38e jaargang no.
29 donderdag
30 september 1999
Uitslagen interne
competitie 4e ronde (23
september 1999): Homs -
Schleipfenbauer 2-2 v. Roosmalen - E. Wille 0-1 E. Belle - A. Migchels 2-2 v. Willigen -
R. Wille 2-2 Verkooijen -
v.d. Gouw 2-2 |
Huizinga -
Marks 1-0 P.Schoenmakers - Boonstra 1-0 Jurrius -
Knuiman 1-0 Teunissen -
Taal 0-1 Vermeer -
Wiggerts 0-1 Rood -
Blees 0-1 Sigmond -
Otten 1-0 |
de Munnik -
de Groot 0-1 Ariëns -
Uithof 0-1 Hartogh Heijs -
Koeweiden 1-0 Legierse -
v. Vlerken 1-0 de Jong -
Schenk 0-1 van den Heuij -
Stibbe 0-1 |
Jaaroverzicht: Zoals al
eerder is aangekondigd, is vanavond het seizoenoverzicht van onze clubavonden
beschikbaar. Er ligt een exemplaar voor u klaar op de wedstrijdtafel. Hierop
kunt u precies aflezen wanneer we onze reguliere interne competitieronden
onderbreken voor bijvoorbeeld de rapidavonden en het snelschaken. De
bekercompetitie vindt, zoals u gewend bent, gewoon plaats op avonden tijdens de
interne competitie. U kunt zich hiervoor overigens nog opgeven bij onze
wedstrijdleider Hedser Dijkstra. We willen met de 1e ronde van deze afvalrace
starten in de loop van oktober.
Valse start
ASV-3:
In het vorige nummer gaf ik al in het kort weer hoe de 6-2 nederlaag tegen UVS
tot stand was gekomen. In deze E.P. een wat uitvoeriger terugblik op deze
wedstrijd. ASV-3 kreeg overigens voor het derde achtereenvolgende jaar in de 1e
ronde een 6-2 nederlaag te slikken. Op zich is het geen schade om tegen het sterke UVS-1 te verliezen maar zó
ruim verliezen daar wordt je niet echt vrolijk van. "Wij zullen jullie wel
weer helpen" viel na afloop in kringen van spelers uit het vierde reeds te
beluisteren. Een schamper gelach volgde. Ook voor de wedstrijd al vonden de
invallers uit ASV-4 het nodig voor wat stemmingmakerij omdat juist zij het
waren geweest die de degradatie van het derde afgelopen seizoen ongedaan hadden
gemaakt door als beste nummer 2 te eindigen en daarmee weer een plaats in de
promotieklasse voor ASV hadden veiliggesteld. "Laten jullie nu eerst maar
eens zien dat jullie het ook op dit niveau aankunnen" was het duidelijke
commentaar hierop van Siert, die daarmee meteen wat extra olie op het vuur
gooide. Zo werd iedereen op scherp gezet maar dat mocht helaas niet baten. UVS
was, zoals ook uit het Elo-verschil tussen beide teams reeds bleek, gewoon
sterker. Vergeleken met het vorige seizoen zijn Frank Schleipfenbauer en Erika
Belle doorgeschoven naar het tweede maar heeft het derde in Jacques Boonstra en
Theo Jurrius waardige vervangers. Door personele problemen in de hogere teams
werd Jacques al meteen afgestaan aan ASV-2. Verder kende ook het derde zelf
afzeggingen. Gerben Hendriks en Hans Rigter waren niet beschikbaar. Een poging
om deze partijen vooruit te laten spelen strandde helaas. Coen Mekers, Cees
Verkooijen en Jan Willem van Willigen, allen uit dat roemruchte vierde, namen
hun plaatsen in. Hoe verliepen de partijen? Bij teamleider Anne Paul Taal kwam
er tegen een oude bekende, Chris Verstegen, een traditionele Konings-Indiër op
het bord. Na overhoring van de theorie volgde een gelijkopgaand middenspel wat
na afruil van de zware stukken resulteerde in een gelijk eindspel (2-2). Ook bij
Ruud Wille volgde daarna een puntendeling. Aanvankelijk kwam Ruud wat minder
uit de opening. Maar na ruil van de witte loper kon Ruud de stelling weer in
evenwicht brengen. Sterker nog, hij stond een fractie beter maar ook hier
haalde verdere stukkenruil het venijn uit de partij (1-1). Jan Willem van
Willigen was vanuit de opening in het nadeel gekomen en stond al snel
positioneel verloren. Concentratieproblemen bij aanvang, gaf hij later zelf als
oorzaak aan. Na wat rommelen kreeg hij warempel nog wat kansen maar door een
gebrek aan tijd werden deze kansen weer verklungeld (2-1). Theo Jurrius kreeg
een Oerang-Oetang tegen en kreeg na ...c6 en ...Db6 een gelijke stelling op het
bord. Op de 12e zet bood hij dan ook remise aan. Dit werd door de Nijmegenaar
geweigerd. Zijn tegenstander wilde het daarop gaan bewijzen en liet dit 3
zetten later volgen door een incorrect offer. Na stukkenruil kwam er een voor
Theo gewonnen stelling op het bord. Een goede winst van onze debutant in het
derde (2-2). Een gelijke stand met nog vier partijen te gaan en dan hoop je op
meer. De tijdnoodfase was intussen aangebroken. Siert Huizinga kreeg in een
Nimzo-Indiër met zwart een goed centrum. In het middenspel speelde hij echter
een verkeerde pion op. Bekwaam werden de open lijnen door wit benut voor het
posteren van de stukken en zwart werd "op eigen veld (lees:
strafschopgebied) vastgezet".
Wit maakte geen fouten en maakte het deskundig uit (3-2). Kort daarop
verloor ook Ivo van der Gouw, die aan het eerste bord een zware taak had tegen
de kopman van UVS. In een stelling waarbij zijn tegenstander lichte druk had
werd in tijdnood niet de sterkste voortzetting gekozen. Hierna restten slechts
"schwindelkansen". Deze werden door zijn opponent keurig verhinderd
(4-2). Coen Mekers keek op dat moment ook al tegen een verloren stelling aan. In een doorschuifvariant
van de Caro-Kann offerde wit een pion op e6. Coen kwam met zwart positioneel
verloren te staan. Hij zocht zijn tegenkansen en ruimte door een pion terug te
offeren. Wit won een kwaliteit maar gaf vervolgens een kwaliteit weg. In de
tijdnoodfase moest Coen noodgedwongen materiaal teruggeven vanwege dreigende
witte vrijpionnen. Het resterende eindspel van toren en 3 pionnen tegen paard
en 3 pionnen werd technisch goed uitgebuit (5-2). Cees Verkooijen kwam
duidelijk beter uit de opening. Zijn tegenstander speelde deze fase heel
slecht. Maar met dit openingsvoordeel deed Cees te weinig. Hij ging eerst
rustig ontwikkelen en kreeg toen via de open g-lijn zelf een aanval over zich
heen. Hij
riep als het
ware het onheil over zich af. Na de tijdnoodfase stond hij een pion achter maar
verspeelde even later een kwaliteit en daarmee de partij (6-2). Bij het
verlaten van het speellokaal kwam Barth Plomp aangereden die in Den Bosch bij
een KNSB-wedstrijd als wedstrijdleider had gefungeerd. Net te laat om nog wat
van de wedstrijd van het derde te zien maar wel op tijd om met enkele spelers
naar de "ASV-Chinees" te gaan. Zo werd het toch nog een leuke
afsluiting na een slechte competitiestart.
Gedetailleerde
uitslag UVS-1 - ASV-3: M. van Rooij - I. van der Gouw 1-0; R. v.d. Plassche -
C. Mekers 1-0; R. Bisschops - R. Wille 2-2; K. v.d.
Veen - S. Huizinga 1-0; C. Verstegen - A.P. Taal 2-2; K.S.
Cheung - C. Verkooijen 1-0; J. Spoorenberg - J.W. van Willigen 1-0; L. Hofman -
T. Jurrius 0-1. Eindstand 6-2.
Reünie-avond
ASV:
Het idee om eens een reünie te organiseren voor de leden en oud-leden kreeg
zaterdag jl. gestalte middels een gezellig samenzijn waarbij men na de
ontvangst met koffie en cake kon genieten van een heerlijk koud en warm buffet
dat werd gevolgd door een casino-avond. Het werd een happening waarop wij,
evenals de bijna 50 aanwezigen, weer met plezier kunnen terugkijken. Helaas
bleek de respons van onze oud-leden zeer miniem. Dat was op zich teleurstellend
maar het deed aan het slagen van deze avond niets af. Gelukkig waren er nog wel
enkele oud-leden, zoals bv. René Duchêne, Freek Hooning, Abbes Dekker, Wim
Huisman en Cees Spruijt terwijl ook Hendrik van Buren, Rob Elzas en Fred
Duchêne, leden van ASV die we helaas niet geregeld op de clubavonden
tegenkomen, acte de presènce gaven. Hun aanwezigheid werd zeer op prijs gesteld
en zo kon weer eens wat worden bijgepraat en dan blijkt men ASV nog steeds een
warm hart toe te dragen ook al is de clubbinding dan (soms tijdelijk) wat
minder geworden. De casino-avond die na het buffet volgde was wederom een groot
spektakel. Ruim 12 jaar geleden hadden wij dit al een keer in
huis en werd nu met succes geprolongeerd. Gestart werd met een beginkapitaal
van / 1000,-- en
al snel werd enthousiast met dit (nep)geld gesmeten aan de roulettetafel,
Black-Jack, blufpoker, eenëntwintigen maar vooral bij het dobbelspel
Mexicaantje. De deelnemers aan dit laatste spel, waarbij de geluksfactor van de
dobbelstenen natuurlijk enorm groot was, waren ook het luidruchtigste. Meer dan
eens waren zelfs tot in het restaurantgedeelte de nodige lachsalvo's te horen
wanneer iemand weer eens door dat ongelukkige getol van die dobbelstenen vele
duizenden guldens had verspeeld. Nee, als je je geld wilde verbrassen dan moest
je aan die tafel spelen. Maar ook ruime winsten behoorden zo weer tot de
mogelijkheden. Hoe snel dit kon gaan bleek bij Nico Schoenmakers. Net voor het
einde stond hij nog bijna 2 ton in de min om uiteindelijk met een positief
saldo van bijna / 50.000,--
als derde te eindigen. Bij de loterij na afloop van de casinospelen, wilde het
toeval dat zowel vroegere als huidige bestuursleden meer dan eens het juiste
lotnummer bleken te hebben. Zo liet onze penningmeester Paul Schoenmakers de
hoofdprijs (een levensmiddelenmand) trekken op een lot dat..... inderdaad juist
hij had gekocht. De avond werd afgesloten met de prijsuitreiking van de
casinospelen. Hierbij bleek Anne Paul Taal de eerste speler te zijn die bij de
bank geld moest lenen. Bij de dames was dit Marjan Schoenmakers. Nico's vrouw
kwam uiteindelijk toch van lager wal nog riant in de plus uit met bijna 22 ton, goed
voor een 2e plaats. De poedelprijs was voor Richard van der Wel die met zijn
roekeloze inzetten (of zullen we het maar pech noemen?) meer dan twee ton
verspeelde. Hoe het wel moest liet zijn vriendin zien. Zij won met overmacht
bij de dames en eindigde met een plussaldo van / 259.430,--. Winnaar bij de heren werd
René Duchêne met een positief saldo van / 91.000,--. Op een gegeven moment deed
hij zijn vader met een achteloos gebaar een duizendje cadeau. "Hier pa,
voor mij maakt het toch niet meer uit". Gerrit Verbost volgde als 2e met / 58.000,--.
In de slotwoorden van Nico Schoenmakers "dit doen we nog eens een keer
over" kon een ieder zich vinden. Tevreden ging men huiswaarts.
Partij: Eindelijk
weer eens een "plaatje". Inderdaad, een diagram van een
partijfragment komt u mede door de vele nieuwsfeiten niet veel meer tegen in
E.P. Bovendien is het nogal bewerkelijk en tijdrovend. Maar misschien komt hier
verandering in en kunt u vaker een partij tegemoet zien. Deze E.P. sluit ik af
met een partij van Pieter Bohlmeijer uit het Nederlands Kampioenschap voor
veteranen begin juli in Oosterbeek. De partij komt uit de schaakrubriek van de
Arnhemsche Courant en is van de hand van Peter Boel, die recentelijk het
Apeldoornse ASG verruilde voor ASV-1. Het betreft hier
een partij van Pieter uit de 1e ronde die met zwart speelde tegen G. de Wit: 1.
e4, c5 2. Pf3, d6 3. d4, cd4: 4. Pd4:,
Pf6 5. Pc3, g6 6. Le2, Lg7 7.
0-0, Pc6 8. Pb3, 0-0 9. f4, a5!? (een strategische aanpak. De tekstzet dreigt
onaangenaam 10...Db6+ 11. Kh1, a4) 10.
a4, Le6 11. Le3 (als wit iets wil moet hij hier 11. f5!?,
Lb3: 12. cb3: spelen) 11...Dc8 12. Kh1, Pb4 13. Pd4, Lc4 14. Ld3 (wit
speelt het wat slap, zodat Bohlmeijer snel het initiatief kan grijpen. Goed was
hier 14. Pdb5, waarmee wit een aantal belangrijke velden pakt. Na 14...d5!? 15.
e5 wordt het interessant. bv. 15...Pe4 16. Lg4!?) 14...e5 stand na 22. Tf4 - f1
15. Pdb5, Pd3: 16. cd3:, Lb5: 17. Pb5:, Pg4
18. Lg1, ef4: 19. Tf4:, h5 20. d4 (niet 20. Pd6? vanwege ...Dc7) 20...Dd7
21. h3, Ph6 22. Tf1 (Zie diagram. Wit lijkt zijn zaakjes redelijk voor
elkaar te hebben, maar nu gaat zwart het centrum bestoken, met in het
achterhoofd de zwakke zwarte velden op de witte koningsvleugel: 22...f5 23.
Db3+, Kh7 24. Dd5, fe4: 25. De4:? (goed
genoeg was nog 25. Dd6:, Tad8 26. Dd7:,
Td7: 27. Tf8:, Lf8: 28. Te1, Pf5 29. Kh2) 25...Pf5
26. Dd3,
h4!
(met "structurele aanval") 27. Lh2, Tae8 28. Tae1, d5 29. Te8:,
Te8: 30. Tc1 (dreigt nog even 31. Tc7 en 32. Le5, maar hij is niet aan de
beurt) 30...Te3, 31. Dd1, De6 32. Lg1 (wit kan alle zwaktes niet meer
dekken, zie 32. Pc7, De4) 32...Te2, Dd3 (nu zit er geen directe
combinatoire winst in dus plukt Bohlmeijer een pion) 33...Tb2: 34. Df3, Tb4 35. Tc7 (of 35. Pc7?, Dd6! 36. Dd5:, Df4!) 35...Pg3+, 36. Kh2, De1 37.
Df7, Pf5
(zo voer je een aanval efficiënt. Tegen 38...Tb1 is er geen zinnige verdediging
meer) 38. Pd6, Dg3+ (en dit kon ook nog) 0-1.