"En Passant"

38e jaargang no. 3donderdag 21 januari 1999

Jaarvergadering: Op donderdag 4 februari a.s., aanvang 20.00 uur, staat de jaarlijkse algemene ledenvergadering op het programma. De vergaderstukken zullen hiervoor vanaf vanavond beschikbaar zijn. Het bestuur hoopt u in groten getale op deze vergadering te mogen verwelkomen.

Externe competitie: Inmiddels hebben al onze teams de "januarironde" afgewerkt. Qua resultaat een positieve ronde: 4 keer winst, 1 gelijkspel en 2 nederlagen. Maar deze ronde kende ook zijn schaduwkanten: 2 Zwolse parkeerbonnen voor het derde en een fikse autoschade na een uitglijder op de terugrit van het vijfde vanuit Ede. In deze E.P. een vervolg op de reeds weergegeven verslagen. Maar eerst nog even alle teams op een rijtje. Nadat het vierde de eerste competitienederlaag had geleden kwamen onze eerste drie teams 2 dagen later tot goede uitslagen. ASV-1 en ASV-3 wonnen, terwijl ASV-2 weer een belangrijk gelijkspel neerzette. Tot zover hetgeen u in de vorige E.P. kon lezen. Daarna was het de beurt aan ASV-7. Dit team verloor tegen Bennekom-4 met het kleinst mogelijke verschil. Het nog steeds ongeslagen ASV-5 daarentegen overwon weliswaar de hindernis De Cirkel-1 door dit team met 5-3 te verslaan maar kwam verder, zoals gezegd, niet ongeschonden uit de strijd tegen de weergoden. De sneeuw maakte de reis naar Ede en weer terug tot een barre tocht. ASV-6 tenslotte boekte vorige week donderdag een verrassende zege op koploper Wageningen-4 en behaalde daarmee de eerste zege in dit seizoen. Eindelijk winst!

ASV-2 haalt belangrijk punt tegen HSC: In Helmond mocht niet verloren worden, omdat anders het degradatiespook ons in de nek zou gaan hijgen. Dus werd er geknokt tot de laatste snik. Nu kennen de vechtjassen van ons tweede geen gevoel voor vrede. Nee, puntendelingen komen niet voor. De score werd geopend op het bord van Laurens Storms. Nadat remise geweigerd was door HSC op de borden van de invallers Paul Schoenmakers en Barth Plomp, ging Laurens pardoes onderuit. Hij had een pion geofferd voor een ingewikkeld strijdplan in het centrum. Na stukkenruil besliste de open g-lijn ineens de partij in Arnhems nadeel. Dit leed werd snel gecompenseerd door een prachtige zege van Fred Reulink. De meester van het stukkenspel toverde de ene na de andere penning uit de hoge hoed. Murw gespeeld, staakte zijn opponent na materiaalverlies de strijd. Koert van Bemmel blijkt met wit een niet te onderschatten aanvalsspeler. Veel rustiger dan de meeste aanvallers zet hij de aanval in, maar daarna laat hij ook niet meer los. Zo ook tegen oud-Brabants jeugdkampioen tot 16 jaar Hugo Faber. De 1-2 voorsprong bleek van korte duur, want bij Pieter de Jager ging even iets mis. In een gelijkopgaande strijd kreeg Pieter na stukkenruil een aanval op de koningsvleugel over zich heen. In tijdnood liep dit verkeerd af. Vervolgens werden twee uitslagen op het scorebord gezet, die niet geheel conform het partijverloop waren. Richard van der Wel speelde een prachtige Skandinaviër en won een stuk. In tijdnood geraakt ontketende Richard een mataanval. Onthutst doordat zijn tegenstander niet mat ging, wist Richard geen goede zetten meer te vinden. Dit ongelukje werd gecompenseerd door Erik Wille. Na een weinig gelukkige opening was Erik een pion achterop geraakt en bovendien had de speler van HSC het loperpaar. Het was vooral aan de onhandigheid van de HSC-er te danken, dat de partij langzaam maar zeker weer binnen de remisegrenzen kwam. Op de veertigste zet won Erik zelfs nog, dankzij een truc een stuk en daarmee de partij. 3-3 en Barth en Paul nog bezig. Barth had nauwkeurig verdedigend zijn tegenstander weten te verleiden tot te riskante manoeuvres. Vervolgens speelde Barth zo'n 30 zetten a tempo in een eindspelletje. Weet u nog van vroeger, nou zo ging dat dus. 3-4 voor en alle verantwoordelijkheid op de schouders van Paul. Ook Paul bleek in de loop van de partij een duivelskunstenaar in de verdedigingskunst. In een enerverend gevecht offerde Paul in het toreneindspel zijn toren voor een veropgerukte vrijpion en ging vervolgens zelf met zijn pionnen aan de haal. Misschien was winst mogelijk, remise echter zeker. Na ruim zes uur knokken koos onze man echter een verkeerd veld voor zijn koning, waardoor de tegenstander eerder promoveerde en won. Jammer, maar het benodigde gelijkspel is binnen en gelet op de wedstrijd is dat ook niet een onjuiste weergave van de krachtsverhoudingen. Erik Wille

Gedetailleerd: HSC-1 (Helmond) - ASV-2: R. Venis - P. de Jager 1-0; F. Janssen - L. Storms 1-0; H. Faber - K. van Bemmel 0-1; R. de Waard - E. Wille 0-1; B. Dekker - P. Schoenmakers 1-0; B. v.d. Donk - F. Reulink 0-1; M. Smit - R. v.d. Wel 1-0; M. de Waard - B. Plomp 0-1. Eindstand: 4-4.

Eerste zege voor ASV-3: Het Zwolse ZSG werd in de vijfde ronde het eerste slachtoffer van de wederopstanding van het derde. Na drie nederlagen bleef het in de vorige ronde nog net 4-4 tegen PION-2 maar nu kwam de overwinning geen moment in gevaar. Gesteund door een 1-0 voorsprong door winst in een vooruitgespeelde partij van Gerben Hendriks, die daarvoor wel hard had moeten vechten, bleef de score in de wedstrijd steeds aan de voordelige kant. Slechts 1 keer kwam ZSG gelijk maar toen zag het er op de andere borden al positief uit. Hans Rigter speelde met wit een zwakke opening, hield daar een dubbelpion aan over en stond dan ook in het middenspel positioneel slechter ondanks het loperpaar. In tijdnood verspeelde hij een paar pionnen en werd vervolgens met allerlei matdreigingen simpel overlopen. Niet veel later stond ASV al weer op voorsprong nadat Ruud Wille zomaar een toren in de schoot geworpen kreeg. Het was een onduidelijke partij waarbij Ruud op een gegeven moment een stuk offerde. Waarschijnlijk zou dit maximaal eeuwig schaak hebben opgeleverd. De Zwollenaar nam het offer niet aan en kreeg vervolgens zelf aanval op de witte koningsstelling. Ruud kon dit parreren waarna de stelling in dynamisch evenwicht was. Tot de blunder een onverwacht snel einde aan de partij maakte. Anne Paul Taal kwam al in de opening een pion voor, weliswaar geïsoleerd op d5, maar toch... Zijn opponent had iets beter stukkenspel. Na een afwikkeling onstond een paard/lopereindspel waarbij het vijandelijke paard sterker was dan de loper. Hierdoor lukte het niet om de pion te gelde te maken. Gelet op de stand werd remise aangenomen. Net voor het einde van de eerste tijdcontrole kwamen ook de partijen van Siert en Frank tot een beslissing. Bij Siert kwam een ouderwetse variant van het Falkbeer-tegengambiet op het bord waarbij zwart een pion offerde maar vervolgens het loperpaar moest geven om de pion terug te winnen. Daarna werd de stelling geleidelijk aan dichtgeschoven. Voor beide spelers werd het vervolgens te riskant om door te spelen en door zetherhaling werd het een puntendeling. Heel wat spectaculairder verging het in de slotfase bij Frank Schleipfenbauer. Een heus tijdnoodduel kwam er aan te pas. Frank had zeker tot die fase bijzonder goed gespeeld. In de opening zag hij terecht af van pionwinst om geen aanval over zich heen te krijgen. In een stelling met veel tactische wendingen en een wederzijdse aanval werd veel tijd verbruikt hetgeen dus leidde naar de reeds genoemde tijdnoodfase. Hierin greep de voormalige Apeldoorner maar nu uitkomend voor Zwolle het initiatief en de intussen door Frank verkregen pion moest weer worden ingeleverd. Vrij abrupt bood zijn tegenstander remise aan net op het moment dat juist hij de betere kansen leek te hebben. Twee partijen liepen nog, de voorsprong was 2½-3½. Gelet op de stand moest het gaan lukken. Erika Belle kreeg in de opening een stukoffer tegen. Dit pakte voor haar tegenstander niet goed uit. Erika kon de stelling vrij makkelijk houden en afwikkelen naar een eindspel dat net na de tijdcontrole langzaam maar zeker in winst werd omgezet. Bij Ivo van der Gouw was het steeds een vrij rustige partij geweest, zonder echte spectaculaire momenten. De stelling bleef gelijk, er was geen doorkomen aan. Pas in de slotfase kreeg Ivo een klein voordeeltje maar nam het remiseaanbod aan omdat hij inzag dat de stelling niet te winnen was. Bij een vluchtige analyse bleek dat wit een andere zet had willen spelen. Dit leidde bij Ivo tot de opmerking: "als ik dat had geweten had ik doorgespeeld". Ongetwijfeld had wit bij langer nadenken wel de juiste voortzetting gekozen. De zege was binnen en daar ging het in eerste instantie om. De aansluiting is weer gevonden!!

Gedetailleerde uitslag ZSG-1 - ASV-3: F. Tolman - F. Schleipfenbauer ½-½; P. Grooten - I. van der Gouw ½-½; K. Schoenmaker - R. Wille 0-1; A. de Boer - A.P. Taal ½-½; V. Broeder - H. Rigter 1-0; P. v.d. Berg - G. Hendriks 0-1; W. Wubs - S. Huizinga ½-½; J. Webbink - E. Belle 0-1. Eindstand 3-5

Sensationele overwinning van ASV-6!: In een werkelijk bloedstollend gevecht met koploper Wageningen-4 is ASV-6 er dan eindelijk in geslaagd twee vette matchpunten te bemachtigen. Het ging warempel zoals vooraf voorspeld werd door een teamlid: "Als het zesde in nood is winnen ze van de koploper." Het bleek nog uit te komen ook. Na drie nullen en een naderend degradatiespook liet ASV-6 zijn ware gezicht zien: Het eerste punt werd in een vlotte partij gescoord door André, die na een rustige opening aanvalskansen kreeg na een loperoffer voor 2 pionnen. De tegenstander moest later onder de steeds heviger wordende druk de loper teruggeven en het eindspel met 2 pluspionnen werd secuur uitgespeeld. Even later was de beurt aan Ignace, die met een torenverdubbeling op de f-lijn, waar later de dame ook nog op verscheen, een gruwelijke druk uitoefende op de vijandelijke stelling, die daardoor flink werd lamgelegd. Vermoedelijk door deze aanhoudende druk gaf de tegenstander in een moment van schaakblindheid een stuk weg en gaf toen gelijk op. Kort daarop had ook Bert blijkbaar last van wat schaakblindheid: In een moeilijke maar goed houdbare stelling, met remise binnen bereik, gaf hij zomaar een loper weg. Aan de drie overige borden begon de strijd toen pas goed. Siebold stond geruime tijd zwaar in de verdediging, leek door nauwkeurig spel toch nog te ontsnappen naar een gelijk staand toreneindspel, maar kwam vervolgens weer twee pionnetjes achter. In een niet meer te houden stelling ging ook nog een toren verloren. Met een 2-2 stand begon nu duidelijk te worden dat er op zijn minst een gelijkspel te behalen was daar invaller Jacob Zandbergen plotsklaps een scheermes-scherpe tegenaanval lanceerde na lange tijd in de verdediging gestaan te hebben. De aanval was zo scherp dat hij zelfs het mat in 3 overzag waarmee hij de partij gelijk had kunnen uitmaken! Gelukkig leverde de aanval een volle toren op en na een toch nog spannende eindfase werd het volle punt binnengesleept. Met een 3-2 voorsprong op zak ging nu alle aandacht uit naar Herman, die aan remise genoeg had om ASV-6 aan de eerste overwinning te helpen. Hij verdedigde zich taai in een toreneindspel met een pionnetje minder en leek opeens de winst binnen bereik te krijgen toen de tegenstander een toren kwijtraakte door een slim schaakje. De tegenstander had toen zijn grote sportiviteit kunnen tonen door het volkomen verloren eindspel, waar voor hem ook geen matpotentieel meer aanwezig was, op te geven, maar in plaats daarvan trachtte hij Herman door de klok te jagen en in een dergelijke tijdnoodfase is Herman nu eenmaal wat langzamer dan anderen. Hij slaagde helaas in zijn opzet. Ondanks dat: 3½ - 2½! Hulde voor ASV-6!!

Ignace Rood

ASV-7 nipt ten onder: Het seniorenteam ging op maandag 11 januari op bezoek bij Bennekom-4. Zandbergen raakte reeds snel een stuk achter, won dit stuk nog wel ten koste van een pion terug, doch kon verder pionverlies niet meer voorkomen (1-0). Hein van Vlerken hield de stelling lang in evenwicht maar kreeg uiteindelijk een beslissende aanval over zich heen waartegen zijn stelling niet bestand bleek (2-0). Ook op het bord van Henk Kelderman bleef het evenwicht lang bestaan, totdat op de b-lijn een toren ingesloten werd en kwaliteitsverlies het gevolg was. Dit verlies werd evenwel na enkele zetten ongedaan gemaakt door een paardvork, waarna gezien de stelling tot remise werd besloten (2½-½). M. van Dijk had een goede positie opgebouwd en had via eeuwig schaak remise in handen. Hij liet zich echter verleiden tot het slaan van een pion op a6, waardoor de dame wat buitenspel kwam te staan. Zijn tegenstander kon toen via een schaakje een vrijpion forceren, die niet meer te stoppen was (3½-½). Invaller Marc van Uem kwam met licht voordeel uit de opening en kon de druk op de koningsstelling zodanig opvoeren dat hij met schaak een paard won en aansluitend met dame en toren mat kon geven (3½-1½). Gerrit Verbost wist, na aanvallen over en weer, met pionafruil op de a- en b-lijn dameruil te forceren en vervolgens met een toren op a6 de vijandelijke stelling van achteren onder vuur te nemen en de koning op te sluiten. Door een pionnenopmars op de koningsvleugel moest de tegenstander gedwongen een loper geven voor een pion, waarna de koning met beide torens en een loper in een matnet werd gedreven (3½-2½). Helaas weer verlies voor het zevende in een wedstrijd waar een gelijkspel of zelfs winst zeker mogelijk is geweest. Henk Kelderman