"En Passant"

Terug index En Passant


         

 

38e jaargang no. 40                                                                             donderdag 16 december 1999

 

Uitslagen interne competitie

13e ronde (9 december 1999):

Bruning             - Homs                    0-1

v. Willigen         - Schleipfenbauer   0-1

van der Wel      - de Leeuw              ½-½

E. Belle             - Hendriks               ½-½

Steenhuis         - van Roosmalen    ½-½

 

Boonstra          - Ayyoubi                ½-½

Dijkstra             - Zandbergen          1-0

Brouwer           - Rood                     ½-½

de Groot           - Dolati                    1-0

Otten                - Eder                      1-0

Zunnebeld        - Hartogh Heijs       1-0

van Leeuwen   - Ariëns                   0-1

 

van der Meulen      - Verbost           1-0

Stibbe                     - Koeweiden      1-0

Kelderman             - Krebs              1-0

van Vlerken           - Legierse          1-0

Visser                    - de Jong           0-1

ASV-Bekercompetitie:

Jurrius                   - R. Wille            ½-½

 

Externe competitie: Na de winst van ASV-4 en het verlies van ASV-6 was het de beurt aan de andere teams. Vorige week donderdag maakte ASV-5 de 0-1 achterstand uit de vooruitgespeelde partij tegen Voorst ruimschoots goed. De teller bleef staan op een 5½-2½ zege. Diezelfde avond zou ook ASV-7 - Zutphen-4 worden gespeeld maar dit duel werd op verzoek van de Zutphenaren een week verschoven en staat dus voor vanavond op het programma. Zaterdag jl. wisten ook ASV-1 en ASV-3 hun wedstrijd winnend af te sluiten. ASV-1 won met 5½-2½ bij Tal-2, terwijl ASV-3 door met 5-3 van Zutphen-1 te winnen liet zien het vierde helemaal niet nodig te hebben. Helaas ging ASV-2 in Venlo met 5½-2½ onderuit. Hierbij de eerste verslagen van deze competitieronde.

 

Degelijke zege van ASV-1: Het eerste is na de vierde ronde doorgestoten naar een gedeelde 1e plaats. Zelf won men eenvoudig van Tal-2 terwijl enkele concurrenten punten lieten liggen. Het was een gemakkeljke winst die ook nog hoger had kunnen uitvallen. Peter Boel zette ASV op voorsprong. Zijn tegenstander zette het heel rustig op. Toen deze de aanval koos plaatste Peter een tegenstoot op de damevleugel en kwam met de zware stukken de vijandelijke stelling binnen. Het was toen snel gebeurd. Wouter Knoop ging met wit weer voortvarend ten aanval. Hierin won hij 2 stukken tegen een toren. Het kostte wel veel bedenktijd, waardoor er lichte tijdnood ontstond. Bovendien bloedde de aanval dood. Net op het moment dat zijn tegenstander de tegenaanval had opgezet bood deze daarbij remise aan. Na overleg werd dit aangenomen. De overige borden stonden zo goed dat dit geen probleem was. De winst van Henk Bredewout was weer overduidelijk. Kansloos zette hij zijn tegenstander van het bord. Ook Otto Wilgenhof won vervolgens. In een weinig voorkomende variant van het Frans ging de strijd aanvankelijk gelijk op. Toen bleek dat Sander zijn partij zou gaan verliezen ging Otto er nog eens voor zitten. Zijn tegenstander hielp een handje en blunderde materiaal weg. Het verlies van Sander kon daarom voor de wedstrijd geen kwaad meer. Niet geheel fit begon hij aan zijn partij. Aanvankelijk ging het voorspoedig en ontstonden er kansen maar in het middenspel verwisselde hij 2 zetten waarna hij via een kleine combinatie door een pionvorkje materiaal verloor. In de slotfase probeerde hij door wat blufzetten zijn tegenstander, die veel minder tijd had, nog te verschalken maar deze speelde het goed uit. Dit was zo rond de tijdnoodfase. Hierna werd bij Remco de Leeuw tot remise besloten. Hij had steeds licht voordeel gehad. Zijn tegenstander bood al vroeg in het middenspel remise aan maar dit werd afgeslagen. Er was ook geen enkele reden toe. Remco heeft ergens zijn voordeel niet op de juiste manier aangepakt waardoor de stelling toch vrij gelijk bleef en dus net niet voldoende voor de winst. Aan de partij van Eelco ging een verhaal vooraf. Hij kwam namelijk 50 minuten te laat in de speelzaal aan. De trein vanuit Tilburg had enige tijd vrij langzaam gereden waardoor Eelco de aansluiting richting Amsterdam had gemist. Hierdoor moest hij een half uur wachten. Maar toen hij eenmaal achter het bord zat ging het weer van een leien dakje. Zijn tegenstander pakte het in een Konings-Indiër rustig aan en verbruikte veel tijd. Het tijdnadeel verdween dan ook snel. Onze ASV-er stelde zijn opponent voor dusdanige problemen dat deze met nog 1 seconde op de klok voor 4 zetten opgaf. Mat was ook niet meer te verhinderen. Eelco is topscorer met een geweldige score van 4 uit 4. Tenslotte de teamleider zelf. Sjoerd van Roosmalen had net op de 40e zet een kwaliteit geofferd toen hij zag dat Eelco de 5-2 op het scorebord had gebracht. Er was een lastige stelling ontstaan. De vijandelijke koningsvleugel lag open maar zelf moest Sjoerd ook oppassen dat hij niet mat ging. Na een schaakje met de dame deed zijn tegenstander een vreselijke koningszet. Hierdoor kwam Sjoerd à tempo de stelling binnen. Torenwinst viel af omdat hij dan zelf mat zou gaan. Daarom bood hij na een tweede schaakje zelf remise aan. Dit werd meteen aangenomen. Direct daarna werd Sjoerd door een teamgenoot gewezen op de directe winst die hij had laten liggen. De winst zou overigens, naar eigen zeggen, niet helemaal verdiend zijn geweest. Het deed er verder niet toe. Belangrijk waren de 2 matchpunten die soepel waren veroverd. En dat was in het verleden tegen zwakkere tegenstanders wel eens anders. In de volgende ronde (5 februari) staat het thuisduel tegen Euwe-2 op het programma. Normaal gesproken een te klaren klus. Daarna volgen de wedstrijden waar het er echt om gaat. Voorlopig doet ons eerste serieus mee!!

Gedetailleerde uitslag Tal2 - ASV1: K.R. Schouten - H. Bredewout 0-1; van Kuyk - O. Wilgenhof 0-1; Th. Burlage - S. Berkhout 1-0; W. Hensbergen - E. de Vries 0-1; E. Dekker - W. Knoop ½-½; M. Yahia - P. Boel 0-1; Th. Goes-R. de Leeuw ½-½; J.C. Vos-S. v. Roosmalen ½-½. Eindstand 2½-5½

 


Venlo – ASV 2 5½-2½: Evenals in Hoensbroek bracht ook nu het Limburgse land ons team niet tot grootse daden. De zuidelijke gemoedelijkheid en vooral gezelligheid blijkt verlammend te werken op de Arnhemse breinen. Voor het eerst in onze carrière speelden we in een voetbalstadion. Dat op zich was een groot nadeel voor ons. Immers, waar wij gewend zijn het dak te sluiten, speelden we nu in een stadion met zelfs nog onoverdekte staanplaatsen. Kortom, de verklaring voor ons falen is gevonden en we konden er dus niets aan doen dat we nooit goed in de wedstrijd kwamen. Invaller Olivier Bruning zag die bui blijkbaar al hangen en koos voor een rustige opzet van zijn partij. Nadat de lichte stukken geruild waren, restte een stelling die voor beiden geen mogelijkheden bood. Zelf werd ik ordinair van het bord geschopt. Mijn tegenstander offerde een paard en in al mijn onschuld, dacht ik nog dat er niets aan de hand was. Niets bleek minder waar. Een zet of vijf later speelde ik met toren en paard tegen de dame, maar erger nog mijn stelling was volkomen geruï­neerd. Een lang lijden bleef me hierdoor bespaard. Frank Schleipfenbauer, Limburger van origine, voelde zich weer als een vis in het water. De sterke Duitser Glück wilde al na zes zetten het moede hoofd in de schoot leggen. Tegen beter weten in speelde hij nog door, maar handig manoeuvrerend won Frank eerst een pion en later een tweede. Daarmee bracht Frank zijn score op 3½ aan de hogere borden. Klasse!! Vervolgens ging het snel bergafwaarts met ons team. Erika Belle moest haar ongeslagen status inleveren. Ditmaal wist ze niet schadevrij aan de druk van haar tegenstander te ontsnappen. Pionverlies in een slechte stelling was het gevolg. Toch wist ze zich nog even te bevrijden aan de druk en hoopten enkele teamgenoten nog op remise. Het bleek ijdele hoop. Pieter de Jager heeft nog niet de grote vorm van de laatste jaren. Daarbij mag hij aan het eerste bord steevast de klappen opvangen van de vijandelijke kopmannen. Ook nu trof hij in Rudi van Gool een opponent die maar geen fouten wilde maken. Pieter kon naarmate het duel vorderde geen goed plan meer vinden en werd vervolgens overlopen. Nog steeds was er hoop in de Arnhemse harten. De resterende partijen konden 3 punten opleveren. Even gerekend: 1½ + 3 = 4½ en dan klopte het verhaal weer. Helaas ging er in het vervolg erg veel mis. Koert van Bemmel zat ook na een nacht vol werk en weinig nachtrust uitstekend te spelen. Met twee pionnen meer begon de tijdnoodfase. Daarin bleek zijn positie toch kwetsbaar. Met het inleveren van het materiaalvoordeel voorkwam hij grotere schade, maar verder dan remise kwam hij ook niet. Richard van der Wel speelde een geweldige partij. Voor mij was het al snel veel te moeilijk, maar Richard deed steeds de goede zetten. Vreemd genoeg wist hij voor de 40e zet geen winstweg te vinden. Het bleek een slecht voorteken. In her vervolg ging er iets mis en met een stuk minder streed onze man een verloren strijd. Fred Reulink haalde ook al niet de lang verwachte zege. Na eerst een pion weggegeven te hebben, knokte Fred zich goed terug in de partij. Rond de tijdcontrole won Fred twee pionnen en bovendien kreeg hij een dodelijke aanval. Fred vergat echter het subtiele g3, waarmee zijn koning een extra vluchtveld kreeg en hij de vijandelijke koning er een ontnam. Remise was vervolgens de logische uitslag. De teleurstel­ling was groot. Zo groot zelfs, dat we er niet in slaagden met twee auto’s dezelfde eetgelegenheid te vinden. De topborden zaten bij de Mexicaan en de staartborden waren zoek. Al zullen de staartborden waarschijnlijk vinden, dat de topborden zoek waren. We waren in ieder geval beiden zoek gespeeld.                                                                                            Erik Wille

Gedetailleerde uitslag Venlo-1 -ASV-2: R. van Gool-P. de Jager 1-0 M. Vinck-K. van Bemmel ½-½ G. Glück-F. Schleipfenbauer 0-1 D. Koomans-E. Wille 1-0 S. Muhlenhaus-F. Reulink ½-½ J. Rievers-E. Belle 1-0 P. Schoeber-O. Bruning ½-½ G.v.d. Berg- R. v.d. Wel 1-0. Eindstand 5½-2½.

 

Uitslagen van en de stand na de 4e ronde in de KNSB-competitie en de promotieklasse OSBO:

2A: Fischer Z - Dr. Max Euwe 5-3; Tal-2 - ASV-1 2½-5½; Euwe-2 - Wageningen 3½-4½; Gronin­gen-2 - Amstelveen-2 4½-3½; HSG-2 - ZSC Saende 3½-4½.

2D: Paul Keres-2 - HSC Helmond 3-5; Venlo - ASV-2 5½-2½; Promotie - Hoensbroek Max Euwe 5-3; Veldhoven - HMC 3½-4½; PION Groesbeek- Magnus BSG-2 2-6.

Promotieklasse OSBO: Veenendaal-1 - ZSG-1 5½-2½; Zutphen-1 - ASV-3 3-5; SMB-3 - UVS-1 5-3; De Toren-1 - Doetinchem-1 6½-1½; PION-2 - De Schaakmaat-1 2-6.

 

Stand KNSB 2e klasse A:

Wage­ningen      7    19½

ASV-1               7    18½

Ams­telveen-2   6    22

Groningen-2     6    18½

HSG-2               5    17

ZSC Saende     4    15

Fischer Z            3    16

Tal-2                  2    10½

Euwe-2              0    12½

Dr. Max Euwe   0    10½

 

Stand KNSB 2e klasse D:

HMC Den Bosch         8    19½

Magnus BSG-2           5    18

Promotie                       5    17

PI­ON Groesbeek         4    18

ASV-2                          4    16

HSC Helmond             4    16

V­enlo                             4    16

Veldhoven                    3    14

H­oensbroek­/M Euwe  2    14½

­Paul Keres-2               1    11

 

Stand Promotieklasse OSBO:

De Schaakmaat6    21

De Toren-1       5    18

SMB-3               5    18

ASV-3                5    15½

Doetinchem-1   5    15

UVS-1                4    18

Veen­endaal-1  3    15½

ZSG-1                3    14½

Zutphen-1         2    13

PION-2              2    11½

 

Mekers     ½

Plomp       ½

Verkooijen               0

v. Willigen                   1

Hoedemaeckers       1

Dijkstra    1

Ayyoubi   0

N. Schoenmakers    ½

O&O-2 ‑ ASV-4: Met de invallers Ayyoubi en Nico Schoenmakers voor Paul Schoen­makers en Albert Marks ging ASV-4 op 6 december naar Kampen om te proberen de positie van het derde veilig te stellen. Barth Plomp was als eerste klaar tegen Quakkelaar. Een solide remise waar verder niets over te vertellen valt. Hans Hoede­maeckers speelde een wilde partij (Middengambiet). Hij won een pion en kreeg de kans de koning van zijn tegenstander midden op het bord mat te zetten. Hedser Dijkstra nam een stukoffer van zijn tegenstander aan en werd verrast door een venijnige wending. Uit armoede offerde hij een loper terug. Zijn tegenstander vervolgde zijn plan en bleek daarmee pardoes zijn dame weg te geven. Verder zag het er niet gunstig uit. Ayyoubi verloor weliswaar na in het middenspel een pion te zijn kwijtgeraakt. Een kwaliteitsoffer mocht niet meer baten. Kees Verkooijen offerde in de opening (Frans) zijn pion op d4 en ondanks verwoede pogingen bleef deze pion definitief weg. In het dame‑eindspel was er geen redden meer aan. Hierna draaiden de kansen op een wonderbaarlijke wijze. Coen Mekers verloor een pion in het prille middenspel en stond daarna slecht. Hij vlocht een aardige wending in de stelling, offerde de kwaliteit en dwong zijn tegenstander tot een herhaling van zetten. Nico Schoenmakers speelde een ingewikkelde partij, kreeg herhaaldelijk remise aangeboden maar speelde door omdat het team op dat moment niets aan remise had. Hij kwam gewonnen te staan maar zag het in tijdnood niet en werd er alsnog tot remise besloten. Jan Willem van Willigen verbruikte in de opening veel tijd. Hij verloor een pion en stond op een gegeven moment in tijd ruimschoots achter (5 tegen 50 minuten). Zijn tegenstander werd echter onzeker, verloor de pluspion en ging ook veel tijd verbruiken. De tijdwedstrijd ging voor Jan Willem steeds beter. Van 5‑50 werd het 3‑20, 2‑10 en vervolgens 1‑5. Op het bord verscheen een toreneindspel waarin de tegenstander een ver opgerukte vrijpion had en Jan Willem ondertussen drie vrije (niet opgerukte) pionnen op de koningsvleugel. Een tactisch remise-aanbod zorgde voor de tijdstand van 1‑2. Bij 30 seconden stond het in tijd gelijk, maar op het bord stond Jan Willem al gewonnen. Bij een tijdstand van 28 sec. tegen 3 sec.in het voordeel van Jan Willem gaf de tegenstander op en hadden wij met 4½‑3½ gewonnen.                                                                                                         Barth Plomp

 

P.S. 2 dagen na deze wedstrijd belde Paul Schoenmakers vanuit Nieuw Zeeland om te vragen hoe het met ASV ging. Hij was natuurlijk zeer benieuwd naar het resultaat van zijn eigen team: ASV-4. Ik kon hem gerust stellen, zijn team had gewonnen. Hij doet u hierbij de hartelijke groeten en wenst u fijne feestdagen!!