"En Passant"

Terug index En Passant

38e jaargang no. 19 donderdag 20 mei 1999

Uitslagen interne competitie

27e ronde ( 6 mei 1999):

Storms - Bohlmeijer 0-1

Jurrius - v.d. Wel ½-½

v. Willigen - N. Schoenmakers 1-0

T. van Dijk - Taal 1-0

Brouwer - R. van Belle 0-1

Zunnebled - Vermeer 0-1

Reijenga - Hajee 1-0

Wiggerts - Rood 1-0

Verbost - Blees 0-1

Visser - Dijkers 0-1

Otten - Legierse 1-0

v. Vlerken - Stibbe 1-0

ASV-Bekercompetitie-½-finale:

Mekers - Homs 0-1

Reulink - v. Roosmalen 0-1

(Guust Homs en Sjoerd van Roosmalen plaatsten zich hierdoor voor de finale).

Rectificatie uitslag interne 26e ronde 29/4:

v.Leeuwen - Zunnebeld 1-0 moet zijn 0-1.

Snelschaken: Volgende week donderdag 27 mei is er geen ronde voor de interne competitie. Dan staat het ASV-snelschaakkampioenschap op het programma. Voor degenen die liever een wat langzamer tempo hanteren kunnen desgewenst een rapidgroepje formeren of zomaar een gewone partij spelen.

Beterschap: Onlangs kreeg het bestuur bericht van de ziekte van onze oud-voorzitter en erelid Fred Duchêne. Na een korte periode in het ziekenhuis te hebben verbleven is hij inmiddels weer thuis waar hij nog geruime tijd zal moeten herstellen. Wij wensen hem vanaf deze plaats een voorspoedig herstel toe.

Sonsbeek-SNS-schaaktoernooi: We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd schaakevenement dat ter gelegenheid van 100 jaar Park Sonsbeek werd gehouden. De deelnemers aan de grootmeestervierkamp in Huize Sonsbeek boden veel strijd (slechts 3 van de 12 partijen eindigden in remise), terwijl ook de publieke belangstelling in de Spiegeltent, waar het commentaar werd verzorgd, alsmede in de speelzaal zeker niet tegen viel. De schaaktentoonstelling met zo'n 50 schaakspelen uit de hele wereld, en de ASV-stand (nu maar hopen dat het extra leden oplevert) werd druk bezocht. Het toernooi is goed in de publiciteit gekomen. Niet alleen de regionale dagbladen, maar ook enkele landelijke kranten besteedden ruimschoots aandacht aan dit toernooi. Hedser Dijkstra zorgde er voor dat de partijen live op Internet te volgen waren en bovendien waren de uitslagen te lezen op NOS-teletekst. Ook Omroep Gelderland (radio en teletekst) en de Stadsomroep Arnhem waren present. De afsluitende simultaan en de puzzeltocht op zondag 9 mei kenden fantastische weersomstandigheden. Bij de simultaan, die hierdoor buiten kon worden gehouden, namen veel wandelaars een kijkje. Een geweldige reclame voor het schaken. Uiteindelijk namen 96 schakers het op tegen de 4 grootmeesters. Hierbij boekten ook enkele ASV-ers succes. Viktor Kortchnoi won 22 keer en stond slechts 1 remise toe. Matthew Sadler versloeg 22 opponenten, speelde 1 keer remise en verloor 2 keer t.w. van Richard van der Wel en Siert Huizinga. Friso Nijboer won 22 partijen, speelde remise tegen Guust Homs en werd op een nul getracteerd door Cees Verkooijen. Xie Jun tenslotte, won 20 keer, speelde 2 remises (waaronder tegen Tijs van Dijk) en verloor 2 keer (onder meer tegen Remco de Leeuw). Bij de puzzeltocht, die was uitgezet en bedacht door Apeldoorner Wim Bruins en ASV-er André de Groot, moesten de deelnemers zich stuk bijten op bijv. diverse schaakvragen, probleemstellingen, rebussen, vragen over park Sonsbeek, het tellen van stukken in een boom (een tros pionnen blijkt dan vaak moeilijk te tellen, zeker als er nog één half verscholen tussen zit). Ook de vraag waarom de herten in Sonsbeek niet kunnen schaken leverde de nodige hoofdbrekens op. Het antwoord was ogenschijnlijk simpel. Het blijken damherten te zijn. Alles bij elkaar genomen was het een fantastische schaakweek.

Open Kampioenschap van Arnhem: Na 10 jaar was het weer zover. Het Arnhems Kampioenschap ging vrijdag jl. weer van start. Na zo'n lange tijd zonder titelstrijd achtte het ASV-bestuur de tijd rijp om het toernooi weer nieuw leven in te blazen. Nadat er een sponsor was gevonden, t.w. De Kempenaer Advocaten, werd het groene licht gegeven. Toch heeft het doorgaan lang aan een zijden draadje gehangen want je kunt wel een toernooi willen organiseren maar zonder deelnemers begin je niets. En daar ontbrak het lang aan. Tot vijf dagen voor het begin bleef het deelnemersaantal steken op nog geen 20, alle inspanningen ten spijt. Maar een "rondje bellen" en wat late aanmeldingen brachten het aantal spelers uiteindelijk op 39. Voldoende in ieder geval om een start te kunnen maken. Wellicht kan hiermee het toernooi in de komende jaren verder worden uitgebouwd. In de hoofdklasse, waarin 14 spelers uitkomen, moet titelverdediger Erik Wille, die zijn kampioenschap lang heeft kunnen koesteren, het opnemen tegen de kanshebbers Otto Wilgenhof, Remco de Leeuw en Jan Boersma. Laatstgenoemde verloor in de 1e ronde echter verrassend van Ruud Wille terwijl Jan Knuiman Erik Wille een half punt afsnoepte. De andere favorieten maakten geen fout. Otto won van Cees Verkooijen en Remco boekte een zege op Erika Belle. Voorts won Richard van der Wel die een fout van Fred Reulink afstrafte. Paul Schoenmakers en Siert Huizinga deelden het punt. In de eerste klasse (12 spelers) treffen we maar 4 ASV-ers onder de deelnemers aan. Toch weinig. Alleen Jan Vermeer kwam niet tot de volle winst. Hij speelde remise. Winst was er in deze 1e ronde wel voor Tijs van Dijk, Theo Jurrius en Nico Schoenmakers, die zich overigens als een soort "Manke Nelis" in de speelzaal met een kruk voortbewoog vanwege een tijdens een vriendschappelijk potje zaalvoetbal opgelopen zweepslag. Hierdoor miste hij het voetbaltoernooi op Hemelvaartsdag, waarover u verderop in deze E.P. meer kunt lezen. "Jammer voor Paul want dit kost ze zeker de eerste plaats", zo vertrouwde Nico uw redacteur enkele dagen voor het toernooi zonder enige vorm van zelfoverschatting nog toe. In de tweede klasse (13 spelers) wonnen alleen onze jeugdleden Tjé Wing Au (van Murat Duman) en Kasper Uithof. Ignace Rood, Bert Sigmond en Herman de Munnik zagen hun partij na lange strijd verloren gaan. Morgen is de tweede ronde. Ook al doet u niet mee, u bent natuurlijk altijd welkom als u een keer een kijkje wilt nemen.

Bevrijdingstoernooi: Wageningen staat de laatste jaren garant voor een zeer sterk bezet rapidtoernooi, t.w. het Bevrijdingstoernooi op 5 mei. Ook nu weer waren vele sterke schakers op dit evenement afgekomen, maar wat wil je ook als er een eerste prijs klaar ligt van ƒ 1250,--. Niet gek voor een dagje schaken. Ter illustratie: in de hoofdgroep was Guust Homs met zijn Elo van 2187 als 26e van de 54 deelnemers geplaatst. Dat geeft de sterkte van deze groep al enigszins aan. Maar ook het totale deelnemersveld van 163 spelers zal bij de organisatie vast tot tevredenheid hebben geleid. Guust Homs speelde een wisselvallig toernooi. Steeds stond hij rond de middenmoot. In de 8e en laatste ronde had hij zijn score nog boven de 50% kunnen tillen maar hij verloor, waardoor hij op 3½ uit 8 bleef steken. "Het was dan ook niet echt geweldig", aldus Guust, daarmee doelend op zijn wat tegenvallende score. De hoofdgroep werd gewonnen door een viertal echte cracks nl. van Wely, Vaganian, Glek en Meyers met 6½ uit 8. Albert Marks kwam in de B-groep (Elo 1600-1900) uit. De opbouw van zijn score was wat bizar. Na 2 ronden had hij 1½ punt. Dat geeft vertrouwen zou je denken, maar hij verloor vervolgens 4 keer achter elkaar. In de 2 slotronden kon hij zijn score toch nog verdubbelen. Met 3 uit 8 was duidelijk dat hij, gezien het feit dat hij pas sinds kort weer volop aan het schaken is, het schaakritme zeker in rapidpartijen nog moet vinden. Met zijn score eindigde hij onderin de middenmoot van deze uit 58 spelers bestaande groep. In de C-groep was er succes voor Bert Sigmond. Hij eindigde met 6 uit 8 op een gedeelde 3e/5e plaats. Na een nederlaag in de 1e ronde (ook wel Zwitsers gambiet genoemd) won hij vier keer op rij. Met 2 remises in de 5e en 6e ronde consolideerde hij zijn hoge positie. Dit wist hij zelfs door winst in de slotronde nog te verbeteren. Ook Herman de Munnik was lang in de top van de ranglijst te vinden. Hij won de eerste 2 ronden verloor daarna een keer maar maakte dit meteen weer goed door de volgende drie ronden winnend af te sluiten. Zo had hij op dat moment zelfs een halfje meer dan Bert. Maar de energie was op. Het lukte Herman niet meer om in de laatste 2 ronden nog wat halve of hele punten aan zijn totaal toe te voegen. Met 5 uit 8 viel hij net buiten de prijzen.

Seniorentoernooi: Een dag na het Bevrijdingstoernooi werd er in Velp een seniorentoernooi voor 50-plussers gehouden. Aan dit toernooi namen in totaal 84 spelers deel waaronder 2 ASV-ers. Henk Kelderman en M. van Dijk kwamen uiteindelijk in de B-groep beiden op 3½ uit 6 uit. Kelderman had de betere start. Hij begon met 2½ uit 3, bovendien won hij het onderlinge duel. Maar nadat Henk in de 4e ronde verloor ging van Dijk, die hiermee op 3 uit 4 kwam, hem door winst voorbij. Een ronde later achterhaalde Kelderman hem weer. Zo gingen ze met 3 punten de slotronde in waarin beiden remise speelden. In de eindstand werd Henk van de 42 deelnemers op weerstandspunten 11e en van Dijk 17e.

Voetbaltoernooi: Initiatiefnemer Paul Schoenmakers was er in geslaagd om een heus elftal ASV-ers te formeren dat op Hemelvaartsdag deelnam aan een voetbaltoernooi van de SV. Wodanseck in Wolfheze. De weergoden waren het toernooi niet gunstig gezind want bij tijd en wijle viel de regen gestaag neer uit de bewolkte hemel. Helaas kon het dak niet dicht. Maar dat mocht de pret zeker niet drukken. De verrichtingen van onze jongens waren hartverwarmend. De organisatie had hoge verwachtingen van nieuwkomer ASV. Uit betrouwbare bron (de playing captain) had men namelijk vernomen dat het team het eindspel tot in het ultieme beheerste en dat de desbetreffende spelers het Franse spel tot in de finesses bestudeerd zouden hebben. Anderen beweerden weer dat deze uitspraken slechts waren gedaan om het ASV-team een plaatsje in het toernooi te bezorgen. Met veel verve en het nodige tactische vernuft ging het team van start. Net als bij de Superboeren werden de mouwen opgestroopt. Een 1-1 gelijkspel in de eerste wedstrijd werd zelfs gevolgd door een 1-0 winst dankzij een wereldgoal uit een vrije trap van Paul Schoenmakers. De bewondering bij de tegenstanders steeg. Wat zijn dit voor Godenzonen? Zou dit team dan toch... het zijn toch maar schakers?! "Ze spelen voetbal van een andere planeet..., ze spelen de sterren van de hemel..., ze spelen de pannen van het dak". Zomaar enkele kreten die uw redacteur uit de kleedkamers van de verbijsterde tegenstanders opving. Het accent lag veelal op de verdediging met het slot op de deur, een soort "kerstboomsysteem" met af en toe een vlijmscherpe counter. Hangende buitenspelers, opkomende backs. Menig campingelftal of café-elftal zou er trots op zijn. Het was een hecht systeem. Een ieder speelde vanuit zijn taak. Het spel had alles in zich. Een ziekenhuisbal, een klutsbal, dan weer een fraaie diepe bal achter de vijandelijke linie, een stiftbal, je kon het zo gek niet bedenken. Ook een professionele overtreding schuwde men niet. Met speels gemak werd een tegenstander in de mangel genomen of even op de hakken getikt. Af en toe solliciteerde men naar een kaart maar de scheids hield de kaarten op zak. En wanneer de scheidsrechter dan weer eens (ten onrechte natuurlijk) floot dan werd hem stiekemweg even gevraagd of hij ook op blokfluitles zat. Ook het keeperswerk van Theo Jurrius sprak tot de verbeelding. Een goede sluitpost, wel een beetje een showkeeper, maar hij hield zijn hok wel met enkele fraaie reddingen vrijwel schoon of hij keek de bal gewoon het doel uit. Het was zeker geen grabbelaar die nog geen strandbal kon vangen. En leek het even mis te gaan dan zat er altijd nog dat engeltje op de lat. Na deze twee wedstrijden werd het vooral hotsknotsbegoniavoetbal. De conditie (of eigenlijk het gebrek daaraan) begon steeds meer mee te spelen en kleine kwetsuren speelden op. De volgende twee westrijden gingen dan ook met resp. 3-1 en 2-0 verloren. In de derde wedstrijd was men gewoon de mindere, in de vierde wedstrijd greep de verdediging in de slotfase 2 keer net even te laat in. Het spel had meer en meer weg van boerenkoolvoetbal, flipperkastvoetbal, afbraakvoetbal maar ook soms wat van paniekvoetbal. De buitenspelers kwamen geen lantaarnpaal meer voorbij en de verdediging leverde de bal regelmatig in bij de tegenstanders. Nog één keer moest men de strijd aangaan, het laatste restje energie werd aangesproken. Inzet en keihard werken leverden zelfs een 2-0 voorsprong op maar de tegenstander voerde de druk steeds meer op. Vooral over de vleugels werd ASV aangepakt. In de laatste 8 minuten boog de tegenstander, de latere toernooiwinnaar, de achterstand om in een 3-2 zege. ASV eindigde daardoor temidden van diverse voetbalclubs op een 5e plaats van de 7 teams. Klasse!! Zoals altijd stonden de beste stuurlui aan wal maar het trouwe legioen genoot die dag met volle teugen. Vooral Jan Knuiman, natuurlijk zelf goed verzekerd, stal de voetbalshow. Op gewone sportschoenen (zonder noppen) maakte hij op het door de regen spekgladde veld enkele fraaie capriolen tot groot vermaak van de meegereisde supporters. Het was een succes en zeker voor herhaling vatbaar. Of Paul het contract van sommige spelers zal verlengen valt nog te bezien, voor enkelen lonkt de transferlijst. Ook diverse scouts op de tribune gaven al blijk van hun belangstelling. Het is dan ook niet zeker of enkele spelers op zaterdag voor ASV beschikbaar blijven.