"En Passant"

Terug index En Passant

 

         

 

38e jaargang no. 32 donderdag 21 oktober 1999

 

 

 

Uitslagen interne competitie

7e ronde (14 oktober 1999):

S. Maduro              - Homs                    0-1

E. Wille                   - Schleipfenbauer   1-0

Wilgenhof               - E. Belle                 1-0

van Roosmalen     - Bruning                 0-1

 

R. Wille                    - Jurrius                 0-1

P. Schoenmakers  - Knuiman                1-0

Boonstra                - Steenhuis              1-0

Ayyoubi                  - Verkooijen             1-0

Taal                        - Dijkstra                 1-0

Blees                      - Wiggerts                1-0

 

Vermeer                 - Dijkers                  1-0

Brouwer                 - Uithof                    1-0

de Jong                  - van Leeuwen        0-1

van den Heuij         - van der Meulen    0-1

Legierse                 - Stibbe                   1-0

                                                                                    

 

VOLGENDE WEEK 28/10: GEEN INTERNE COMPETITIE MAAR......... DE 1E RAPIDAVOND.

Grote Clubactie: Vorige week waren er 298 loten afgenomen, nu zijn het er 330. Er zijn er nog 20 te koop. Heeft u al een lot? Zonodig bestel ik er toch gewoon nog wat loten bij??

 

Partijfragment:  De moeilijk te beoordelen stelling in het diagram hiernaast komt uit de partij M. Plomp-Eelco de Vries (Wageningen-1 - ASV-1, 18 september 1999). Wit heeft een kleine ontwikkelingsvoorsprong en z’n lichte stukken staan agressief opgesteld. Daar staat tegenover dat de witte koning nog in het midden staat en beide rochades zijn niet echt aantrekkelijk. Zwart heeft de betere pionnenstructuur en z’n koning staat veiliger. Misschien een kwestie van smaak, maar ik geef zelf de voorkeur aan de zwarte stelling. De witspeler meende nu toe te kunnen slaan met 20. Lh7:†. Natuurlijk zeer verleidelijk. Eelco reageerde aanvankelijk goed. 20... Kh7: 21. Dh5† Kg8 22. g6 fg6: 23. Pg6: Te8† 24. Kd1 Pf5! Natuurlijk wil zwart stukken ruilen. Een grappige variant om de verdedi­gingsmogelijkheden van zwart te illustreren is de volgende: 25. Dh8† Kf7 26. Dh5 Pd4: 27. Pe5† Ke7 28. Df7† Kd6 29. De8: Lg4† en zwart wint. 25. Tg1 Pd4: 26. cd4: Pc4 27. c3 Tot nu heeft Eelco prima gereageerd op het witte stukoffer. De beste zet is nu 27... Lf5! De bedoeling daarvan is (behalve het kleine grapje 28. Df5:?? Pe3†) het gevaarlijke paard op g6 te ruilen. Ook kijkt de loper met één oog naar de witte koning, die onveili­ger staat dan z’n zwarte collega (zie inleiding). Echter, Eelco meende direct te                    Stand na 19....e6 x d5

kunnen winnen en speelde een zet die eigenlijk de partij had moeten kosten: 27... Te3?? Dreigt weliswaar zowel 28...Td3† als 28... Pb2† gevolgd door slaan op c3, maar wit kon nu geforceerd winnen. 28. Dh8† Kf7 29. Df8† Ke6 30. f5† Kd7 Nu kon wit mat geven met 31. Pe5† Pe5: (of Te5:) 32. Tg7:† Kc6 33. Dc5 en de wedstrijd Wageningen-ASV-1 zou in 5-3 geëindigd zijn. De witspeler zag het niet - tijdnood - en speelde: 31. Dg7:†?? Kc6 32. Df6† Kb5 33. Tb1† Ka5 En de zwarte koning is uit de schaakjes gelopen. Eelco maakte het nu wél gedecideerd uit: 34. Pe7 Td3† De rest is geforceerd. 35. Kc2 Dh2:† 36. Kb3 Pd2† 37. Ka2 Pe4† 38. Tb2 Pc3:† Wit gaf op wegens mat in een paar zetten (0-1). Zeker geen foutloze partij, maar wel zeer vermakelijk (vooral voor het publiek) en interessant om te analyseren.                                                                                                                     Remco de Leeuw

 

Externe competitie: Vanavond volgt er nog één wedstrijd voor een ASV-team. ASV-5 treedt thuis aan tegen Lochem-1. Drie teams kwamen afgelopen week aan bod. ASV-4 verloor in Huissen verrassend van Variant-1 met 4½-3½. Uw redacteur zag het met verbazing gebeuren. ASV-6 verloor kansloos met 6-0 tegen Ede-2, terwijl ASV-7 en Westervoort-2 de matchpunten deelden: 3-3. In de E.P. van vanavond een vervolg op de verslagen te beginnen met ASV-3, dat niet meer in de vorige E.P. kon worden meegenomen.

 

Belangrijke punten voor ASV-3: Het was dan wel met enig geluk maar het beslissende halve punt dat Ruud Wille in de laatste partij bij een 4-3 stand pakte via eeuwig schaak leverde wel 2 in plaats van 1 matchpunt op en dat extra punt kan het derde in de strijd om lijfsbehoud goed gebruiken. Zonder Siert Huizinga, die werd afgestaan aan het tweede, maar met Hans Hoedemaeckers als invaller uit het vierde kwam het derde zo rond half vijf, net aan het begin van de tijdnoodfase, op achterstand na een nederlaag van Ivo van der Gouw. Het verhaal wordt eentonig, zo zei hij na afloop. Hij kwam goed door de opening en in het middenspel werd langzaam meer druk opgebouwd maar teveel tijd verbruikt. In grote tijdnood werd vervolgens de stelling weggegeven waarbij Ivo op de 37e zet door zijn vlag ging. Een bord lager kreeg Hans Rigter in een doorschuifvariant van het Frans een kwaliteitsoffer tegen waarbij hij de witte centrumpionnen d4 en e5 verloor. Zwart had het loperpaar en een betere positie. Tegen het eindspel won Hans, na wat zwakkere zetten van zijn tegenstander, een pion terug. Hierop volgde een remise-aanbod van de Veenendaler. Gelet op de tijd en de positie werd dit aangenomen. Ook bij Hans Hoedemaeckers volgde een puntendeling na een obscure variant van het Frans (1. e4, e5 2. d4, d5 3. Pc3, Lb4 4. Ld2) die door Fritz5 keihard wordt weerlegd maar niet door zijn tegenstander die middag. Hans stond steeds iets beter maar de remisemarge werd nergens doorbroken. Ofschoon Hans later kansen kreeg op een mataanval bleef de strijd in evenwicht. De achterstand werd vervolgens groter na het verlies van Anne Paul Taal. In een scherpe opening won hij mooi een pion. Met enig cynisme en zelfspot schreef Anne Paul na afloop het volgende op: "Met 3 kwartier tijdsvoorsprong en de tegenstander in beginnende tijdnood en wat doet onze teamleider na lang naden­ken....op mat spelen. Droomt u verder mijnheer Taal. Er was helemaal geen mat en overtuigd van de zeer goede stelling werd een simpele dreiging niet serieus genomen".Daarna ging het snel bergafwaarts. Een volkomen onnodig verlies. De eerste tijdscontrole was achter de rug. Een gelijkspel behoorde tot de mogelijkheden. Jacques Boonstra bracht ASV weer terug in de race. In de opening won hij met een dameschijnoffer een pion nadat zijn tegenstander met d4 wilde voorkomen dat er een zwart paard via d3 de stelling binnenkwam. In het verdere verloop werden de stukken geruild en werd het paardeindspel en later het pionneneindspel overtuigend gewonnen. Ook de partij van Gerben Hendriks leverde de volle winst op. In een Sämisch-variant van het Koningsindisch offerde Gerben een pion voor de zwarte velden en het loperpaar. Op de 18e zet wint zwart gedwongen de pion met voordeel terug. Zwart staat dan zeer goed. Er ontstaat een interessante stelling waarbij een voor de hand liggende zet voor Gerben een verloren stelling zou opleveren. Hij koos daarom terecht voor een andere voortzetting waarop de Veenendaler enkele zetten later in de fout gaat en een schaakje over het hoofd ziet. Daarna was het snel gewonnen voor Gerben. Theo Jurrius toonde zijn goede vorm. Hij won ook deze 2e OSBO-ronde. Zijn tegenstander speelde in een Franse opening de sterkste voortzetting. Er kwam een middenspel op het bord met zware stukken en het loperpaar. Na dameruil werd een pion gewonnen. Na de 40e zet wist Theo door een penning af te wikkelen naar een gewonnen pionneneindspel waarin hij de verste vrijpion had. Een 4-3 voorsprong was bereikt. Er kon niet meer verloren worden, een gelijkspel was binnen. Met dit feit moest Ruud Wille trachten zijn stelling remise te houden. Vanuit het begin was hij langzaam maar zeker in de verdrukking geraakt. In de tijdnoodfase werd een kwaliteit geofferd maar hij raakte 4 zetten later onbedoeld een tweede kwaliteit kwijt. Hiervoor had hij wel wat tegenspel in de vorm van 2 verbonden vrijpionnen in het centrum en de dreiging om met de dame de vijandelijke stelling binnen te komen. De pionnen werden met het grootste gemak echter weer weggegeven en het leek nog een kwestie van tijd. Wat tegenspartelen dus, zolang het nog zin had. Maar zijn opponent liet plots een schaakje toe en de materiële achterstand werd weer volledig ongedaan gemaakt. Wel had zijn opponent nu in het resterende dame-eindspel een paar vrijpionnen. Maar ook hij was na zo'n 6 uur spelen niet meer helder en liet plotseling eeuwig schaak toe. Ongelooflijk maar waar. Zo werd toch nog de volle winst in deze wedstrijd behaald en dat was een behoorlijke meevaller

Gedetailleerde uitslag ASV3-Veenendaal1: I. v.d. Gouw-J. Verwoert 0-1; H. Rigter-M. v. Niel ½-½; R. Wille-H. Brongers ½-½; H. Hoedemaeckers-D. Kudinov ½-½; A.P. Taal-B. v.d. Veen 0-1; G. Hendriks-A. Burer 1-0; J. Boonstra-J. v.d. Brink 1-0; T. Jurrius-A. Loonstra 1-0. Eindstand 4½-3½.

 

ASV-4 geeft winst weg: De Huissenaren waren uitzinnig van vreugde nadat de laatste partij was beëindigd en de 4½-3½ zege een feit was. Voor de ASV-ers restte slechts ongeloof. Hoe kon dit gebeuren?. Want wat ging het vierde in de slotfase keihard onderuit. Onvoorstelbaar... Maar voor het zover was leek er geen vuiltje aan de lucht. Uw redacteur was nog maar net in de Huissense speelzaal, zo rond 22.45 uur, toen ASV in een half uur tijd een comfortabel lijkende 1-3 voorsprong nam. Eerst werd bij Hedser Dijkstra het punt gedeeld. Onze ASV-er wilde persé niet verliezen en speelde, gelet op enkele recente slechte partijen, vooral op safe. In een eindspel met lopers van gelijke kleur werd tot remise besloten. Er was geen uitzicht op meer. Aangesto­ken door het razende tempo van zijn opponent Ayyoubi op de clubavond, een dag eerder, speelde Cees Verkooijen tegen zijn gewoonte in vrij snel. Tegenstander Rob Huberts had de tijd wel nodig. Deze ontwikkel­de zich niet correct. Dit bleek de gehele partij en uiteindelijk werd hem dit fataal. Een fout kostte een pion en toen Cees met een toren op de 7e rij de zwarte stelling binnenkwam was de strijd snel gestreden. Cees verbruikte slechts 3 kwartier. Een unicum voor hem!! Tijs van Dijk bracht met een verdienstelijke remise de stand op 1-2. Hij had in de slotfase aanvankelijk 2 pionnen meer, waarvan er later 1 verloren ging, en leek op winst te kunnen spelen maar een actieve vijandelijke toren en paard noodzaakte tot verdedigen. Daarom een terechte remise. Rob van Belle, naast Tijs de tweede invaller voor de afwezigen Coen Mekers en Hans Hoedemaeckers, won overtuigend. In het late middenspel werd zijn tegenstander gedwongen de koningsstel­ling te verzwakken. Na een schijnoffer kwam de koning geïsoleerd te staan. De koning werd naar de damevleugel gedreven waarna de  partij simpel naar winst werd gevoerd (1-3). Tot zover ging alles goed. Uit de resterende vier partijen moest nog 1½ punt komen voor de winst. Barth Plomp kreeg op dat moment de betere stelling, Paul Schoenmakers was weer eens slecht uit de opening gekomen en stond tegen Jan Knuiman verkreukeld en in feite verloren. Jan Willem van Willigen had veel minder tijd maar de stelling leek in evenwicht en Albert Marks had het beste van het spel ook al gehad. Aanvankelijk had hij een stevige drukstelling. Zijn tegenstander had niet veel maar toen Albert een pion pakte op h5 werd het onduidelijk en kwam hij slechter te staan. Hij offerde daarom een paard op f6 en kreeg wat praktische kansen met een matdreiging via Dh6. Duidelijk was het naar mijn idee toen al niet meer voor de ASV-ers. De tijdnoodfase brak nu echt aan en de feiten volgden zich in snel tempo op. Eerst bij Barth Plomp kijken. Tegen Rob Knuiman had hij een pion verloren maar dit bood Rob ogenschijnlijk niet direct voordeel. Barth kwam goed terug en verraste zijn tegenstander door met de toren op a2 een pion te slaan. De kansen keerden, Barth kreeg duidelijk voordeel. Toen Barth een gepende loper op de onderste rij dreigde te slaan met de toren, waarop wit hoofdschuddend en uit wanhoop, zoiets als "opgeven kan altijd nog", maar het pionzetje e5-e6 deed om eventueel nog tot eeuwig schaak te komen met Df7+ liep ik naar de partijen van Jan Willem en Albert, zo zeker was ik van de winst van Barth. Niet veel later werd de stilte doorbroken door een onbedaar­lijk gelach en rumoer. Ik zag enkele teamgenoten vertwijfeld naar Barths's stelling kijken. Dit kon toch niet waar zijn. Ja hoor, het was echt zo. Barth had de loper niet met de toren geslagen maar met zijn loper en zo kon Rob zomaar met eeuwig schaak remise bereiken. Weg zekere winst: 1½-3½ in plaats van 1-4, de spanning was om te snijden. Het leek er niet meer in te zitten. De stelling van Jan Willem was weliswaar aardig in evenwicht maar diens vlag stond op vallen en Paul had twee pionnnen minder in een eindspel. Bij Marks gebeurde toen een nieuwe sensatie. Zijn tegenstander stond gewonnen en kon het simpel uitmaken. Maar hij koos voor een andere "winstweg". Hij plaatste zijn toren op f4. Als Albert zou slaan volgde een paardvork op d3 met schaak en damewinst, zo was de gedachte erachter. Deze "dreiging" is teveel dacht Albert en gaf op. Maar wat hij niet had gezien werd hem door de omstanders al snel duidelijk gemaakt. Hij had de toren op f4 zomaar kunnen slaan want de paardvork werd belemmerd door zijn loper op g6 die daarmee het veld op d3 dekte. Zo gaf Marks op in een stelling die hem winst zou opleveren, terwijl hij een fractie eerder had moeten opgeven toen de stelling echt verloren was. Het was over en sluiten. Jan Willem kon het niet meer bolwerken in de beschikbare tijd en Paul zag zijn stelling verder verslechteren en kon het onmogelijk meer keepen. De 4½-3½ nederlaag stond vast. Een slechte start van ons team, dat het vorige seizoen nog met een tweede plaats afsloot. En onze symphatieke Huissenaren.... Zij hadden deze winst zeker niet verwacht temeer daar zij verzwakt uit de zomerperiode waren gekomen. Het bleef nog lang onrustig in Het Koelhuis waar het bier rijkelijk vloeide. Beduusd en verdoofd reed ik naar huis. Hoe krijg ik dit nu weer op papier.... Onbewust dacht ik terug aan mijn partij voor het derde waarbij ik zelf op een niet meer verwachte remise uitkwam. ASV-4 had dit geluk nu niet. Schaken blijft toch een raar spelletje.

Gedetailleerde uitslag Variant-1 - ASV-4: J. Knuiman - P. Schoenmakers 1-0; R. Knuiman - B. Plomp ½-½; R. Huberts - C. Verkooijen 0-1; P. Schurink - J.W. van Willigen 1-0; F. van Galen - A. Marks 1-0; B. Hetterscheit - T. van Dijk ½-½; J. Huberts - R. van Belle 0-1; T. Hageman - H. Dijkstra ½-½. Eindstand 4½-3½.