"En Passant"

38e jaargang no. 16 donderdag 22 april 1999

VOLGENDE WEEK GEEN INTERNE COMPETITIE MAAR DE 5E EN TEVENS LAATSTE RAPIDAVOND!!

Externe competitie: In deze E.P. drie verslagen van afgelopen week gespeelde teamwedstrijden. Eerst een korte samenvatting. Nadat u in de vorige E.P. reeds alles over ASV-5 kon lezen kwamen er vorige week donderdag weer 3 ASV-teams in actie. Vreselijk jammer was hierbij vooral de gemiste promotie van ASV-4. De opdracht vooraf was simpel: winnen! Maar zoiets is altijd gemakkelijker gezegd dan gedaan. Bovendien was tegenstander Wageningen-2 niet te onderschatten ook al stond dit team laag op de ranglijst. Het werd uiteindelijk 4-4 en daarmee kwam het vierde een halfje tekort voor de winst en daarmee de promotie. SMB-3 werd nu kampioen vanwege het grotere aantal bordpunten. Voor ASV-3 betekende dit dat ze zich a.s. zaterdag op eigen kracht moeten zien te handhaven in de promotieklasse. Men kon door deze uitslag immers niet terugvallen op het vierde, die bij een kampioenschap een plaats in de promotieklasse voor ASV zou hebben veiliggesteld. Onverwacht kwam er echter nog een lichtpuntje in de duisternis. Want nadat ik dit in het weekend had geschreven werd ik een dag later door de actualiteit achterhaald. Afgelopen maandag kreeg ik namelijk aan het eind van de middag een telefoontje van Huub Blom, wedstrijdleider van de OSBO, met de mededeling dat in de parallelgroep van de 1e klasse de uitslagen van de laatste ronde zodanig gunstig waren geëindigd, dat ASV-4 met 11 matchpunten de beste nummer 2 in de 1e klasse is geworden. Dit kan voor ons vierde dus alsnog promotie opleveren (of juist een redding zijn voor ASV-3!!) als er geen OSBO-team uit de KNSB-competitie degradeert naar de OSBO-promotieklasse. Het ziet er goed uit maar ik hou voor de zekerheid nog even een slag om de arm..... Zaterdag weten we hierover meer.

Nu eerst nog even terug naar afgelopen week. Want ook voor het zesde waren de belangen groot. Nu hoefde men zelf niet te winnen maar in dat geval mocht concurrent Dodewaard-2 niet winnen want dan zou dit team ASV-6 alsnog voorbijgaan. Nu trof ASV-6 bovendien in Koningswaal-1 een zware tegenstander. Dit bleek ook in de wedstrijd. Vrij kansloos verloor het zesde met ½-5½. Het wachten was toen op het resultaat van Dodewaard-2. Dit team vocht een dag later voor de laatste kans tegen Bennekom-3. Ofschoon Dodewaard-2 nog wel met 1½-2½ voorkwam werd het toch een 3½-2½ verlies. Lang leek het 3-3 te worden maar daar schoot Dodewaard niets mee op. In het laatste eindspel werd geforceerd op winst gespeeld. Maar dit pakte, gelukkig voor het zesde, verkeerd uit. ASV-6 handhaafde zich dus in de derde klasse OSBO. Ook ASV-7 ging ten onder. Met 4½-1½ werd verloren tegen OPC-2 uit Doorwerth. Tot zover de verrichtingen van deze teams. Dan kom ik nu weer terug op a.s. zaterdag. Ook onze hoogste drie teams spelen dan de laatste ronde. Hiervan spelen ASV-1 en ASV-2 thuis (aanvang 13.00 uur). Voor u dus een laatste gelegenheid om een kijkje te nemen. Voor deze teams staat er niets meer op het spel. Het eerste speelt tegen het gedegradeerde Unitas-2 uit Groningen, het tweede komt uit tegen Venlo. Alleen voor ASV-3 is het zaterdag alles of niets. Tegenstander UVS-1 heeft verder geen belangen meer. Deze laatste ronde in de promotieklasse wordt gezamenlijk in Groesbeek afgewerkt. Maar er zal vast veelvuldig telefonisch contact zijn met De Opbouw om het thuisfront van de (hopelijk positieve) ontwikkelingen op de hoogte te houden. We wachten af. In de volgende E.P. meer over onze eerste drie teams.

ASV-4 mist promotie: Het leek allemaal zo mooi. Na de nederlaag van ons vierde tegen SMB-3 bleef ASV-4 winnen, terwijl de Nijmegenaren puntjes morsten. Het vierde ging met een punt voorsprong de slotronde in en bovendien was de uitslag van SMB-3 (5½-2½ winst op ESV) bekend. Winst was dus geboden tegen het veel te laag geklasseerde Wageningen-2. Het bleef vorige week donderdag spannend tot de laatste minuut, maar toen bij captain Paul Schoenmakers een K+P tegen K+pi op het bord resteerde, was helaas de remise en daarmee de 4-4 een feit. Slechts aan het einde van het tweede speeluur zag het er goed uit voor onze mannen. Een misrekening bij Jacques Boonstra kostte toen echter een vol punt en vanaf dat moment liep ASV-4 achter de feiten aan. De score werd geopend door invaller Harm Steenhuis - Jan Vermeer was verhinderd - met een degelijke zwarte remise. Ook Theo Jurrius hield de sterke Stigter met zwart keurig op remise. Na de onverwachte nederlaag van Boonstra volgde opnieuw een remise. Jan Willem van Willigen had een ingewikkelde stelling op het bord, die zo op het oog kansen en risico's in zich had. Gelet op de goede stelling van Paul Schoenmakers en het materiaalvoordeel bij Barth Plomp en Coen Mekers werd de vrede getekend. Paul gaf op het zelfde moment een belangrijke pion weg en eindigde zo zelfs in een eindspel met een pion minder. Eerst verloor echter kopman Kees Verkooijen. Waarschijnlijk had er wel een puntendeling ingezeten, maar Kees pakte het eindspel zeer voortvarend aan om zo nog meer uit de stelling te halen. Een fraaie pionzet zorgde voor mat of materiaalverlies, zodat de tussenstand op 1½-3½ kwam. Een 2½-5½ nederlaag leek ineens reëel. Op dat moment keerde echter opnieuw het tij en ditmaal in ons voordeel. Coen Mekers kreeg pardoes een toren cadeau, nadat hij eerst een veroverde kwaliteit had moeten teruggeven om een vrijpion te stuiten. Juist voordat Coen scoorde, drukte ook Barth Plomp het punt. Vanuit een remise-eindspel met een pluspion gaf de grotere eindspelkennis van Barth de doorslag. Ook bij Paul kwamen er kansen, omdat zijn tegenstander geen idee had, wat hij doen moest. Winst zat er echter niet meer in. Toch nog een zwaar bevochten gelijkspel, waarin de vechtersmentaliteit van het vierde weer eens goed tot uiting kwam. De teleurstelling was groot, maar de tevredenheid over een gezellig en vooral ook goed seizoen mag terecht overheersen. Erik Wille

Gedetailleerde uitslag ASV-4 - Wageningen-2: C. Verkooijen - E. Smaling 0-1; C. Mekers - R. Christians 1-0; T. Jurrius - J. Stigter ½-½; J. Boonstra - F. Tromp 0-1; B. Plomp - A. v.d. Harst 1-0; J.W. van Willigen - C. v.d. Waerdt ½-½; H. Steenhuis - A. van Baarsen ½-½; P. Schoenmakers - F. Bonnier ½-½. Eindstand 4-4.

Het Zesde redt het vege lijf! Een taktische bespreking vooraf waarin wat van gedachten werd gewisseld betreffende het wisselen van borden leidde niet tot gewisselde standpunten en de bordvolgorde bleef daardoor ook ongewisseld waardoor we nu toch voor de afwisseling op een overwinning mochten hopen, en na het wisselen van de gebruikelijke formaliteiten, gevolgd door gewisselde beleefdheden en het uitwisselen van wedstrijdformulieren waarna na het wisselen van een handdruk de strijd dan eindelijk kon beginnen, leidde later tot de conclusie dat al dit gewissel niet heeft geholpen: In onze laatste wedstrijd, thuis nota bene, werden we op de grootste nederlaag van het seizoen getrakteerd. Met 5½-½ werden we neergesabeld door Koningswaal-1, dat diezelfde avond het kampioenschap mocht vieren. Dat we verloren is denk ik geen schande maar de uitslag was wel wat bar. Er moest gevochten worden voor minimaal een gelijkspel om in ieder geval de degradatie te ontlopen. Misschien werd er hier en daar wat te geforceerd op winst gespeeld, in ieder geval, de een na de ander verdween van het bord. De enige die nog een halfje uit het vuur wist te slepen was Donald, die begon met z'n favoriete 1. f4 maar na 10 zetten wat last had van schaakblindheid waardoor de tegenstander twee pionnen voor kon komen en Donald zijn eigen positie als hopeloos inschatte. De tegenstander zette echter verkeerd voort, er kwamen tegenkansen, er werd wat tegengeofferd en Donald kreeg zelfs een wat betere stelling. Maar aangezien de achterstand van het team als geheel op dat moment al onoverbrugbaar geworden was werd er tot remise besloten. André liep vast in een of andere aanval waar een loper niet goed stond (of zo) en een nul was het gevolg. Herman kwam een kwaliteit achter, later een volle toren en moest ook de vlag strijken. Siebolds tegenstander, meneer Engels, speelde Engels en in het middenspel verloor Siebold een kwaliteit. Zijn loperpaar werd hierdoor wel heel sterk maar later gaf de tegenstander de kwaliteit weer terug voor twee pionnen en het eindspel was niet meer te houden. Ignace speelde Russich en wist een miniem voordeeltje af te dwingen in de vorm van een geisoleerde vijandelijke pion, die tijdenlang onder vuur werd genomen maar die toch niet veroverd kon worden. Het eindspel zag er remiseachtig uit, hij meende zelfs wat beter te staan. Maar aangezien op twee andere borden de strijd nog gaande was ging hij door, trachtte geforceerd de winst binnen te slepen, ruilde ergens een pion verkeerd af waardoor de koning in zetdwang kwam. Toen maar opgegeven, aangezien zijn pionnen een voor een van het bord gehakt zouden worden en de stelling nu absoluut onhoudbaar was. De strijd aan de overige borden heb ik niet kunnen volgen, maar uit commentaar na afloop meen ik te concluderen dat Koningswaal eenvoudig een sterker team was dan het onze. Terecht verloren dus. Maar toch is het zesde niet gedegradeerd, de laatste van onze poule, Dodewaard-2, verloor ook en mag het volgend seizoen een toontje lager zingen.

Na afloop verzamelde Koningswaal zich in onze bar. Er werd af en toe een telefoontje gepleeegd naar concurrent Het Kasteel, dat 1 matchtpunt voor stond en deze avond ook speelde en voorlopig niet verder was gekomen dan een gelijke stand. Wat later trof ik Koningswaal in een uitgelaten stemming aan: Het Kasteel was blijven steken en Koningswaal was het Kasteel op bordpunten voorgebleven en het bier vloeide rijkelijk.

Rood 0;Sigmond 0;Otten 0;Dijkers ½;de Munnik 0;de Groot 0.

Ignace Rood

Senioren verliezen slotronde: Voor de laatste ronde stond donderdag jl. de uitwedstrijd tegen OPC-2 in Doorwerth op het programma. Bij winst kon in de eindstand de 2e plaats worden bereikt. Het begon goed. Hartogh Heijs wist de vijandelijke druk door een goede afruil om te zettten in pionwinst, waardoor de druk op de tegenstander kwam te staan. Dit leverde een vrijpion op, die niet meer te stuiten was (0-1). Henk Kelderman hield de stelling in evenwicht. Na afruil van de dames werd dan ook tot remise besloten (½-1½). Bij M. van Dijk lag de overwinning voor het grijpen nadat hij de vijandelijke dame won tegen een toren en een pion. Helaas blunderde hij zijn loper weg en kreeg toen met zijn dame twee torens en een vrijpion te bekampen en dat was teveel. De promotie was niet tegen te houden en verlies werd daarmee dus een feit (1½-1½). Hein van Vlerken wist zich in een goede positie te spelen hetgeen resulteerde in een pluspion totdat hij verkeerd afruilde hetgeen hem op een loper achterstand kwam te staan en de stelling onhoudbaar werd (2½-1½). In de partij van Zandbergen bleef alles lang op het bord. Het werd een heel lang geschuif maar hij kon toch niet verhinderen dat hij een pion achter kwam. De druk op zijn stelling werd zo groot dat stukverlies het gevolg was en daarmee was partijverlies onafwendbaar (3½-1½). Gerrit Verbost hield de strijd lang gaande tot in de laatste 5 minuten. De tegenstander slaagde er evenwel in ruimte te verkrijgen en de d-lijn met 2 torens te beheersen. Het gevolg was een veropgerukte pion op d7 waarna hij kwaliteitsverlies (toren tegen paard) toestaan. De tegenstander hield de d-lijn bezet ondanks aanvallen met het overgebleven paard. De eigen koning was daardoor niet in staat de pionnen op de damevleugel te beschermen.. De vijandelijke koning kon tenslotte deze pionnen slaan, waardoor verdere tegenstand nutteloos werd (4½-1½).

Zandbergen 0;Verbost 0;van Vlerken 0;Hartogh Heijs 1;M. van Dijk 0;Kelderman ½.

Henk Kelderman

Oproep voor ASV-Nieuws: Verschijningsdatum ASV-Nieuws: 27 mei a.s. Sluitingdatum kopij: 20 mei a.s. Aangezien er nu GEEN vertragingen zullen optreden verzoekt de redaktie een ieder zijn bijdrage tijdig in te leveren. De redaktie verzoekt de teamleiders de glorieuze momenten en de gruwelijke ontberingen van het afgelopen seizoen nog eens op fraaie wijze op papier te zetten. In E.P. komen dan de kille cijfers en de harde feiten. Maak er iets moois van! Er zijn NU al enkele stukjes binnengekomen, waarvoor onze dank. Speciale oproep aan mevrouw S. Kijdnav, inmiddels bekend om haar uitroep: "Resistance is Futile", om weer een literair hoogstandje te produceren. Ignace Rood