999):

Plomp                     - Bruning           ˝-˝

v. Roosmalen        - Boonstra         1-0

R. Wille                   - Steenhuis       ˝-˝

Hoedemaeckers    - v. Willigen        ˝-˝

N.Schoenmakers  - Wiggerts         1-0

Ayyoubi                  - Dijkstra           1-0

 

Vermeer                 - R. van Belle    ˝-˝

Rood                      - de Groot         1-0

Dolati                      - Zunnebeld       0-1

Uithof                     - Otten               0-1

Koeweiden             - Ariëns             1-0

van Leeuwen         - de Munnik       ˝-˝

Legierse                 - Krebs              0-1

F. Taghi                 - A. Ameroui      1-0

 

de Jong                 - M. Geerlings    1-0

Visser                    - Stibbe              1-0

ASV-bekercompetitie (1e ronde):

Blees                     - Homs               0-1

de Leeuw              - Wilgenhof         ˝-˝

Hajee                     - Huizinga          1-0

Sigmond                - Taal                 ˝-˝

Kuiphof                   - Brouwer          1-0

DE LAATSTE: Vanavond hebben we onze laatste clubavond van dit jaar maar ook van deze eeuw. Volgende week (30 december) is er geen clubavond. Donderdagavond 6 januari zien wij u graag weer terug. Het bestuur van ASV wenst u prettige kerstdagen en een fantastische eeuwwisseling. In deze laatste En Passant van dit millennium treft u nog enige verslagen aan van teamwedstrijden. Het laatste team dat deze competi­tieronde in actie kwam was ASV-7. Ons seniorenteam verloor toch wel verrassend van het nog puntloze Zutphen-4 met 1-5. Tot slot won ASV in de KNSB-bekercompetitie van Amersfoort met 3-1.

 

ASV verder in beker: Het bekerteam heeft zich vrijdag jl. via een 3-1 zege in de voorronde van de KNSB-bekercompetitie in en tegen Amersfoort geplaatst voor de volgende ronde. In de 1e ronde treft ASV nu thuis het Groningse Unitas. Amersfoort trad met een veredeld tweede team aan maar ook ASV had niet de sterkste opstelling. Het werd een vrij gemakkelijke winst. Pieter de Jager opende de score. Hij kende zijn tegenstander goed vandaar dat hij geen 1. f4 maar 1. d4 opende om zo niet in een voorbereidingsvariant te komen. Na een rustige opening kreeg Pieter in het middenspel een klein plusje maar dit was nog weinig tastbaar. Wel in zijn voordeel was de tijd. Zijn tegenstander had nog 15 minuten, Pieter een uur meer. Zijn tegenstander probeerde vervolgens de stelling open te gooien met g5. Pieter reageerde hier heel tactisch op en na een fout van zijn opponent stortte diens stelling positioneel ineen. In de daaropvolgende tijdnoodfase ging het heel hard. Remco de Leeuw speelde aan bord 1 tegen de sterke Willem Bor (2144). Na een vreemde zet van zijn tegenstander in de opening (deze sloeg na een ruil met een stuk terug i.p.v. met een pion) kreeg hij het veld e5 niet meer onder controle. Remco posteerde daar nu een sterk paard en brak vervolgens door via de damevleugel. Dit bleek niet te stuiten. Het ging daarna vanzelf. Teamleider Sjoerd van Roosmalen wist het winnende punt te scoren. Het was een zogenaamde "Djin"-opening. Hierin stelt zwart zich na d4, c4, Pc3 en Pf3 op met de zetten d5, c6, Pf6 gevolgd door a6. Na een slappe afruilvariant behield Sjoerd een heel klein plusje. Dit wist hij naarmate de partij vorderde positioneel iets te vergroten. De tegenstander moest er aardig wat tijd insteken. In het middenspel verspeelde de Amersfoorter de enige kans op een tegenstoot door twee zetten te verwisselen. Sjoerd kon de aanval opheffen en zelf een tegenaanval plaatsen. Bovendien kwam zijn tegenstander steeds meer in tijdnood. Sjoerd kreeg steeds meer dreigingen, de zwarte dame werd helemaal opgesloten. Zijn opponent haalde nog wel de 40e zet maar gaf daarna op. Hij wist niet meer hoe hij eruit moest komen. Wouter Knoop tenslotte, kreeg, omdat er bij de beker voor de kleur wordt geloot, dit keer zwart. Daarin is hij geen held. In de opening, het Morra-gambiet, kwam hij dan ook snel slecht te staan. Hij verloor een toren op h8 en wist het paard pas na 5 zetten op te halen. Toch kwam hij in het middenspel goed terug. De kwaliteit werd met een mooie truc teruggewonnen. In het toren-/lopereindspel had Wouter een pion minder. Zijn tegenstander had 2 gevaarlijke vrijpionnen. Directe winst overzag hij echter. Een zet later speelde hij weer niet de beste voortzetting. Wouter had hierop zijn loper kunnen offeren voor beide vrijpionnen om daarmee remise af te dwingen. Op zijn beurt zag Wouter dit over het hoofd. Daarna heeft hij geen kans meer gehad en werd de eindstand even later 1-3.

Gedetailleerde uitslag Amersfoort - ASV: W. Bor - R. de Leeuw 0-1; F. van Gorp - P. de Jager 0-1; A. Sonder - W. Knoop 1-0; E. Schuit - S. van Roosmalen 0-1. Eindstand 1-3.

 

Belangrijke winst ASV-3: Het derde blijft verbazen. Door de winst op Zutphen-1 zijn er al 5 punten verza­meld. Het duel begon 20 minuten te laat omdat de in het centrum van Zuthpen gesitueerde speelzaal niet tijdig werd gevonden. Er werden eerst vier remises genoteerd waarbij het totale wedstrijdbeeld hierbij goed in de gaten werd gehouden. Het waren overigens niet zomaar remises maar partijen waarin de strijd niet werd geschuwd. Bij Ivo van der Gouw ontstond er een partij met wederzijdse aanvalskansen die waarschijnlijk nooit uit de remisemarge is geweest. Ivo ging wat beter met de beschikbare tijd om zodat de tijd dit keer ook geen probleem was. Logisch resultaat: remise. Dit werd gevolgd door Ruud Wille. Hij speelde tegen oud-ASV-er Jeroen Bosch. Ook hier een boeiende partij waarin Ruud na de opening wat voordeel had maar dit niet wist uit te buiten. Langzaam nam Bosch het initiatief wat over en moest Ruud op zijn tellen passen maar gaf de stelling niet uit handen. Bij Theo Jurrius kwam het Lettisch gambiet op het bord waarin wit de beste variant koos en een pion voorsprong verkreeg zonder dat Theo hier duidelijke compensatie voor kreeg. Doordat wit het middenspel niet actief genoeg speelde kreeg zwart later toch het initiatief. De witte dame dreigde te worden ingesloten maar kon steeds net ontsnappen waarna het remise werd door herhaling van zetten. De laatste in de rij puntendelingen kwam uit de partij van Anne Paul Taal. In een Nimzo-Indiër speelde onze ASV-er wat te optimistisch f4 waarna hij een zwakte kreeg op e3. Het kostte flink wat tijd om niet in de problemen te komen. In de slotfase moest Anne Paul alle zeilen bijzetten. Over en weer werden er in de tijdnood van Anne Paul allerlei dreigingen in de stelling gevlochten maar beide spelers zagen alles. Na de 40e zet werd er in een dame-/paardeindspel tot remise besloten. Met nog vier partijen te gaan was er al enig optimisme over het eindresultaat. Direct na de 2-2 bood ook Hans Rigter remise aan. Tekenend voor de situatie in de wedstrijd nam zijn opponent dit aanbod niet aan. Hij had bovendien ook wat makkelijker spel zonder dat dit direct beslissend was. Hans was na een Franse doorschuifvariant in de verdrukking gekomen maar verdedigde knap. Na een stukoffer van zijn tegenstander plaatste Hans een tegenoffer. Hierbij verloor hij een pion maar was wat onder de druk uit. Nog steeds stond Hans iets minder (slechte tegen goede loper). De tijdnoodfase volgde. Hierin liet Hans wat steekjes vallen. Een blunder kostte een toren en daarmee de partij. Gelukkig bracht Siert Huizinga vrijwel tegelijkertijd een punt binnen. In een Catalaans werd spoedig wit's goede loper geruild en stond Siert met zwart probleemloos. Een iets te optimistisch Pe4 speelde wit met zijn ontwikkeling in de kaart. Zwart bleef echter het beste van het spel houden. In vliegende tijdnood en een wat mindere stelling blunderde de Zutphenaar. Gerben Hendriks en Jacques Boonstra stonden op dat moment beter. Gerben trof oud-ASV-er Rik de Lange. Na een normale Konings-Indiër speelde wit g4 dat door Gerben met f5 werd beantwoord. Toen hij deze pion kon doorschuiven naar f4 kreeg hij zware druk op de witte stelling. Even leek wit nog wat te kunnen sjoemelen maar het mocht niet baten. Keurig wikkelde Gerben af naar een gewonnen stelling met materiaalvoordeel. Jacques Boonstra trof Berry Withuis als tegenstander, zeer bekend in de Nederlandse schaakwereld. Aanvankelijk zou hij niet spelen maar omdat een van de Zutphense spelers wegbleef nam hij na een half uur wachten toch plaats achter de zwarte stukken. Er kwam een Hollandse opening op het bord waarin Jacques een breed centrum kreeg. Via de open f-lijn kon hij een koningsaanval opzetten. Withuis moest verdedigen en had eigenlijk geen goede zetten. Toen wit in het centrum d5 kon spelen stond Jacques overheersend. Er volgde een spannende slotfase. Na een afwikkeling kreeg onze ASV-er twee alles beslissende vrijpionnen. Een knap gespeelde partij. Met een 5-3 zege ging het derde huiswaarts daarbij een verschrikkelijke hoosbui trotserend. Onderweg werd nog wel even gestopt om het antwoordapparaat van Barth Plomp in te spreken, die als vervangend teamleider van het vierde in zijn verslag had aangegeven dat winst van het vierde belangrijk was om de positie van het derde veilig te stellen. Toen Anne Paul dit van uw redacteur hoorde zette hij de auto resoluut aan de kant met de mededeling aan Barth dat het derde ASV-4 helemaal niet nodig heeft. De sfeer kon niet meer stuk.

Gedetailleerde uitslag Zutphen-1 - ASV-3: J. Kalkwijk - I. van der Gouw ˝-˝; K. Hagendijk - H. Rigter 1-0; J.J. Bosch van Rosenthal - R. Wille ˝-˝; F. Posthuma - S. Huizinga 0-1; W. Rothengat­ter - A.P. Taal ˝-˝; H.B.J. de Lange - G. Hendriks 0-1; B. Withuis - J. Boonstra 0-1; N. Zafari - T. Jurrius ˝-˝. Eindstand 3-5.

 

 

Knap herstel van ASV 5:

In de 3e ronde van de OSBO-competitie herstelde ASV-5 zich knap van de nederlaag tegen Schaakstad Apeldoorn-5. Op donderdag 9 decem­ber jl. werd thuis aangetre­den tegen Voorst 1. Door een nederlaag van Rob van Belle in de vooruitgespeelde partij startte het team met een altijd lastige 0-1 achterstand. Voor de wedstrijd werden de messen nog eens geslepen en gingen de 'ASV-vij­vers' er weer eens goed voor zitten. Frits Wiggerts kwam goed uit de opening en kreeg al snel een duidelijk betere stelling. Hij zag af van de rochade en trok ten aanval met zijn h- en g-pion. De druk werd zijn tegenstre­ver alras te groot. Frits won een stuk en kon vervolgens zijn derde overwinning uit drie OSBO-partijen laten aantekenen. Ook Henk Kuiphof kwam goed uit de startblokken. Hij won al na 6 zetten een stuk tegen 2 pionnen en kreeg bovendien een open stelling met vrije lijnen en velden. Allengs de druk opvoeren­de kwam Henk steeds beter te staan. Op het moment dat hij ook nog een kwaliteit zou gaan winnen hield de Voorstenaar het voor gezien en wierp de handdoek in de ring. "Turbo Tijs" speelde als vanouds zijn lijfopening, het Frans. De rustige opzet van zijn tegenstander ten spijt, verloor deze onnodig een pion. Daarna speelde Tijs bekwaam op stukkenruil, waarna hij de pluspion deed ver­anderen in een winstpion. Hiermee lijkt Tijs eindelijk zijn externe vorm van het vorig jaar te hebben hervonden. Piet Blees werd 4 zetten lang geconfronteerd met de Max Lange aanval. Op de volgende zet liet zijn tegenstander een vol stuk instaan, dat Piet met graagte verorberde. Wit had hierbij wel een ontwikkelingsvoorsprong opgebouwd, waardoor Piet uiterst nauw­keurig moest verdedigen. Met dit nauwkeurige spel wist Piet een aantal stukken te ruilen en kon ook hij een vol punt laten aantekenen. Jan Vermeer voerde de Siciliaanse verdediging en bouwde zijn stelling goed op. In het middenspel verloor hij niettemin een kwaliteit, die hij even later echter weer terug wist te win­nen. Inmiddels had de Voorstenaar een aantal matdreiginkjes in de stelling weten te weven, die Jan uiteindelijk slechts met het verlies van een belangrijke pion wist af te wenden. Hierop wist de Voorstenaar zijn verworven voordeel uit te bouwen en de partij tot winst te voeren. Nico Schoenmakers kreeg een afbraakvariant van het Morra-gam­biet voorgeschoteld. Met langzaam laveerspel wist Nico druk op de ketel te houden. Zijn tegenstrever gebruikte zeeën van tijd en met het loperpaar aan zijn kant hield Nico de druk vast. Ook in het eindspel bleef de Voorstenaar veel tijd gebruiken, waarna Nico een punt kon laten bijschrijven wegens tijdover­schrijding door zijn tegenstander. Dick Hajee tenslotte speelde een gelijkopgaande strijd, waar­bij hij een geďsoleerde pion op d4 kreeg. De aanval op deze pion wist hij af te slaan. Na afruil van de meeste stukken werd een eindspel bereikt van loper met 5 pionnen tegen paard met 5 pionnen. Ondanks een onnauwkeurigheid waarbij Dick een pion verlies verloor, werd uiteindelijk terecht remise over­eenge­ko­men. De eindstand kwam hiermee op 5˝ - 2˝. Eindelijk weer eens een duidelijk overwinning voor ASV-5  Vermeer 0; N.Schoenmakers1 ;R.van Belle 0; Hajee ˝;T. van Dijk   1;Kuiphof              1;

Blees  1; Wiggerts    1. (Nico Schoenmakers )

 

Tegenslag voor Het Zesde: 1‑5: De 3e competitieronde heeft een forse nederlaag opgeleverd. Niet zo erg als in de 1e ronde, want erger dan 0‑6 kan nu eenmaal niet, maar het 1‑5 verlies kwam toch hard aan, temeer daar het zesde na het verdienstelijke gelijkspel in de 2e ronde op de goede weg leek. Twee spelers wisten een remise te bereiken: André de Groot verkreeg na 1. d4 steeds een gelijkstaande stelling waarin hij nooit materiaal achter raakte en het gevoel had van de steeds wat betere stelling. Maar het eindspel van K+P+4 pionnen tegen K+P+4 pionnen + 1 vrijpion werd remise. Bert Sigmond pakte een half punt in een Siciliaanse Draak waar de tegenstander steeds iets beter stond maar Bert's verdediging niet kon slechten. Uiteindelijk kwam Bert iets beter te staan maar na ruil van alle zware stukken stond er een "potremise" op het bord; tegen deze (veel) sterker geachte tegenstander niet slecht (gelukkig, aldus Bert, kon ik toen nog mijn kluppie Feyenoord op TV naar een glansrijke zegetocht begelei­den!). Minder glansrijk verliep het aan de overige borden, waar ook tegenstanders zaten die elk zo'n 200 ‑ 250 Elopunten hoger stonden aangeschreven dan de ASV‑ers. Het werden geen walk‑overs, hier en daar ging de strijd lang min of meer gelijk op, zoals bij Theo Koeweiden die na een verkeerde ruil de stelling voor de tegenstander opende en de vijandelijk aanval niet meer kon stoppen. Siebold Otten kwam na een Noors gambiet wat passief te staan, had ontwikkelingsmoeilijkheden en verloor tenslotte een vol stuk hetgeen hem de partij kostte. Hoe invaller Hartogh Heijs (voor Herman de Munnik) verloor is me wat ontgaan omdat ik zelf net aan het proberen was er nog wat van te maken. Na een taai gevecht overzag ik een wendinkje en moest een pion inleveren. Later kreeg ik tegenkansen en zag nog winstmogelijkheden waarbij ik doelbewust remise uit de weg ging door niet in te gaan op stukkenruil. Dit wat te halsstarrig op winst spelen liep verkeerd af en na stukverlies zat er niets meer in. Inmiddels zijn we op de laatste plaats beland en zullen we net zoals vorig seizoen de schouders er onder moeten zetten om niet te degraderen. Rood 0;  Otten 0;Hartogh Heijs 0;Sigmond  ˝;de Groot  ˝;Koeweiden  0.

(Ignace Rood)